Κυριακή 1 Αυγούστου 2010

Διακοπές : Ολυμπία

Ιστορικό

Στη δυτική Πελοπόννησο, στην πανέμορφη κοιλάδα του ποταμού Αλφειού, άνθισε το πιο δοξασμένο ιερό της αρχαίας Ελλάδας, που ήταν αφιερωμένο στον πατέρα των θεών, τον Δία. Απλώνεται στους νοτιοδυτικούς πρόποδες του κατάφυτου Κρονίου λόφου, μεταξύ των ποταμών Αλφειού και Κλαδέου, που ενώνονται σε αυτή την περιοχή. Παρά την απομονωμένη θέση της κοντά στη δυτική ακτή της Πελοποννήσου, η Ολυμπία καθιερώθηκε στο πανελλήνιο ως το σημαντικότερο θρησκευτικό και αθλητικό κέντρο. Εδώ γεννήθηκαν οι σπουδαιότεροι αγώνες της αρχαίας Ελλάδας, οι Ολυμπιακοί, που γίνονταν κάθε τέσσερα χρόνια προς τιμήν του Δία, ένας θεσμός με πανελλήνια ακτινοβολία και λάμψη από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Η απαρχή της λατρείας και των μυθικών αναμετρήσεων που έλαβαν χώρα στην Ολυμπία χάνεται στα βάθη των αιώνων. Οι τοπικοί μύθοι σχετικά με τον ισχυρό βασιλιά της περιοχής, τον ξακουστό Πέλοπα, και τον ποτάμιο θεό Αλφειό, φανερώνουν τους ισχυρούς δεσμούς του ιερού τόσο με την Ανατολή όσο και με τη Δύση.

Τα παλαιότερα ευρήματα στο χώρο της Ολυμπίας εντοπίζονται στους νότιους πρόποδες του Κρονίου λόφου, εκεί όπου αναπτύχθηκαν τα πρώτα ιερά και οι προϊστορικές λατρείες. Μεγάλος αριθμός οστράκων, που χρονολογούνται στην Τελική Νεολιθική εποχή (4η χιλιετία π.Χ.), βρέθηκαν στο βόρειο πρανές του σταδίου. Ίχνη κατοίκησης και των τριών περιόδων της Εποχής του Χαλκού έχουν εντοπισθεί στην ευρύτερη περιοχή της Άλτεως και του Νέου Μουσείου. Στην Πρωτοελλαδική ΙΙ περίοδο (2800-2300 π.Χ.) κατασκευάσθηκε μεγάλος τύμβος, που αποκαλύφθηκε στα κατώτερα στρώματα του Πελοπίου, και στην Πρωτοελλαδική ΙΙΙ περίοδο (2150-2000 π.Χ.) οικοδομήθηκαν τα πρώτα αψιδωτά κτήρια του οικισμού. Σύμφωνα με την αρχαία παράδοση, τον 11ο αιώνα π.Χ. στην ευρύτερη περιοχή της Ολυμπίας εγκαταστάθηκαν οι Αιτωλοί, με αρχηγό τον Όξυλο, οι οποίοι ίδρυσαν το κράτος της Ήλιδας. Προς τα τέλη της μυκηναϊκής εποχής πιθανότατα διαμορφώθηκε και το παλαιότερο πρωτόγονο ιερό, αφιερωμένο σε τοπικές και πανελλήνιες θεότητες.

Γύρω στο 10ο-9ο αι. π.Χ. άρχισε να διαμορφώνεται η Άλτις, το ιερό άλσος που ήταν κατάφυτο με αγριελιές, πεύκα, πλατάνια, λεύκες και δρυς. Τότε καθιερώθηκε η λατρεία του Δία, και η Ολυμπία από τόπος κατοίκησης έγινε τόπος λατρείας. Για αρκετό καιρό μέσα στο ιερό δεν υπήρχαν οικοδομήματα, παρά μόνο η Άλτις, που προστατευόταν από περίβολο, μέσα στον οποίο υπήρχαν βωμοί για τις θυσίες στους θεούς και ο τύμβος του Πελοπίου. Τα πολυάριθμα αναθήματα, κυρίως ειδώλια, χάλκινοι λέβητες και τρίποδες τοποθετούνταν στην ύπαιθρο, πάνω σε κλαδιά δένδρων και σε βωμούς. Στην Γεωμετρική εποχή χρονολογούνται και τα πρώτα ειδώλια που απεικονίζουν τον Δία, τον κύριο του ιερού. Το 776 π.Χ. αναδιοργανώθηκαν προς τιμήν του οι αγώνες, από τον Ίφιτο, βασιλιά της Ήλιδας, από τον Κλεοσθένη της Πίσας και τον Λυκούργο της Σπάρτης, οι οποίοι θέσπισαν και την ιερή εκεχειρία. Τα Ολύμπια τελούνταν κάθε τέσσερα χρόνια και σύντομα απέκτησαν πανελλήνιο χαρακτήρα.

Στην Αρχαϊκή εποχή άρχισε η μεγάλη ανάπτυξη του ιερού, όπως δείχνουν τα χιλιάδες αφιερώματα της περιόδου, όπλα, ειδώλια, λέβητες και πολλά άλλα, ενώ τότε οικοδομήθηκαν τα πρώτα μνημειακά κτήρια: ο ναός της Ήρας, το Πρυτανείο, το Βουλευτήριο, οι θησαυροί και το πρώτο στάδιο. Η ακμή του ιερού συνεχίσθηκε και στην κλασική εποχή, όταν κτίσθηκε ο μεγαλοπρεπής ναός του Δία (470-456 π.Χ.), λουτρά, στοές, θησαυροί, βοηθητικά κτήρια, και το στάδιο, το οποίο μεταφέρθηκε ανατολικότερα των δύο αρχαϊκών, εκτός της ιεράς Άλτεως. Πολυάριθμα ήταν και τα αφιερώματα που προσέφεραν οι πιστοί. Οι χιλιάδες ανδριάντες και άλλα πολύτιμα έργα που υπήρχαν σε όλο τον ιερό χώρο της Άλτεως χάθηκαν, δεδομένου ότι το ιερό συλήθηκε αρκετές φορές κατά την αρχαιότητα, ιδιαίτερα στη Ρωμαϊκή εποχή. Κατά την Ελληνιστική εποχή συνεχίσθηκε η ανέγερση οικοδομημάτων κυρίως κοσμικού χαρακτήρα, όπως το γυμνάσιο και η παλαίστρα, και στα ρωμαϊκά χρόνια έγιναν μετασκευές στα υπάρχοντα κτήρια. Οικοδομήθηκαν επίσης θέρμες, πολυτελείς κατοικίες και το υδραγωγείο. Το ιερό λεηλατήθηκε, προκειμένου τα εξαίρετα αφιερώματα να κοσμήσουν ρωμαϊκές επαύλεις.

Η λειτουργία του συνεχίσθηκε κανονικά τα πρώτα χριστιανικά χρόνια επί Μεγάλου Κωνσταντίνου. Το 393 μ.Χ. έγιναν οι τελευταίοι Ολυμπιακοί Αγώνες και λίγο αργότερα ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Θεοδόσιος Α΄, με διάταγμά του απαγόρευσε οριστικά την τέλεσή τους, ενώ επί Θεοδοσίου Β΄, επήλθε η οριστική καταστροφή του ιερού (426 μ.Χ.). Στα μέσα του 5ου αι. μ.Χ. επάνω στα ήδη ερειπωμένα κτίσματα αναπτύχθηκε μικρός χριστιανικός οικισμός, και το εργαστήριο του Φειδία μετατράπηκε σε παλαιοχριστιανική βασιλική. Δύο μεγάλοι σεισμοί, το 522 και 551 μ.Χ. προκάλεσαν την οριστική καταστροφή του ιερού, εφ' όσον τότε κατέρρευσαν όσα κτήρια είχαν απομείνει όρθια, μεταξύ αυτών και ο ναός του Δία. Στους αιώνες που ακολούθησαν ο χώρος καλύφθηκε από τις πλημμύρες των ποταμών Αλφειού και Κλαδέου και από τις κατολισθήσεις του Κρονίου λόφου και η Ολυμπία πέρασε στη λησμονιά με τα ερείπια καλυμμένα από επίχωση 5-7 μέτρων. Η περιοχή ονομάσθηκε Αντίλαλος και μόλις το 1766 εντοπίσθηκε η θέση του αρχαίου ιερού.

Η πρώτη ανασκαφή στο χώρο διεξήχθη το 1829 από τη Γαλλική Επιστημονική Αποστολή στην Πελοπόννησο, με επικεφαλή το στρατηγό N. J. Maison. Τότε αποκαλύφθηκε μέρος του ναού του Δία και τμήματα των μετοπών που τον κοσμούσαν, πολλά από τα οποία μεταφέρθηκαν στο Μουσείο του Λούβρου. Η συστηματική έρευνα του ιερού άρχισε το 1875 από το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο και με διακοπές συνεχίζεται μέχρι σήμερα. Οι πιο πρόσφατες έρευνες, την τελευταία δεκαετία, έγιναν στο νοτιοδυτικό κτήριο, υπό τη διεύθυνση του καθηγητή Κλασικής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου του Wurzburg και μέλους του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου κ. U. Sinn, και στα προϊστορικά κτήρια του ιερού, υπό τη διεύθυνση του Δρ Η. Kyrieleis, τ. Διευθυντή του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ιντιτούτου. Σήμερα, παράλληλα με το ανασκαφικό έργο σε όλο το χώρο του αρχαίου ιερού πραγματοποιούνται έργα συντήρησης και αναστήλωσης.
Περιγραφή
Ο αρχαιολογικός χώρος της Ολυμπίας περιλαμβάνει το Ιερό του Δία, με τους ναούς και τα κτήρια που σχετίζονταν άμεσα με τη λατρεία, και διάφορα οικοδομήματα που είχαν κτιστεί γύρω από αυτό, όπως αθλητικές εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούνταν για την προετοιμασία και την τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων, βοηθητικά κτήρια, χρηστικά και διοικητικά, καθώς και οικοδομήματα κοσμικού χαρακτήρα. Η Άλτις, το ιερό άλσος, καταλαμβάνει το κεντρικό τμήμα και μέσα σε αυτή αναπτύσσεται ο πυρήνας του Ιερού, με τους ναούς, τους θησαυρούς και τα σημαντικότερα κτήρια του χώρου. Χωρίζεται από τη γύρω περιοχή με περίβολο, που στα τέλη του 4ου αι. π.Χ. είχε δύο πύλες στη δυτική πλευρά του και μία στη νότια, ενώ το όριό της στα ανατολικά αποτελεί η Στοά της Ηχούς, που χωρίζει τον ιερό χώρο από το στάδιο. Στη ρωμαϊκή περίοδο ο περίβολος διευρύνθηκε και στη δυτική του πλευρά διαμορφώθηκαν δύο μνημειακά πρόπυλα.

Σε περίοπτη θέση μέσα στον ιερό χώρο δεσπόζει ο γιγάντιος ναός του Δία και βορειότερα ο παλαιότερος ναός της Ήρας. Στη βόρεια πλευρά υπήρχε το Μητρώο, ναός αφιερωμένος στη μητέρα των θεών Ρέα-Κυβέλη, και πίσω του, στους πρόποδες του Κρονίου, οι θησαυροί που είχαν αφιερώσει οι ελληνικές πόλεις, κυρίως οι αποικίες. Στα δυτικά τους σώζεται το Νυμφαίο, το λαμπρό υδραγωγείο που αφιέρωσε στο ιερό ο Ηρώδης Αττικός. Μέσα στην Άλτι υπήρχαν ακόμη το Πελόπιο, ταφικό μνημείο, αφιερωμένο στον ήρωα Πέλοπα, το Πρυτανείο, που ήταν η έδρα των αξιωματούχων του ιερού, και το Φιλιππείο, το κομψό κυκλικό οικοδόμημα που αφιέρωσε ο Φίλιππος Β΄, βασιλιάς της Μακεδονίας. Κατά την αρχαιότητα, στα νοτιοανατολικά του Ηραίου υπήρχε και ο μεγάλος βωμός του Δία, σημαντικότατο μνημείο, που όμως δεν διατηρήθηκαν ίχνη του, γιατί είχε σχηματιστεί από τη συσσώρευση τέφρας, και διαλύθηκε όταν το ιερό σταμάτησε να λειτουργεί. Ο υπόλοιπος χώρος μέσα στον περίβολο ήταν γεμάτος από βωμούς, αγάλματα θεών και ηρώων, ανδριάντες των Ολυμπιονικών, αφιερώματα επιφανών ιδιωτών και ελληνικών πόλεων, ανάμεσά τους και η περίφημη Νίκη του Παιωνίου.

Έξω από το νότιο περίβολο της Άλτεως υπάρχει το Βουλευτήριο, και ακόμη πιο κάτω η Νότια στοά, που αποτελούσε το νοτιότερο κτήριο του ευρύτερου ιερού χώρου και την κύρια είσοδο του ιερού από τη πλευρά αυτή. Στο δυτικό τμήμα του χώρου υπάρχουν κτήρια που εξυπηρετούσαν το προσωπικό του ιερού, τους αθλητές και τους επίσημους επισκέπτες και χωρίζονται από την Άλτι με την ιερά οδό: το γυμνάσιο και η παλαίστρα, χώροι προπόνησης, το εργαστήριο του Φειδία, που στα παλαιοχριστιανικά χρόνια μετατράπηκε σε βασιλική, τα ελληνικά λουτρά με το κολυμβητήριο, οι ρωμαϊκές θέρμες, ο Θεηκολεών, (κατοικία των ιερέων), το Λεωνιδαίο, που ήταν ξενώνας για τους επισήμους, και οι μεταγενέστεροι ρωμαϊκοί ξενώνες.

Ανατολικά της Άλτεως εκτείνεται το στάδιο, όπου τελούνταν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Κατά την αρχαιότητα, νότια του σταδίου υπήρχε και ο ιππόδρομος, από τον οποίο σήμερα δεν σώζεται κανένα ίχνος, διότι έχει παρασυρθεί από τον Αλφειό ποταμό. Στην ίδια περιοχή υπάρχουν κτηριακά συγκροτήματα λουτρών και επαύλεων, όπως η περίφημη έπαυλη που έκτισε ο Νέρων όταν διέμενε στην Ολυμπία, προκειμένου να συμμετάσχει στους αγώνες.

Πηγή
http://topaliatzidiko.blogspot.com/2010/02/blog-post_6949.html
Διαβάστε περισσότερα...

Διακοπές : Κατάλογος Ελληνικών Αρχαίων Θεάτρων

Πολλά από τα παρακάτω θέατρα κτίστηκαν όταν η κλασική περίοδος του αθηναϊκού θεάτρου είχε πλέον παρέλθει. Σε αυτή την κατηγορία εντάσσεται και το Διονυσιακό θέατρο της Αθήνας οτη σημερινή του μορφή. Η ομοιότητα μεταξύ διαφορετικών θεάτρων σε διαφορετικές περιοχές αντικατοπτρίζει το υπερβολικό κύρος και την επιρροή που εξέπεμπε η αθηναϊκή δραματουργία. Στον κατάλογο που ακολουθεί γίνεται μια συνοπτική αναφορά των πιο γνωοτών θεάτρων του ελληνικού κόσμου.















Αλεξάνδρεια: Η οικοδόμηση ξεκίνησε πιθανόν στα χρόνια τον Πτολεμαίου Α'. Οι επαναχρησιμοποιημένοι μαρμάρινοι δόμοι χρονολογούνται από τον 2ο αι. π.Χ. Δώδεκα οειρές εδωλίων αποκαλύφθηκαν το 1960.

Αμφιαράειο: 4ος αι., ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά ελληνισπκά θέατρα της Ελλάδας. Είχε χωρητικότητα περίπου 3.000 θεατών, και διέθετε πέντε μαρμάρινους θρόνους.

Αντιόχεια: Τμήμα θεάτρου του 3ου αι. (;) υτους πρόποδες του όρους Σίλπιο.

'Απτερα: Μικρό θέατρο (διάμετρος ορχήστρας: 18 μ., διάμετρος κοίλου: 55 μ.). Είναι ορατά μερικά εδώλια, ένα διάζωμα και τμήμα του προσκηνίου.

'Αργος: Ύστερος 4ος αι., ενα από τα ωραιότερα θέατρα της Ελλάδας, λαξευμένο στην ανατολική πλευρά της ακρόπολης. Ορχήοτρα: 26 μ. Σειρές εδωλίων: 81. Χωρητικότητα: μέχρι 20.000 θεατές.

'Ασσος: Πιθανόν ολοκληρώθηκε στο α' μιοό του 3ου αι. π.Χ. Ενσωμάτωσε ένα προσκήνιο, ή υπερυψωμένη σκηνή στο ίδιο επίπεδο ρε τον πρώτο όροφο της σκηνής.

Αθήνα: θέατρο του Διονύσου Ελευθερέως. Ο χώρος ήταν σε χρήση από τον 6ο αι. Το κοίλο στην τελική του μορφή κτίστηκε από τον Λυκούργο στο διάστημα 338-326 π.Χ. περίπου. Μετατροπές στους Ελληνιστικούς και Ρωμαϊκούς χρόνους, 64-78 λίθινες υειρές εδωλίων και χωρητικότητα περίπου 17.500 θεατών.














Κάτοψη και άποψη του θεάτρου του Διονυαου Ελευθερέως στην Αθήνα. Τον 5ο αϊ, οι ηθοποιοί μεταφέρθηκαν από την ορχήστρα της αγοράς, στη νότια κλίτυ της ακρόπολης, πάνω από το ιερό του Διονύσου που περιλάμβανε Τους δύο ναούς του, του 6ου και τον 4ου αι. Κατά την ανοικοδόμηση του Λυκούργου, λίθινα εδώλια αντικατέστησαν τα ξύλινα έδρανα πάνω στα οποία κάθονταν οι θεατές, και επιπλέον λίθινες κατασκευές υψώθηκαν στη θέση της ξύλινης σκηνηνής με τα παρασκήνια. Όσο περισσότερο παράκμαζε η θεατρική τέχνη τόσο πιο περίτεχνα γινόταν η σκηνή του θεάτρου.
Βαβυλώνα:Το θέατρο αυτό κατασκευάστηκε πιθανόν προς τιμήν του Αλέξανδρου. Οικοδόμηση με ωμές πλίνθους.

Γόρτυνα: Κατάλοιπα ελληνικού θεάτρου στους πρόποδες της ακρόπολης.









Γύθειο: Διατηρούνται κάπου 10 σειρές από περίτεχνα λίθινα εδώλια. Πρόκειται για ένα ελκυστικό μικρό θέατρο λαξευμένο μέσα οτην ακρόπολη.







Δήλος: Κτίστηκε τον 3ο αι. για να φιλοξενεί κάπου 5.500 θεατές. Κοντά σε αυτό Βρίσκεται η Οικία των Προσωπείων με τα ψηφιδωτά της.





Δελφοί: Ένα από τα καλύτερα διατηρημένα θέατρα του ελληνικού χώρου, σε υπέροχη τοποθεσία (πάνω). Χρονολογείται στον 4ο αι., ανακατασκευάστηκε τον 2ο αι. π.Χ. και από τους Ρωμαίους. Πάνω από την ορχήστρα (20 μ.) 35 σειρές εδωλίων φιλοξενούσαν κάπου 5.000 θεατές.

Δημητριάδα: Χρονολογείται από τον πρώιμο 3ο αι. Έχουν αποκαλυφθεί η άκρη της ορχήστρας, η πρώτη σειρά των καθισμάτων και τα θεμέλια από το προσκήνιο.







Δωδώνη: Μέσα σ' ένα εντυπωσιακό τοπίο, αυτό το θέατρο του πρώιμου 3ου αι., με 4 διαζώματα που χωρίζουν το κοίλο σε 3 τμήματα με 19, 15 και 21 σειρές εδωλίων αντίστοιχα, χωρούσε κάπου 14.000 θεατές. Λίθινο προσκήνιο από τον ύστερο 3ο αι. π.Χ.\
Έγεστα: Σε υπέροχη τοποθεσία, κτισμένο στα μέσα του 3ου αι. ή λίγο νωρίτερα. Σώζεται το κατώτερο διάζωμα, με 20 σειρές εδωλίων. Τυπικά σικελικά ελληνιστικά παρασκήνια (πτέρυγες).

Επίδαυρος: Το καλύτερα διατηρημένο ελληνικό θέατρο, που αποδόθηκε από τον Παυσανία στον αρχιτέκτονα Πολύκλειτο. Το κοίλο (120 μ.) χωρά περίπου 14.000 θεατές, σε 34 σειρές εδωλίων του ύστερου 4ου αι. π.Χ. και 21 σειρές του 2ου αι. π.Χ.











Ερέτρια: 4ος αι. π.Χ., μια θολωτή δίοδος, που πιθανόν χρησίμευε για την ξαφνική εμφάνιση προσώπων από τον Κάτω Κόσμο σε κάποια έργα, οδηγεί από τη σκηνή στο μέσον της ορχήστρας.









'Εφεσος: Κτίστηκε ατό α' μισό του 3ου αι. και σώζεται στη ρωμαϊκή του μορφή. Το κοίλο χωρίζεται σε τρία μέρη, από 22 σειρές εδωλίων το καθένα, ώοτε να κάθονται 24.000 θεατές. Ένα προγενέστερο σκηνικό οικοδόμημα διατηρείται.

'Ηλις: Χρονολογείται στον 4ο αι. π.Χ. Οι θεατές κάθονταν σ' ένα ανάχωμα ή σε χωμάτινες βαθμίδες.









Θάσος: 4ος αι., σειρές εδωλίων και σκηνή σχετικά άθικτες.

θήρα: Ανάμεσα στα ερείπια της αρχαίας θήρας, πάνω σ' ένα βραχώδες ακρωτήριο, βρίσκεται και ένα μικρό ελληνιστικό θέατρο που ανοικοδομήθηκε από τονς Ρωμαίους.

Θορικός: Το θέατρο του 5ου αι. μεγάλωσε βαθμιαία, για να αποκτήσει τελίκα το υπάρχον παράξενο ημιελλειπηκό σχήμα του (4ος αι.), με δύο διαζώματα των 20 και 11 σειρών, ορχήστρα διαστάσεων 30x15 μ. και χωρητικότητα 5.000 θέσεων.

Ισθμία: Πρώιμος 4ος αι. π.Χ., ο κύριος πυρήνας του, των Κλασικών χρόνων, υπέστη δύο ρωμαϊκές ανοικοδομήσεις.

Καβείριο: Πρόσφατα ανασκαμμένο ελληνιστικό θέατρο, κοντά στο ναό των Καδειρων, στη Θήβα.

Κασσώπη: Ένα μικρό θέατρο του 4ου αι. απλώνεται στα ερείπια ενός ξενώνα.

Κέφαλος (Κως): Κοίλο του 4ου αι., με εδώλια από τραχείτη λίθο. Στην περιοχή Καρδάμαινα, επίσης στην Κω, υπάρχει ένα ακόμη ελληνιστικά θέατρο.








Κνωσός: Από τα παλαιότερα στον κόσμο (2000-1500 π.Χ.), αυτή η μινωική αμψιθεατρικιί κατασκευή έχει δύο πτέρυγες καθισμάτων που σχηματίζουν ορθή γωνία.

Κόρινθος: Κοίλο σχεδιασμένο κατά τον ύστερο 5ο ή κατά τον πρώιμο 4ο αι. (χωρητικότητα περίπου 17.500 θεατών). Εκτός αυτού δεν υπάρχουν πολλά κατάλοιπα. Ανοικοδόμηση στους Ρωμαϊκούς χρόνους.

Κυρήνη (Λιβύη): Το μεγάλο ελληνικό θέατρο στη βόρεια πλευρά της ακρόπολης μετατράπηκε από τους Ρωμαίους, όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις, σε αρένα για Βίαια θεάματα.

Λάρισα: Ύστερο ελληνιστικό θέατρο. Σώζονται μαρμάρινα εδώλια μα επιγραφές ονομάτων επισήμων προσώπων.

Λήμνος: Το θέατρο στη βορειοανατολική πλευρά του νησιού είναι του ύστερου 5ου ή πρώιμου 4ου αι. π.Χ. και αναδιαμορφώθηκε από τους Ρωμαίους.

Λεόντιο: Μικρό θέατρο του 4ου αι. με αρκετές καλοδιατηρημένες κερκίδες.

Λευκάδα: Ερείπια θεάτρου στην αρχαία πόλη.

Λίνδος: Ορχήστρα (5 μ.) και σειρές εδωλίων καλά διατηρημένες. Το μικρό αυτό θέατρο είχε χωρητικότητα περίπου 2.000 θεατών.

Μαγνησία τον Μαιάνδρου: Μικρό θέατρο του 3ου αι. Σκηνή με πέντε δωμάτια και υπόγεια δίοδος προς το κέντρο της ορχήστρας.

Μαντινεία: Μικρό θέατρο τον 4ου αι. σε επίπεδο έδαφος. Οι εξωτερικές κλίμακες περιέχουν δείγμα εξαιρετικού πολυγωνικού συστήματος τοιχοποιίας.











Μεγαλόπολη: 4ος αι., το μεγαλύτερο θέατρο της Ελλάδας. 59 σειρές εδωλίων (9 καλά διατηρημένες) και χωρητικότητα 17.000-21.000 θεατών. Περίτεχνα έδρανα περιστοιχίζουν την ορχήστρα (30 μ.).










Μήλος: Με θέα προς τη θάλασσα, το μικρό αυτό θέατρο του ύστερου 4ου ή πρώιμου 3ου αΐ· π.Χ. διαθέτει ορισμένες αξιόλογες λίθινες κερκίδες.








Μεσσήνη: Μικρή θεατρική κατασκευή του 4ου αι. π.Χ. (εκκλησιαστήριο). Το κοίλο εγγράφεται σε τετράγωνο. Αποτελεί τμήμα του συγκροτήματος του Ασκληπιείου. Ένα δεύτερο θέατρο παραμένει ανεξερεύνητο.

Μίλητος: Στο μεγάλο ρωμαϊκό θέατρο μπορεί κανείς να διακρίνει τον ελληνιστικό κατώτερο τοίχο της σκηνής και μερικά έδρανα.

Μυκήνες: Από το ελληνιστικό θέατρο, κτισμένο πάνω από τον προϊστορικό τάφο της Κλυταιμνήστρας, διατηρούνται μόνο λίγα εδώλια.

Μυτιλήνη: Πιθανότατα ισομέγεθες με το θέατρο της Μεγαλόπολης. Η κνκλική ορχήστρα (25 μ·) υποδηλώνει πρώιμη χρονολόγηση (πιθανόν πρώιμος 4ος αι.). Χωρητικότητα 18.000-20.000 θεατών.

Οινιάδες: Οι Λίθινες σειρές εδωλίων (σώζονται 15), η σκηνή και η μεγάλη ορχήστρα ανήκουν πιθανόν στον 4ο αι.

Πάταρα (Μικρά Ασία): Το κοίλο (εγκάρσιο μήκος πάνω από 90 μ.) έχει αουνιιθιστα απότομη κλίση.

Πειραιάς: Πάνω από το σπουδαίο θέατρο των Κλαοικών χρόνων είναι πΛεον κτισμένα σύγχρονα οικοδομήματα. Σώζεται, ωστόσο, ένα μικρότερο θέατρο του 2ου αι.

Πέργαμος: Το υπάρχον απότομο κοίλο (πρώψος 2οι; αι. π.Χ., 80 σειρές εδωλίων) είχε χωρητικότητα περίπου 10.000 θεατών. Ένας δρόμος που διέσχιζε το πίσω μέρος της ορχήστρας είχε καταστήσει αναγκαία την ύπαρξη κινητής ξύλινης σκηνής.

Πέργη: Ελληνορωμαϊκό θέατρο, κτισμένο σε μια λοφοπλαγιά, με καθίσματα για περίπου 14.000 θεατές.

Πλευρώνα: Μικρό θέατρο που κτίστηκε περίπου το 230 π.Χ. απέναντι από τμήμα του τείχους της πόλης, το οποίο, μαζί μ' έναν πύργο, λειτουργούσε ως σκηνή.

Πριήνη: Ένα από τα καλύτερα διατηρημένα ελληνιστικά θέατρα, του ύστερου 4ου αι., με λίγο μεταγενέστερη σκηνή.

Ραμνούντας: Μέσα του 4ου αι., κτισμένο σε μια πόλη-οχυρό. Ορθογώνιας κάτοψης. Πιθανόν διπλασιάστηκε για να γίνει χώρος συνελεύσεων.

Ρόδος: Μικρό ελληνιστικό θέατρο, πρόσφατα αναστηλωμένο. Ορθογώνιας κάτοψης, περίπου 2.000 θέσεων. Το κύριο θέατρο, το οποίο μαρτυρούν οι πηγές, δεν έχει ακόμη εντοπιστεί.

Σάμος: Τα ερείπια ενός μικρού θεάτρου, που ακόμη δεν έχουν ερευνηθεί, Βρίσκονται στις πλάτες της ακρόπολης.

Σαμοθράκη: Το θέατρο, που χρονολογείται περίπου το 200 π.Χ., αποκαλύφθηκε με εσκακαφές κατά το διάστημα 1927-37. Σώζεται μόνο το περίγραμμα του.

Σικυώνα: Λαξευμένο στην ακρόπολη, πρώιμος 3ος' αι. Ένα από τα μεγαλύτερα θέατρα της ηπειρωτικής Ελλάδας. Ορχήστρα 20 μ., κοίλο περίπου 125 μ. θολωτές είσοδοι στις κατώτερες από τις περίπου 50 σειρές εδωλίων. Καλοφτιαγμένα εδώλια στην πρώτη σειρά.










Σπάρτη: Ανακαλύφθηκε τον 18ο αι. από τα στρατεύματα τον Ρώσου Ορλώφ, καθώς ήταν χωμένο στους πρόποδες της ακρόπολης. Μεγάλο θέατρο, του 2ου ή του 1ου αι. π.Χ., σε όμορφη τοποθεσία με πολυάριθμες επιγραφές.

Στράτος: 4ος αι., το θέατρο βρίσκεται ακόμη θαμμένο πάνω σ' ένα λόφο δυτικά του χωριού Στράτος (Σωροβίγλι).

Σύβαρη: Οι ανασκαφές έφεραν ατό φως ελληνικές κατασκευές κάτω από το ρωμαϊκό θέατρο.










Συρακούσες: Υπήρχε ένα θέατρο κατά τον 5ο αι. Η σωζόμενη κατασκευή, πιθανόν του 3ου αι., διαμορφωμένη μέσα στο βράχο, ήταν μεγάλη (κοίλο 134 μ.), είχε μνημειώδη σκηνικά οικοδομήματα και διασώζει πολλές επιγραφές του 3ου αι.

Ταυρομένιο: Ενεπίγραφα εδώλια και τμήματα τοίχων ενσωματωμένα στη ρωμαϊκή σκηνή δείχνουν ότι σε αυτή τη θαυμάσια τοποθεσία υπήρχε ένα πρωιμότερο ελληνικό θέατρο.

Τεγέα: Σώζεται μόνο τμήμα των αναλημματικών τοίχων του θεάτρου του 2ον αι., πάνω στο οποίο οικοδομήθηκε χριστιανική εκκλησία.

Τερμησσός: Ένα μικρό καλοδιατηρημένο ελληνιστικό θέατρο με ύστερες προσθήκες. 24 σειρές εδωλίων.
















Φίλιπποι: Στο ρωμαϊκό θέατρο διατηρούνται η κυκλική ορχήστρα και τμήματα τοίχων της παρόδου του 4ου αι. π.Χ.

Φαιστός: Ορθογώνιο, με οκτώ σωζόμενες σειρές εδωλίων. 2000-1500 π.Χ. Όπως και ο αντίστοιχος θεατρικός χώρος της Κνωσού, χρησιμοποιούνταν πιθανόν για αγωνίσματα και τελετές.

Φλιούς: Τα ορατά ρωμαϊκά κατάλοιπα νοτιοδυτικά της ακρόπολης κάλυψαν πιθανόν πρωιμότερο ελληνικό θεατρικό κτίσμα.

Χαιρώνεια: Μικρό θέατρο (14 σειρές εδωλίων), λαξευμένο και διαμορφωμένο στο δράχο της ακρόπολης. Αφιερωματική επιγραφή σκαλισμένη πάνω από την ανώτερη σειρά εδωλίων.

Πηγή
http://topaliatzidiko.blogspot.com/2010/03/blog-post_8659.html
Διαβάστε περισσότερα...

Ένα συγκλονιστικό και σπάνιο ντοκιμαντέρ για τη «μάχη της Κύπρου»

Αυτή η ανάρτηση είναι λίγο διαφορετικές από τις υπόλοιπες. Υπήρχε ένα ντοκιμαντέρ το οποίο παίχθηκε στην Ελλάδα ελάχιστα και αφορά σπάνιο κινηματογραφικό υλικό και σχολιασμό από την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο και τη «μάχη της Κύπρου».
Κάποιος, τον οποίο και ευχαριστούμε, ανάρτησε στο youtube αυτό το ντοκιμαντέρ, συμπυκνωμένης γνώσης το οποίο όχι μόνο μπορεί να «φρεσκάρει» τη μνήμη μας, αλλά και να μάθουμε λεπτομέρειες και συμβάντα τα οποία αγνοούμε.
Γιατί είναι χρήσιμο να ξέρουμε την ιστορία μας και τους εχθρούς μας, επειδή κάποια στιγμή στο μέλλον θα μας ξαναχρειαστεί.

Μανώλης Κυπραίος
Δείτε τα βίντεο κάνοντας κλικ...............







Πηγή
http://kafeneio-gr.blogspot.com/2010/07/blog-post_4191.html

Διαβάστε περισσότερα...

181 Μοίρα Πεδινού Πυροβολικού: Μια ιστορία ηρωισμού και προδοσίας

«Εγκλήματα πολέμου είναι οι παραβιάσεις των κανόνων διεξαγωγής του πολέμου. Οι κανόνες αυτοί οι οποίοι αποτελούν Διεθνές Δίκαιο, καθορίζουν τον τόπο και την έκταση της επιτρεπτής καρά τον πόλεμο βίας, βασίζονται αφ’ ενός μεν σε γραπτές συνθήκες (νόμους), αφ΄ετέρου σε άγραφα έθιμα»

(ορισμός εγκλήματος πολέμου, Συνθήκη της Γενεύης)

Του Μανώλη Κυπραίου


Σημαντικά γεγονότα που διαδραματίστηκαν κατά τη διάρκεια της εισβολής των ορδών του Αττίλα στην Κύπρο, δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας, Τα γεγονότα αυτά, ερμητικά κλεισμένα σε φακέλους και μνήμες με τον χαρακτηρισμό «Ακρως Απόρρητο/Ειδικού Χειρισμού», συνθέτουν την καλυμμένη με μυστήριο ιστορία της Κυπριακής τραγωδίας.
Θα χρειαζόμασταν εγκυκλοπαιδικό τόμο για να αναφέρουμε απλώς τα εγκλήματα πολέμου που διέπραξαν οι τουρκικές Ενοπλες Δυνάμεις κατά αμάχων και τακτικών στρατευμάτων που υπεράσπισαν το κυπριακό έδαφος.
Σκοπός μας τώρα όμως δεν είναι αυτός.
Το άρθρο αυτό θα ασχοληθεί-ως μικρός φόρος τιμής-στη σφαγή μιας μονάδας μας, με τρόπο «μπαμπέσικο» από τις δυνάμεις των Τούρκων τον Ιούλιο του 1974, κατά τη διάρκεια της πρώτης εκεχειρίας, ανάμεσα στον Αττίλα Ι και Αττίλα ΙΙ, που συνιστά κατάφορες παραβιάσεις του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου και φυσικά του δικαίου του πολέμου.
Η ιστορία αυτή είναι μια από τις πολλές που περιλαμβάνονται στον «φάκελο της Κύπρου».
Όπως καταλαβαίνετε (και) για αυτό το έγκλημα δεν υπήρξε ούτε προσφυγή στα διεθνή δικαστήρια ούτε και καταγγελία…
Αυτή είναι η ιστορία της 181ης Μοίρας Πεδινού Πυροβολικού

Πολύ πριν τα σύννεφα του πολέμου καλύψουν τον ουρανό της μεγαλονήσου, η 181 ΜΠΒ, είχε αποκτήσει τη φήμη μιας από τις πιο αξιόμαχες μονάδες της Εθνικής Φρουράς. Η οργάνωσή της σε όλα τα επίπεδα, η στελέχωσή της με ...........
ικανούς και έμπειρους βαθμοφόρους, η άρτια εκπαίδευση των ανδρών της μοίρας, καθως και η πρωτοκαθεδρία της στα αποτελέσματα των ασκήσεων που συμμετείχε, είναι μόνο μερικά αλλά αρκετά για να συνειδητοποιήσουμε ποια ήταν η συνεισφορά της στην άμυνα της Κύπρου.
Κατά τη διάρκεια του πραξικοπήματος, η μοίρα διατάχθηκε να κινηθεί από το μέρος που στρατοπέδευε στο Τρίκωμο, προς την Λευκωσία, με σκοπό την ενίσχυση των πραξικοπηματιών. Τα γεγονότα όμως πρόλαβαν την 181 ΜΠΒ πριν αυτή εμπλακεί στις αδελφοκτόνες συγκρούσεις μιας και οι πραξικοπηματίες κατάφεραν να έχουν τον έλεγχο της Λευκωσίας πριν πάρει θέσεις μάχης η μοίρα. Ετσι διατάχθηκε στα μισά της διαδρομής να επιστρέψει στο στρατόπεδό της.
Στο διάστημα που μεσολάβησε ανάμεσα στο πραξικόπημα και και την εισβολή, η 181 ΜΠΒ είχε προχωρήσει σε προπαρασκευαστικές ενέργειες, μιας και ο διοικητής της Αντισυνταγματάρχης Στυλιανός Καλμπουρτζής, ΑΝΕΜΕΝΕ ΕΙΣΒΟΛΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ (!), έτσι ώστε η μονάδα να βρισκόταν στους χώρους διασποράς σε μικρότερο χρόνο από τον προβλεπόμενο.
Όπως προαναφέραμε όλες αυτές οι ενέργειες οφείλονταν σε προσωπική απόφαση του διοικητή της 181 ΜΠΒ, ο οποίος πέρα από τη διαίσθησή του, είχε και πληροφορίες πως ήταν θέμα χρόνου πλέον η εισβολή των Τούρκων.
Οι φόβοι του αυτοί δεν άργησαν να επαληθευτούν, παρά μερικά 24ώρα αργότερα. Το ξημέρωμα της 20ης Ιουνίου 1974, βρήκε τη μοίρα πανέτοιμη. Με τη θέα των τουρκικών μαχητικών και τα μαύρα σύννεφα καπνού που υψώνονταν προς τον ουρανό κατάλαβαν πως η εισβολή είχε αρχίσει. Αμέσως ο της Αντισυνταγματάρχης Καλμπουρτζής δίνει διαταγή η μοίρα να αναπτυχθεί στους χώρους διασποράς και μέσα σε μισή ώρα τα πυροβόλα της 181 βρίσκονταν σε θέση μάχης. Αξίζει να σημειώσουμε εδώ πως η διαταγή για ανάπτυξη από το Γενικό Επιτελείο της Εθνικής Φρουράς (ΓΓΕΦ) ήρθε μετά από 4 ώρες και ενώ η μοίρα έβαλε με τα πυροβόλα της!
Ετσι, η 181 ΜΠΒ παίρνοντας το στίγμα του εχθρού από τις εθνικές δυνάμεις που μάχοντας στην πρώτη γραμμή, άρχισε με τα πυροβόλα της να «ξερνά» καυτό ατσάλι στην πλευρά των Τούρκων από την περιοχή του Συγχαρί όπου ήταν ο χώρος διασποράς της. Τα πυρά ανασχέσεως ήταν τόσο καίρια και συντριπτικά που μέσα σε λιγότερο από 20 λεπτά, οι τουρκικές δυνάμεις εισβολής άρχισαν να υποχωρούν άτακτα, αφήνοντας πίσω τους δεκάδες νεκρούς και κατεστραμμένα άρματα μάχης.
Όπως μάλιστα χαρακτηριστικά αναφέρεται στον «Φάκελο της Κύπρου» από κατάθεση ελληνοκυπρίου αξιωματικού: «Οι βολές τους ήταν λες και τις έστελνε ο Θεός κατευθείαν επάνω στους Τούρκους. Γύρισα και είπα στο διοικητή μου: Καλά, το πυροβολικό θέλει να κερδίσει μόνο του τον πόλεμο;»
Δεύτερη ημέρα της σύρραξης. Η δράση της 181 ΜΠΒ συνεχίζεται αμείωτη και καταιγιστική. Πληροφορούμενος τα αποτελέσματα της δράσης της, ο διοικητής των τουρκικών δυνάμεων αποβάσεως στρατηγός Ντεμιρέλ, δίνει διαταγή στην τουρκική αεροπορία να την καταστρέψει τάχιστα. Αδικα όμως. Τα αποτελέσματα αυτών των επιδρομών ήταν πενιχρά. Το «κυνήγι» της τουρκικής αεροπορίας στοίχισε στην 181 ΜΠΒ μόλις 2 νεκρούς.
Την τρίτη ημέρα, συνεχίστηκαν οι συγκρούσεις από το χάραμα μέχρι το μεσημέρι, οπότε έφθασε σήμα από το ΓΕΕΦ που ειδοποιούσε τις μονάδες πως από τις 22:00 της ίδιας ημέρας έμπαινε επίσημα σε εφαρμογή η κατάπαυση του πυρός. Οι διοικητές των μονάδων που βρίσκονταν στην περιοχή δέχθηκαν με ανακούφιση αλλά και με σκεπτικισμό την απόφαση, γνωρίζοντας ποιος είναι ο αντίπαλός τους. Το βράδυ πέρασε σχετικά ήσυχα χωρίς να προκληθούν επεισόδια μεταξύ των εθνικών δυνάμεων και των Τούρκων.

Και ξημερώνει η αποφράδα ημέρα. Το ημερολόγιο έδειχνε 23η Ιουλίου 1974…
Νωρίς το πρωί και ενώ υπήρχε εκεχειρία, τούρκοι καταδρομείς είχαν προσπαθήσει να διεισδύσουν στις ελληνικές γραμμές με σκοπό τη δολιοφθορά ενάντια στην 181 ΜΠΒ. Εγιναν όμως αμέσως αντιληπτοί από τους σκοπούς και ξέσπασε μια λυσσαλέα μάχη μεταξύ των ανδρών της μοίρας πυροβολικού και των τούρκων καταδρομέων. Τα αποτελέσματα για την ελίτ των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων ήταν ολέθρια. Αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν άρον-άρον, αφήνοντας πίσω τους 40 νεκρούς και 60 τραυματίες ενώ η ελληνική πλευρά μετρούσε 1 νεκρό και 3 τραυματίες. Μετά από 3 ώρες οι τούρκοι καταδρομείς προσπάθησαν να διεισδύσουν από άλλο σημείο. Πάλι γίνονται αντιληπτοί και υποχωρούν αμέσως χωρίς να εμπλακούν.
Αυτές οι ενέργειες των Τούρκων είχαν ανβησυχήσει σοβαρά τους διοικητές των μονάδων στην περιοχή και άρχισαν να στέλνουν σήματα προς το ΓΕΕΦ ζητώντας είτε αποδέσμευση βαρέων όπλων, είτε απαγκίστρωση από τη ζώνη ανάπτυξης. Στάλθηκαν δύο σήματα όπως αναφέρεται στον «φάκελο της Κύπρου». Και στα δύο η απάντηση ήταν αρνητική!
Όπως αναφέρεται στο σχετικό φάκελο, στον «φάκελο της Κύπρου» για το συμβάν, «παρά το γεγονός πως τα τουρκικά UH-1 του τουρκικού στρατού,καταγέγραφαν τας θέσεις των εληνικών δυνάμεων, ο υπεύθυνος συνταγματάρχης στο ΓΕΕΦ αρνήτο να δώσει τας απαραίτητας εντολάς απαγκιστρώσεως λέγοντας εις τους εκεί αξιωματικούς πως ήτο ελικόπετρα του ΟΗΕ και να μην ανησυχούν περί των κινήσεών τους»!
Λίγη ώρα μετά, ετοπίζονται τουρκικά ελικόπτερα μέσης μεταφοράς UH-1 Huey να πλησιάζουν τις θέσεις των μονάδων και να καταγράφουν τις θέσεις τους. Οι προθέσεις των Τούρκων ήταν πια ξεκάθαρες.
Στέλνονται άλλα τρία σήματα με αίτημα απαγκίστρωσης. Μετά από αρκετή ώρα το ΓΕΕΦ δίνει στις 14:00 το «πράσινο φως» για την απαγκίστρωση.
Με τη γνωστοποίηση της διαταγής άρχισαν αμέσως οι απαραίτητες ενέργειες για την απαγκίστρωση. Όμως λόγω του όγκου, των υλικών και των πυρομαχικών που διέθετε η 181 ΜΠΒ, και κυρίως λόγω της απαραίτητης προετοιμασίας μεταφοράς των πυροβόλων που ήταν χρονοβόρα, καθυστέρησε αρκετά να ανασυνταχθεί. Πέραν όμως των προβλημάτων του περιορισμένου χρόνου που αντιμετώπιζε η μονάδα για την απαγκίστρωσή της, όπως αναφέρουν τα σχετικά έγγραφα, η 181 ΜΠΒ είχε λάβει και ειδική διαταγή να ακολουθηθεί άλλος δρόμος και όχι ο κεντρικό που συνέδεε την περιοχή του Συγχαρί, όπου βρισκόταν, με τη Λευκωσία.
Προσπαθώντας να διαφύγουν από εναλλακτικό δρόμο, ο διοικητής της Αντισυνταγματάρχης Καλμπουρτζής αποφασίζει να ελέγξει αυτή την οδό. Παίρνοντας ένα τζιπ και τον οδηγό, με κίνδυνο της ζωής τους αρχίζουν να ανιχνεύουν πότε με τα πόδια πότε με το όχημα. Όμως ο δρόμος ήταν αδιάβατος σε πολλά σημεία και υπήρχε κίνδυνος εγκλωβισμού της φάλαγγας. Εφόσον δεν υπήρχε άλλη λύση, αποφασίζεται να ακολουθηθεί η κεντρική οδική αρτηρία που οδηγούσε στη Λευκωσία.
Τα τουρκικά ελικόπτερα παρατήρησαν τις κινήσεις της πυροβολαρχίας και μεταδίδουν τα ευρήματά τους προς το επιτελείο των τουρκικών δυνάμεων εισβολής. Αμέσως δίνεται η διαταγή σε τούρκους καταδρομείς να μετακινηθούν αθόρυβα στους πρόποδες του βουνού από τα οποία θα μπορούσαν να ελέγξουν δια πυρός την οδό.
Η φάλαγγα της 181 ΜΠΒ ξεκινάει και μπαίνει σιγά-σιγά στο δρόμο, με πρώτο το τζιπ του Ελλαδίτη διοικητή. Από πίσω ακολουθούν τα φορτηγά με τους στρατιώτες, τα πυρομαχικά και τα πυροβόλα.
Η φάλαγγα δεν είχε προχωρήσει 300 μέτρα, όταν άρχισε να δέχεται μπαράζ βλημάτων όλμων μετατρέποντας το μέρος σε κόλαση.
Το π΄ρωτο φορτηγό είχε ήδη πληγεί. Οι στρατιώτες μας άρχισαν να πηδάνε έξω από τα φορτηγά και να παίρνουν θέσεις μάχης, πίσω από πέτρες, κάτω και δίπλα από τα οχήματα και σε οποιοδήποτε μέρος του παρείχε κάλυψη, προσπαθώντας να εντοπίσουν τον εχθρό που μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν αόρατος.
Μετά τα πυρά των όλμων άρχισαν οι τακτικές ανταλλαγές πυρών. Τα πολυβόλα των Τούρκων άρχισαν να εξαπολύουν το θανατηφόρο φορτίο τους γαζώνοντας όσους από τους στρατιώτες μας δεν είχαν προλάβει να καλυφθούν.
Με την υποστήριξη των πολυβόλων, οι Τούρκοι άρχισαν να κατεβαίνουν όλο και περισσότερο προς τις θέσεις των ανδρών της 181 ΜΠΒ. Οι Ελλαδίτες και Ελληνοκύπριοι στρατιώτες ανταπέδωσαν τα πυρά ανακάμπτοντας την επέλαση των τούρκων στρατιωτών οι οποίοι καλύφθηκαν επίσης πίσω από από πέτρες και δέντρα ξεκινώντας μια μάχη εκ του συστάδην.
Ο σημαντικά υπέρτερος όμως αριθμός των τούρκων, διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο. Το δεύτερο κύμα της επίθεσης δεν κατέστει δυνατό να αναχαιτισθεί. Ετσι οι Ελληνες έβαλαν στα όπλα τους ξιφολόγχες δίνοντας μάχη σώμα με σώμα με τους τούρκους καταδρομείς, θυμίζοντας τον Λεωνίδα και τους 300 με τους Πέρσες. Μετά από δυόμιση ώρες σκληρής μάχης, οι Τούρκοι κατάφεραν να λυγίσουν την αντίσταση των ανδρών της 181 ΜΠΒ, πληρώνοντας όμως βαρύ τίμημα.
Όπως αναφέρει στην κατάθεσή του ο έφεδρος αξιωματικός της 181 ΜΠΒ Γ.Λ.: «Όταν τελείωσε η μάχη, ήρθαν σαν τα κτήνη και ξεκοίλιασαν τους τραυματίες μας και μετά γέλαγαν και μας έβριζαν. Ζητήσαμε να τους θάψουμε και αυτοί μας είπαν: ``να τους φάνε τα σκυλιά``. Οσοι παραδοθήκαμε και μπορούσαμε να κινηθούμε, μας πήγαν σε φορτηγά και μας βάραγαν με τους υποκόπανους των όπλων. Μας πήγαν σε ένα στατόπεδο με πολύ κόσμο. Στρατιώτες και πολίτες. Ολοι αιχμάλωτοι. Ημουν μαζί με τον διοικητή μου, μέχρι που μας χώρισαν. Εμένα με πήγαν στην Αττάλεια και με τις ανταλλαγές αιχμαλώτων επέστρεψα. Τον διοικητή μου δεν τον ξαναείδα. Και όπως ξέρω θεωρείται αγνοούμενος».
Για τους Τούρκος «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Ετσι ο αντικειμενικός στόχος τους είχε εκπληρωθεί με τον πιο άνομο τρόπο. Η αποδυνάμωση του ελληνικού πυροβολικού.
Από εκείνη τη στιγμή, άλλη μια σελίδα δόξας είχε προστεθεί στην ελληνική ιστορία, με τίτλο: 181 ΜΠΒ.
Πέρα όμως από τις ηθικές συνιστώσες αυτού του εγκλήματος, υπάρχει και η νομική πλευρά των παραβιάσεων που έκαναν οι Τούρκοι, πριν, κατά και μετά την ιταμή τους επίθεση και οι οποίες είναι:

1. Παραβίαση του άρθρου 48 του ΟΗΕ, διότι η Τουρκία δεν σεβάστηκε ως μέλος του τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας, υπ΄ αριθμόν 353 και 354 περί κατάπαυσης του πυρός.
2. Χρήση βίας και παραβίαση γραμμής ανακωχής.
3. Κατάφορη παραβίαση της Οικουμενικής Διακήρυξης των δικαιωμάτων των Ανθρώπων και του Δικαίου του Πολέμου.
4. Εγκλημα πολέμου και αδικαιολόγητη χρήση βίας εναντίον στρατιωτών αντίπαλης παράταξης, χωρίς αυτοί να αποτελούν κίνδυνο για την ασφάλεια του επιτιθέμενου, βάσει του δικαίου του πολέμου.
5. Αρνηση του κράτους του οποίου οι στρατιωτικοί διέπραξαν έγκλημα πολέμου, να τους εκδώσει για να δικαστούν από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης ή να τους ασκήσει ποινική δίωξη με τους ίδιους όρους βάσει του ποινικού κώδικα της Τουρκίας περί μαζικών εγκλημάτων κατά συρροή εκ προθέσεως.
6. Αρνηση να δοθεί κατάλογος των στραιτωτικών που θεωρούνται αιχμάλωτοι πολέμου και των οποίων αγνοείται η τύχη,
7. Αρνηση να δοθεί κατάλογος αιχμαλώτων που απεβίωσαν κατά την αιχμαλωσία τους, με όλες τις αναγκαίες πληροφορίες για τις συνθήκες του θανάτου τους, για εξακρίβωση από ανεξάρτητο διεθνή οργανισμό.
8. Αρνηση να δοθούν πληροφορίες για τον αριθμό και τον τόπο των τάφων που ενταφιάστηκαν οι πεσόντες στρατιώτες του αντιπάλου, χωρίς προηγουμένως να έχει εξακριβωθεί η ταυτότητά τους.
9. Μη σεβασμός προς τα ήθη, έθιμα και τη θρησκεία του πολιτισμού ενός κράτους, αφού αμφισβητείται από τους Τούρκους η σημασία που έχει για την ελληνική κοινωνία από αρχαιοτάτους χρόνους μέχρι σήμερα ο τρόπος ταφής των νεκρών.
10. Χρησιμοποίηση όπλων και πυρομαχικών του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ για επιθετικούς σκοπούς, ενώ αυτά παραχωρούνται σε μια χώρα-μέλος μόνο για την άμυνά της, σύμφωνα τόσο με το καταστατικό της βορειοατλαντικής συμμαχίας, όσο και βάσει των κανόνων FMS (Foreign Military Sales) των ΗΠΑ.
Και σε αυτή την περίπτωση, οι Τούρκοι για μια ακόμη φορά έβγαλαν τις μάσκες του «ειρηνοποιού», σφαγιάζοντας σε περίοδο εκεχειρίας, μια στρατιωτική μονάδα, χωρίς να τιμωρηθούν ποτέ.
Οι ηρωϊκοί στρατιώτες μας στην Ελλάδα και την Κύπρο, αυτοί που επέζησαν, οι νεκροί, οι δολοφονημένοι, οι αγνοούμενοι της 181 ΜΠΒ, μαζί με άλλους χιλιάδες απαιτούν την τιμωρία αυτών των ανθρωπόμορφων τεράτων, των βάρβαρων συγγενών του Τσέγκινς Χαν.
Το συγκεκριμένο έγκλημα των Τούρκων είναι αποδεδειγμένο. Δεν υπάρχει οδός διαφυγής για αυτούς. Μάλιστα είχαν και το θράσσος μέχρι και στα διεθνή τηλεοπτικά δίκτυα να δώσουν εικόνες από τη σφαγή της 181 ΜΠΒ, για να δείξουν δήθεν το θρίαμβό τους έναντι των Ελλήνων, κάτι για το οποίο είμαστε σίγουροι πως το γνωρίζουν οι διπλωματικές υπηρεσίες της χώρας μας.
Το ποτήρι έχει ξεχειλίσει τόσα χρόνια. Καιρός η ελληνική διπλωματία από το ρόλο του αμυνόμενου να βρεθεί στη θέση του επιτιθέμενου και με κοινές κινήσεις με την Κυπριακή Δημοκρατία να κάνει την καθοριστική κίνηση ματ και να σύρει την Τουρκία στα διεθνή φόρα και δικαστήρια, ενώ παράλληλα να της στείλει ποικιλοτρόπως το μήνυμα: «Ως εδώ!»
Και όχι να περιμένει πως, πότε και αν «ελεήσει ο Αλλάχ» οι Τούρκοι δώσουν στοιχεία.
Γιατί χθες ήταν η Κύπρος, αργότερα τι;

«Τα βουνά βλέπουν τον Μαραθώνα. Και ο Μαραθώνας βλέπει τη θάλασσα: Και ρεμβάζοντας εκεί μόνος για μια ώρα, ονειρεύτηκα ότι η Ελλάδα, θα μπορούσε ακόμη να είναι ελέυθερη»
Λόρδος Βύρων

Πηγή
http://kafeneio-gr.blogspot.com/2010/07/181.html
Διαβάστε περισσότερα...

Τέλος του κόσμου το 2012;


Οι Μάγια για να μετρούν το χρόνο, χρησιμοποιούσαν τρία ειδη ημερολογίων. Υπήρχε ένα πολύ παλιό θρησκευτικό ημερολόγιο, το τσόλκιν, που μετρούσε 260 ημέρες. Υπήρχε έπειτα ένα ημερολόγιο που ακολουθούσε τις εποχές και διαρκούσε 365 μέρες.

Ένα άλλο ημερολόγιο, γνωστό ως μεγάλη μέτρηση, προσδιόριζε μια περίοδο 5.125 ετών. Η Μεγάλη Μέτρηση ολοκληρώνεται το 2012. Αυτό όμως δεν είναι κατ’ ανάγκη κακός οιωνός. Όπως εξηγεί η Σάντρα Νομπλ, διευθύντρια του Ιδρύματος για την προαγωγή των κεντροαμερικανικών σπουδών του Κρίσταλ Ρίβερ: "Για τους αρχαίους Μάγια, η άφιξη στο τέλος του κύκλου αντιπροσώπευε μια μεγάλη γιορτή".


Κατακλυσμιαίες εκρήξεις ηφαιστείων, μαγνητικές καταιγίδες, ακτινοβολία από το διάστημα. Πολύ σύντομα θα έρθει η συντέλεια του κόσμου, σύμφωνα με όσα προφητεύει ο Λόρενς Ε. Τζόζεφ, Αμερικανός φυσικός και συγγραφέας του βιβλίου Apocalypse 2012. Αυτη η πεποίθηση βασίζεται στις γραφές του ημερολόγιου των Μάγια. Σύμφωνα με αυτές, στις 20 Δεκεμβρίου 2012 ολοκληρώνεται ο κύκλος της Μεγάλης Μέτρησης. Επιπλέον, την επόμενη ημέρα από αυτή την ημερομηνία είναι το χειμερινό ηλιοστάσιο και ο Ήλιος θα είναι ευθυγραμμισμένος με το κέντρο του Γαλαξία για πρώτη φορά μετά από 26.000 χρόνια.

Οι αστρονομικες ευθυγραμμίσεις δεν είναι άγνωστες, δεδομένου ότι οι επιστήμονες παρατηρούν συνεχώς τέτοια φαινόμενα. Το 2002, για παράδειγμα, 5 πλανήτες ευθυγραμμίστηκαν σε ένα τόξο 33° χωρίς καμιά συνέπεια στο σύμπαν. Από την άλλη, ο πολιτισμός των Μάγια υπήρξε ένας από τους πιο μυστηριώδεις του αρχαίου κόσμου, με ανώτερες ικανότητες στα μαθηματικά και την αστρονομία. Τι σημαίνει λοιπόν το τέλος του ημερολογίου τους;

"Οι Μάγια χρησιμοποιούσαν διάφορα ημερολόγια, που συχνά συνδιάζονταν μεταξύ τους", λέει ο Κιθ Προύφερ, ανθρωπολόγος στο Πανεπιστήμιο του Νέου Μεξικού στις ΗΠΑ. "Παρ'όλα αυτά, το τέλος του κύκλου της Μεγάλης Μέτρησης που ερχόταν κάθε 5.125 χρόνια, δε σημαίνει ότι καταφτάνει η συντέλεια του κόσμου.


Δυστυχώς δε γνωρίζουμε με ακρίβεια τι θα έκαναν οι Μάγια στο τέλος αυτής της προθεσμίας. Με αυτή την απορία, ο Τζόζεφ αποφάσισε να προετοιμαστεί για τα χειρότερα, αναφέροντας τις συμφορές που θα μπορούσαν να μας πλήξουν. Ξεκινώντας από την ηλιακή δραστηριότητα, η οπόια θα βρεθεί στο ζενίθ της το 2012.

Και αυτό το φαινόμενο όμως είναι φυσιολογικό, καθώς η ηλιακή δραστηριότητα ακολουθεί έναν κύκλο ενδεκαετούς διάρκειας (το τελευταίο αποκωρύφωμα σημειώθηκε γύρω στο 2000).

"Σε μια περίοδο μέγιστης δραστηριότητας", εξηγεί η Κάρεν Μάστερς, ερευνήτρια στο Κέντρο Χάρβαρντ Σμιθσόνιαν των ΗΠΑ, "απελευθερώνονται σωματίδια που ταξιδεύουν στο διάστημα και μπορούν να βλάψουν τους δορυφόρους και τα άλλα ηλεκτρονικά όργανα". Όμως δε συντρέχουν λόγοι ανησυχίας για τον άνθρωπο.

Ο Τζόζεφ όμως επιμένει: ισχυρίζεται ότι το 2012 οι μαγνητικοί πόλοι στο βορρά και στο νότο θα μπορούσαν να αντιστραφούν, αφήνοντας τη Γη προσωρινά απροστάτευτη από τη μαγνητική "ασπίδα" που την προφυλάσσει από την κοσμική και ηλιακή ακτινοβολία.

"Οι αναστροφές του γήινου μαγνητικού πεδίου χρειάζονται χιλιάδες χρόνια για να ολοκληρωθούν", εξηγεί ο Γκάρι Γκλατσμάιερ, καθηγητής επιστημών της Γης στο Πανεπιστήμιο της Καλλιφόρνιας. "Και όταν συμβαίνει αυτό, η Γη δε μένει καθολου εκτεθιμένη. Το μαγνητικό πεδίο γίνεται πιο πολύπλοκο αλλά δεν εξαφανίζεται: ο μαγνητικός βόρειος πόλος θα μπορούσε να εμφανιστεί στην Αφρική, για παράδειγμα, και ο νότιος πόλος στην Ταϊτή.


Μια άλλη θεωρία του Τζόζεφ είναι ότι θα μπορούσε να δραστηριοποιηθεί το υπερηφαίστειο του Γέλοουστοουν στις ΗΠΑ, που εκρήγνυται με καταστροφικό τρόπο κάθε 600-700 χιλιάδες χρόνια. Όμως οι γεωλόγοι που το παρατηρούν δε προβλέπουν τίποτα ανησυχητικό για την επόμενη δεκαετία.

Η επιστήμη μας καθησυχάζει. Όμως ο φόβος ότι μια κοσμική καταστροφή θα πλήξει τη Γη το 2012 έχει και άλλους υποστηρικτές εκτός από τον Τζόζεφ.

Όλα αυτά δημιουργούν ένα κλίμα αναμονής για το 2012, που θυμίζει λίγο-πολύ αυτό που είχε δημιουργηθεί την παραμονή του 2000. Τότε, σύμφωνα με εκτιμήσεις, ξοδεύτηκαν σε όλο τον κόσμο περίπου 300 δις δολλάρια για επεμβάσεις στα συστήματα πληροφορικής ώστε να αποφευχθεί το millennium bug, ένας ιός που θα αχρήστευε όλα τα ηλεκτρονικά συστήματα στον πλανήτη. Τελικά το millennium ήρθε αλλά το bug κάπου χάθηκε στο δρόμο...

Κάποιοι άλλοι στηρίζουν τις δυσοίωνες προβλέψεις τους επικαλούμενοι τις προφητείες του Νοστράδαμου (1503-1566). Ο Νοστράδαμος είχε προβλέψει το τέλος του κόσμου πολλές φορές όμως στα έργα του δεν υπάρχει καμιά αναφορά για το 2012.

Μια πιο "επιστημονική" θεωρία συντέλειας είναι η θεωρία του Ολντουβάι, που διατυπώθηκε το 1989 από το μηχανικό Ρίτσαρντ Ντάνκαν, με βάση τα παγκόσμια στοιχεία για την ενέργεια και τον πληθυσμό. Ο Ντάνκαν εκτιμά πως η ανθρωποτητα θα αρχίσει να παρακμάζει από το 2012. Όμως η θεωρία του έχει ήδη αποτύχει παταγωδώς να περιγράψει την περίοδο 1979-2008, για την οποία προέβλεπε καταστροφές οι οποίες τελικά δε συνέβησαν.

Πολύ πιο ακραία είναι η περίπτωση αιρέσεων όπως ήταν το Heaven's Gate. Το 1997, 39 μέλη της αυτοκτόνησαν, ελπίζοντας να φτάσουν σε ένα "ανώτερο επίπεδο" πρωτού έρθει το τέλος του κόσμου.


"Μια κοινωνικός διαδεδομένη πεποιθηση, όπως ο φόβος μιας κατασροφής, μπορεί να έχει βαθιές κοινωνικές και πολιτικές συνέπειες, ιδίως αν τη συμμερίζονται άτομα που κατέχουν θέσεις ισχύος", εξηγεί ο Πολ Κουρτζ, φιλόσοφος στο Πανεπιστήμιο Μπάφαλο της Νέας Υόρκης. "Αν αφήσουμε τον εαυτό μας να επηρεάζεται από την καταστροφολογική σκέψει σημαίνει ότι δεν κάνουμε τίποτα για να προλάβουμε μια επικείμενη καταστροφή, περιμένοντας το αναπόφευκτο τέλος. Ή μπορεί να σημαίνει ότι συμπεριφερόμαστε με τρόπο που επαληθεύει την προφητεία".

Κάθε φορά που έπρεπε να έρθει το τέλος του κόσμου...
31/12/999
Χίλια χρόνια μετά τη γέννηση του Χριστού, το τέλος σύμφωνα με τα απόκρυφα Ευαγγέλια.
20/2/1524
Ένας κατακλυσμός θα αφάνιζε τον κόσμο σύμφωνα με τον Γερμανό Γιόχανες Στέφλερ.
19/5/1719
Ο Ελβετός μαθηματικός Ζακ Μπερνούλι προέβλεψε τη σύγκρουση ενός κομήτη με τη Γη.
1732
Το τέλος του κόσμου που προέβλεψε ο Νοστράδαμος.
19/10/1814
Η Τζοάνα Σάουθκοτ προέβλεψε ότι εκείνη την ημέρα θα γεννούσε τον «δεύτερο Μεσσία» (και θα ερχόταν το τέλος του κόσμου).
3/4/1843, 7/7/1843, 21/3/1844, 22/10/1844
Ο Αμερικανός Γουίλιαμ Μίλερ ανακοίνωσε το τέλος του κόσμου σε όλες αυτές τις ημερομηνίες.
2/10/1914
Η Ημέρα της Κρίσης σύμφωνα με τον Τσαρλς Τέιζ Ράσελ, τον ιδρυτή των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Δε συνέβη τίποτα. Οι οπαδοί του προέβλεψαν το τέλος του κόσμου το 1925, το 1941, το 1975 και τέλος στις 2/10/1984.
17/12/1919
Ο σεισμολόγος και μετεωρολόγος Αλμπέρτο Πόρτα προέβλεψε μια μοιραία σύνοδο 6 πλανητών.
24/5/1954
Στις 18 Μαΐου εμφανίστηκαν ρωγμές στο Κολοσσαίο (κάτω). Σύμφωνα με μια αρχαία δοξασία, «Η Ρώμη και ολόκληρος ο κόσμος θα είναι ασφαλείς όσο το Κολοσσαίο είναι όρθιο». Κάποιοι προέβλεψαν την ημερομηνία, και χιλιάδες προσκυνητές πήγαν στον Πάπα, για να ζητήσουν άφεση αμαρτιών.
28/10/1992
Ο αιδεσιμότατος Λι Γιανγκ Λιμ, της ιεραποστολικής εκκλησίας του Τάμι, στη Νότια Κορέα, ανακοίνωσε ότι ο Χριστός είχε ζητήσει να συγκεντρωθούν 144.000 πιστοί τα μεσάνυχτα εκείνης της ημέρας, για να τους σώσει από τον Αρμαγεδδώνα (την τελική μάχη ανάμεσα στο Καλό και το Κακό). Περισσότερα από 100.000 άτομα παρουσιάστηκαν σε περίπου 200 φονταμενταλιστικές εκκλησίες. Όμως ο Λι Γιανγκ Λιμ συνελήφθη, γιατί καταχράστηκε 4 εκατομμύρια δολάρια που συγκεντρώθηκαν από δωρεές των πιστών.
7/1999
Ένα δεύτερο τέλος του κόσμου που προέβλεψε ο Νοστράδαμος.
11/1999
Διατυπώθηκε η εικασία ότι ένα πείραμα ατομικής φυσικής στα Brookhaven National Laboratories των ΗΠΑ θα μπορούσε να οδηγήσει στη δημιουργία μιας μαύρης τρύπας που θα καταβρόχθιζε τον κόσμο.
31/12/1999
Η ημερομηνία του Millennium bug (τα συστήματα πληροφορικής θα έπρεπε να κρασάρουν).
19/1/2038
Στις 05:14:07 ώρα Ελλάδας προβλέπεται ένα καινούριο Millennium bug (που αυτή τη φορά θα έχει να κάνει

Πηγή
http://topaliatzidiko.blogspot.com/2009/11/2012.html
Διαβάστε περισσότερα...

ΥΓΕΙΑ: Μικρότερος κίνδυνος εκφύλισης ωχράς κηλίδας για τους λάτρεις των ψαριών

Νέα Υόρκη — Οι ηλικιωμένοι που τρώνε λιπαρά ψάρια τουλάχιστον μια φορά την εβδομάδα έχουν μειωμένο κίνδυνο απώλειας όρασης λόγω εκφυλισμού της ωχράς κηλίδας, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο Ophthalmology.

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο Τζονς Χοπκινς στην Βαλτιμόρη εξηγούν ότι αν και η μελέτη δεν αποδεικνύει ότι η κατανάλωση ψαριών μειώνει τον κίνδυνο της προηγμένου σταδίου εκφύλισης της ωχράς κηλίδας, αλλά οι λάτρεις των ψαριών τείνουν να έχουν χαμηλότερα ποσοστά της πάθησης.

Επίσης η έρευνα υποστηρίζει την θεωρία ότι τα ω-3 λιπαρά οξέα που εμπεριέχονται εν αφθονία στα λιπαρά ψάρια (σολομός, τόνος και κολιός) επηρεάζουν την ανάπτυξη και πρόοδο της εκφύλισης ωχράς κηλίδας.

Η εκφύλιση της ωχράς κηλίδας προκαλείται από μη φυσιολογική ανάπτυξη των αγγείων πίσω από τον αμφιβληστροειδή χιτώνα ή την αποδόμηση των φωτο-ευαίσθητων κυττάρων εντός του αμφιβληστροειδή, προκαλώντας σημαντική εξασθένηση της όρασης. Η πάθηση είναι κύρια αιτία τύφλωσης στους ηλικιωμένους και δεν υπάρχει προς το παρόν ίαση, αν και ορισμένες θεραπείες μπορούν να προλάβουν ή να καθυστερήσουν την απώλεια της όρασης.

Παλαιότερη αμερικανική μελέτη είχε δείξει ότι μια υψηλή δόση μείγματος αντιοξειδωτικών (βιταμίνη C και Ε, β-καροτίνη και ψευδάργυρος) καθυστερεί την πρόοδο της πάθησης όταν βρίσκεται σε ενδιάμεσο στάδιο.

Κατά πόσο τα λιπαρά οξέα των ψαριών ή τα συμπληρώματα ω-3 μπορούν να αναστείλουν την πρόοδο της, δεν είναι ακόμη ξεκάθαρο. Πάντως η έρευνα με τα αντιοξειδωτικά συνεχίζεται με στόχο να διαπιστωθεί αν η προσθήκη ιχθυελαίου και λουτεΐνης και ζεαξανθίνης στο αρχικό μείγμα έχει επιπρόσθετα οφέλη.

Στην παρούσα έρευνα οι ερευνητές από την Βαλτιμόρη ανέλυσαν στοιχεία για 2.520 ενήλικες, 65-84 ετών που είχαν υποβληθεί σε οφθαλμολογική εξέταση και είχαν συμπληρώσει αναλυτικό διατροφικό ερωτηματολόγιο.

Το 50% είχε πρώιμη ή ενδιάμεση εκφύλιση ωχράς κηλίδας, ενώ το 3% είχε προηγμένου σταδίου πάθηση.

Δεν προέκυψε ξεκάθαρη σχέση μεταξύ αναφερόμενης κατανάλωσης ψαριών και κινδύνου νόσησης. Ωστόσο, παρατηρήθηκε σύνδεση μεταξύ αυξημένης κατανάλωσης ψαριών πλούσιων σε ω-3 λιπαρά και πιθανότητας προχωρημένης εκφύλισης της ωχράς κηλίδας.

Οι συμμετέχοντες που έτρωγαν μια ή περισσότερες μερίδες λιπαρών ψαριών την εβδομάδα είχαν 60% μειωμένο κίνδυνο προχωρημένης εκφύλισης.

Η παρατήρηση ίσχυε και όταν συνεκτιμήθηκαν παράγοντες όπως το φύλο, η φυλή και το κάπνισμα (παράγοντες που σχετίζονται με τον κίνδυνο εκφύλισης της ωχράς κηλίδας). Οι γυναίκες διέτρεχαν μεγαλύτερο κίνδυνο από τους άνδρες, ενώ οι άνθρωποι καυκάσιας καταγωγής κινδύνευαν περισσότερο από τους αφρο-αμερικανούς και οι καπνιστές περισσότερο από τους μη καπνιστές.

Πηγή
http://news.pathfinder.gr/health/645407.html
Διαβάστε περισσότερα...

ΥΓΕΙΑ: Μεταλλαγμένα συστατικά σε τρόφιμα

Η σόγια και το καλαμπόκι είναι δύο από τα μεταλλαγμένα προϊόντα που κυκλοφορούν στην παγκόσμια αγορά (τα άλλα δύο είναι το βαμβάκι και η ελαιοκράμβη), ενώ παράλληλα αποτελούν σημαντικές πρώτες ύλες στη βιομηχανία τροφίμων. Περισσότερο από το 60% των τροφίμων περιέχει παράγωγα σόγιας, όπως αλεύρι, πρωτεΐνες, λεκιθίνη (Ε322), φυτικά έλαια, κλπ ή παράγωγα καλαμποκιού, όπως άμυλο, λάδι, αλεύρι, σορβιτόλη (Ε420), γλυκόζη, φρουκτόζη, κ.α. Επομένως, τρόφιμα όπως μπισκότα, σάντουιτς, σοκολάτες ή παιδικές τροφές μπορεί να περιέχουν μεταλλαγμένη σόγια ή καλαμπόκι.

Υπάρχουν τρόφιμα με μεταλλαγμένα συστατικά στην Ελλάδα;


Η έντονη αντίδραση των Ελλήνων καταναλωτών στη χρήση μεταλλαγμένων έχει υποχρεώσει το μεγαλύτερο μέρος της βιομηχανίας τροφίμων στην Ελλάδα να παράγει τρόφιμα χωρίς μεταλλαγμένα συστατικά. Μέχρι σήμερα, ελάχιστα προϊόντα με μεταλλαγμένα συστατικά έχουν βρεθεί στην ελληνική αγορά, τα οποία άλλωστε αποσύρθηκαν άμεσα έπειτα από τις διαμαρτυρίες των καταναλωτών.

Πώς θα ξέρω αν ένα τρόφιμο περιέχει μεταλλαγμένα συστατικά;

Θα το ξέρουμε γιατί θα το γράφει στην ετικέτα. Η ευρωπαϊκή νομοθεσία (Κανονισμός 1829/2003 & Κανονισμός 1830/2003 για τη Σήμανση και την Ιχνηλασιμότητα μεταλλαγμένων τροφίμων και ζωοτροφών) καθιστά υποχρεωτική τη σήμανση των προϊόντων που περιέχουν μεταλλαγμένα συστατικά Αυτό σημαίνει ότι αν κάποιο τυποποιημένο τρόφιμο περιέχει μεταλλαγμένα συστατικά, αυτό πρέπει να αναγράφεται στην ετικέτα του, και συγκεκριμένα στη λίστα των συστατικών. Συγκεκριμένα, θα αναγράφεται “περιέχει ή προέρχεται από γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς” ή “αυτό το προϊόν παράγεται από γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς” .

Για παράδειγμα, έτσι θα το βλέπαμε σε μια σοκολάτα:

Οι παραπάνω ετικέτες είναι ενδεικτικές, δεν προέρχονται δηλαδή από κάποιο συγκεκριμένο προϊόν

Προσοχή: σε πολλά προϊόντα αναφέρεται στη λίστα των συστατικών ότι περιέχουν τροποποιημένο άμυλο καλαμποκιού. Αυτή η τροποποίηση έχει γίνει με φυσικοχημικό τρόπο και όχι με γενετική μετάλλαξη. Το “τροποποιημένο άμυλο καλαμποκιού” μπορεί λοιπόν να προέρχεται από μεταλλαγμένο καλαμπόκι, μπορεί και όχι.

Προσοχή: Στο παρελθόν εντοπίσαμε σε προϊόν με σήμανση για μεταλλαγμένα, να αναφέρεται ότι «προέρχεται από γενετικά τροποποιημένο αραβόσιτο, με εγκεκριμένη από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα τροποποίηση». Το γεγονός ότι η συγκεκριμένη τροποποίηση είναι εγκεκριμένη, δε σημαίνει τίποτα παραπάνω πέρα από το ότι η κυκλοφορία του συγκεκριμένου προϊόντος είναι νόμιμη. Όπως συμβαίνει όμως με όλα τα μεταλλαγμένα προϊόντα, οι επιπτώσεις τους στην ανθρώπινη υγεία και το περιβάλλον είναι σε μεγάλο βαθμό άγνωστες και απολύτως ανεξέλεγκτες.

Πηγή
http://www.greenpeace.org/greece/207945/gmos-how-to-find-it
Διαβάστε περισσότερα...

Δέκα κρίσιμοι δείκτες κάνουν την παγκόσμια υπερθέρμανση «αναντίρρητη»

Της Deborah Zabarenko, Ανταποκρίτριας για το Περιβάλλον
Ουάσινγκτον | Πέμπτη 29 Ιουλίου, 2010-07-30





Παγετώνες που λιώνουν, περισσότερη υγρασία στον αέρα και άλλοι οκτώ κρίσιμοι δείκτες κάνουν την παγκόσμια υπερθέρμανση αναντίρρητη, απεφάνθησαν οι επιστήμονες την Τετάρτη, επικαλούμενοι μια νέα λεπτομερή επισκόπηση των κλιματικών δεδομένων της τελευταίας δεκαετίας.

Χωρίς να αναφερθούν στο γιατί αυτό συμβαίνει, οι ερευνητές είπαν πως δεν υπάρχει αμφιβολία ότι κάθε δεκαετία μετά τo 1980 ήταν θερμότερη από την προηγούμενη και ότι ο πλανήτης υπερθερμαίνεται τα τελευταία 50 χρόνια.

Αυτό το συμπέρασμα επιβεβαιώνει τα ευρήματα της Διακυβερνητικής Διάσκεψης του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC), η οποία το 2007 κατέληξε με βεβαιότητα 90 τοις εκατό ότι η κλιματική αλλαγή όντως συμβαίνει. Η IPCC επεσήμανε, επίσης, ότι οι ανθρώπινες δραστηριότητες συνεισφέρουν σε αυτό το φαινόμενο.

Η νέα έκθεση δημοσιεύτηκε αφότου οι Δημοκρατικοί της Γερουσίας των ΗΠΑ παρακώλυσαν κάθε νομοθέτηση για τον περιορισμό της κλιματικής αλλαγής τουλάχιστον μέχρι τον Σεπτέμβριο. Οι πιθανότητες να γίνει κάποια νομοθέτηση στις ΗΠΑ για την κλιματική αλλαγή εντός αυτού του έτους θεωρούνται αμυδρές.

Η νέα έκθεση, που δημοσιεύτηκε από την Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ υπό τον τίτλο “The 2009 State of the Climate Report”, αντλεί στοιχεία από το έργο 303 επιστημόνων από 48 χώρες, στο οποίο περιλαμβάνονται και δεδομένα της περασμένης χρονιάς.

Οι δέκα πλανητικής κλίμακας δείκτες θέρμανσης του κλίματος που κατονομάζονται στην έκθεση είναι:

  1. Υψηλότερες θερμοκρασίες πάνω από τη στεριά
  2. Υψηλότερες θερμοκρασίες πάνω από τους ωκεανούς
  3. Υψηλότερο θερμικό περιεχόμενο των ωκεανών
  4. Υψηλότερες θερμοκρασίες κοντά στην επιφάνεια (θερμοκρασίες στην τροπόσφαιρα, όπου συμβαίνουν τα καιρικά φαινόμενα)
  5. Υψηλότερη υγρασία
  6. Υψηλότερες επιφανειακές θερμοκρασίες θαλασσών
  7. Υψηλότερη στάθμη θαλασσών
  8. Λιγότερος πάγος στη θάλασσα
  9. Λιγότερη κάλυψη από χιόνι
  10. Συρρίκνωση των παγετώνων

Οι επτά δείκτες που αναμένεται να αυξάνονται σε έναν υπερθερμαινόμενο κόσμο αυξήθηκαν μέσα στην τελευταία δεκαετία, αναφέρει η έκθεση, ενώ οι τρεις δείκτες που αναμένεται να μειώνονται μειώθηκαν στην ίδια περίοδο.

Με σχεδόν καθημερινή ροή δεδομένων σχετικά με την κλιματική αλλαγή, ο Peter Thorne του Συνεργατικού Ινστιτούτου για το Κλίμα και τους Δορυφόρους, στο Asheville της Βόρειας Καρολίνας (ΗΠΑ), αντιλήφθηκε την ανάγκη για μια λεπτομερή εξέταση των δεδομένων, ώστε να αναδειχτούν τα πιο εμφανή σημάδια της υπερθέρμανσης του πλανήτη.

«Αυτοί είναι δείκτες από την κορυφή της ατμόσφαιρας έως τον βυθό των ωκεανών οι οποίοι αναμένεται να μεταβάλλονται σε έναν κόσμο που θερμαίνεται», είπε ο Thorne σε μια τηλεφωνική ενημέρωση των δημοσιογράφων.

«Κάθε δείκτης μεταβάλλεται με τον τρόπο που θα αναμέναμε αν ήταν δεδομένο ότι ο κόσμος θερμαίνεται», δήλωσε. «Ούτε μία ανάλυση δεν διαφωνεί ότι το κλίμα του πλανήτη αλλάζει. Το βασικό συμπέρασμα ότι ο κόσμος υπερθερμαίνεται είναι απλά αναντίρρητο».


Μετάφραση: Σίμος Οικονομίδης, Φυσικός, M.Sc.
Πηγή: Reuters

Πηγή
http://www.astronomy.gr/main.cfm?module=article&id=1239&action=detail
Διαβάστε περισσότερα...

Οι ταινίες της εβδομάδας 29 Ιουλίου 2010

BAARIA: Η ΠΟΛΗ ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΥ
BAARIA - LA PORTA DEL VENTO
του Τζιουζέπε Τορνατόρε
με τους Φρανσέσκο Σιάνα, Μαργκαρέτ Μαντέ, Μόνικα Μπελούτσι, Ραούλ Μπόβα, Άντζελα Μολίνα

Υπόθεση: Ο Τορνατόρε έχει δηλώσει πως δεν πρόκειται για μια αυτοβιογραφική ταινία, αλλά για το πιο προσωπικό του project μέχρι σήμερα. Πρόκειται για ένα έπος, με αρκετές δόσεις χιούμορ, που ξετυλίγεται κατά τη διάρκεια τριών γενεών στη Σικελία, η οποία είναι και η πατρίδα του σκηνοθέτη.

Η νέα ταινία του βραβευμένου με Όσκαρ σκηνοθέτη Τζουζέπε Τορνατόρε ("Σινεμά ο Παράδεισος"), υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, αντιπροσωπεύει μια από τις πιο ακριβές παραγωγές που έχουν γυριστεί στην Ιταλία τα τελευταία χρόνια, αφού κόστισε περίπου $ 30 εκατομμύρια. Πρωταγωνιστούν ο Φρανσέσκο Σιάνα και η πρωτοεμφανιζόμενη Μαργκαρέτ Μαντέ, πλαισιωμένοι από ένα cast 200 Ιταλών ηθοποιών, ανάμεσα τους η Μόνικα Μπελούτσι, ο Ραούλ Μπόβα και ο Μικέλε Πλάσιντο. Τημουσική υπογράφει ο Ένιο Μορικόνε.

Η Ιστορία

Μια διασκεδαστική αλλά και μελαγχολική ιστορία μεγάλων παθών και παράφορων ουτοπικών ονείρων. Η ιστορία μιας οικογένειας από τη Σικελία μέσα από 3 γενιές: από τον Τσίκο στον γιο του Πεπίνο και στον εγγονό του Πιέτρο. Περιγράφοντας τις ιδιωτικές ζωές αυτών των χαρακτήρων και των οικογενειών τους, η ταινία αποκαλύπτει τα όνειρα, τους έρωτες και τις απογοητεύσεις μιας ολόκληρης κοινωνίας στην επαρχία του Παλέρμο, από τη δεκαετία του '30 ως αυτή του '80: κατά τη διάρκεια της φασιστικής περιόδου, ο Τσίκο είναι ένας ταπεινός βοσκός που, παρόλ' αυτά, βρίσκει τον χρόνο να πραγματοποιεί το πάθος του, που δεν είναιάλλο από τα βιβλία, τα επικά ποιήματα και τα δημοφιλή ρομαντικά μυθιστορήματα. Τις ημέρες που οι άνθρωποι πεινούσαν και κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, ο γιος του, Πεπίνο, εντοπίζει την αδικία και ανακαλύπτει το πάθος του για την πολιτική. Μετά τον πόλεμο, θα γνωρίσει τη γυναίκα της ζωής του. Πρόκειται όμως για μια σχέση με την οποία είναι όλοιαντίθετοι, μιας και ο Πεπίνο έχει γίνει κομμουνιστής. Ωστόσο οι δύο νεαροί εραστές θα επιτύχουν στο να εκπληρώσουν το όνειρό τους.

Η Baarìa σε αριθμούς

9 μήνες προετοιμασίας- 12 μήνες για να φτιαχτούν τα σκηνικά- 25 εβδομάδες γυρισμάτων- 1/10/2007 ξεκίνησαν τα γυρίσματα- 7/8/2008 ολοκληρώθηκαν τα γυρίσματα- 4 φορές διακόπηκαν (λόγω καιρικών συνθηκών και οργανωτικών απαιτήσεων)- 122 τοποθεσίεςχρησιμοποιήθηκαν- 2.800 κοστούμια- 300.000 μέτρα φιλμ- 174 σκηνές γυρίστηκαν- 210 ηθοποιοί, εκ των οποίων 63 επαγγελματίες και 147 ερασιτέχνες- 35.000 βοηθητικοί- 200 μέλη του συνεργείου- 350 τεχνικοί- 250 οχήματα- 1.500 ζώα- 1.431 μουσικοί- 27 πρωτότυπα μουσικά κομμάτια- το φιλμ καλύπτει την περίοδο από το 1910 ως σήμερα


Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ- THE LAST STATION
του Μάικλ Χόφμαν
με τους Τζέιμς Μακ Αβόι, Κρίστοφερ Πλάμερ, Πολ Τζιαμάτι, Έλεν Μίρεν

Υπόθεση: Η ταινία «Ο Τελευταίος Σταθμός» παρακολουθεί τον τελευταίο χρόνο στη ζωή του σπουδαίου Ρώσου συγγραφέα, Λέοντα Τολστόι. Είναι μια αληθινή ιστορία για δυο έρωτες, έναν στο ξεκίνημα κι έναν κοντά στο τέλος και βασίζεται στα αρχέγονα θέματα του πάθους, της αγάπης, της οικογένειας, της απληστίας, της δολοπλοκίας, της σύγκρουσης και της επανάστασης. Πρόκειται για μια σύνθετη, αστεία, πλούσια και συναισθηματική ταινία για το πόσο δύσκολο είναι να ζεις με τον έρωτα και το πόσο αδύνατον είναι να ζεις χωρίς αυτόν.

Περισσότερα για την ταινία

Η ταινία επικεντρώνεται στην αντιπαράθεση δύο ερωτικών σχέσεων – η μία είναι το παροιμιώδες ρομάντζο μεταξύ του Τολστόι και της επί 48 χρόνια συζύγου του, της παθιασμένης Σοφία και η άλλη είναι ο νεογέννητος έρωτας ανάμεσα στον Βαλεντίν, τον ιδεαλιστή νεαρό γραμματέα του Τολστόι και τη Μάσα, μια δασκάλα αφοσιωμένη στις αξίες που κηρύττει ο συγγραφέας.

Ταυτόχρονα, η ταινία καταγράφει την ηρωική μάχη που δίνει η Σοφία για την ψυχή του συζύγου της. Πιστεύει ότι η περιουσία του Τολστόι πρέπει να παραμείνει στην οικογένειά τους. Πολεμάει με νύχια και με δόντια εναντίον του Τσέρτκοφ, που επιμένει ότι η περιουσία του Τολστόι πρέπει να κληροδοτηθεί στο ρωσικό λαό. Ολα αυτά τα στοιχεία κλιμακώνονται καθώς ο Τολστόι πλησιάζει στο τέλος της ζωής του σʼ έναν απομονωμένο σιδηροδρομικό σταθμό στη ρωσική εξοχή.

Τα γυρίσματα του «Τελευταίου Σταθμού» έγιναν στις πανέμορφες γερμανικές περιοχές του Σαξονικού Ανχαλτ, του Βραδεμβούργου, της Θουριγγίας και του Λάιπτσιγκ. Το σενάριο αποτελεί διασκευή του ομότιτλου best-seller του Τζέι Παρίνι, το οποίο αντλεί υλικό από τα ημερολόγια των κοντινότερων συγγενών και φίλων του Τολστόι. Οι απόγονοι, μάλιστα, του συγγραφέα συμμετείχαν στην ταινία ως σύμβουλοι παραγωγής.


22 ΣΦΑΙΡΕΣ
L' IMMORTEL / 22 BULLETS

του Ρισάρ Μπερί
με τους Ζαν Ρενό, Καντ Μεράντ, Ζαν Πιέρ Νταρουσέν, Μαρίνα Φουά, Ρισάρ Μπερί, Ντομινίκ Τομάς


Υπόθεση: O Charly Mattei, που στο παρελθόν ζούσε στην παρανομία, έχει πια γυρίσει σελίδα. Εδώ και τρία χρόνια περνάει μια ήσυχη ζωή, αφοσιωμένος στη γυναίκα του και τα δύο του παιδιά. Ένα χειμωνιάτικο πρωινό όμως τον βρίσκουν στο πάρκινγκ του παλιού λιμανιού της Μασσαλίας με είκοσι δύο σφαίρες στο σώμα του. Όλοι περίμεναν πως δεν θα τα καταφέρει, όμως αυτός δεν θα πεθάνει… Η έμπνευση για τη μυθοπλασία της ταινίας ήταν κάποια πραγματικά γεγονότα, στην καρδιά της μαφίας της Μασσαλίας


Η ταινία «22 Σφαίρες» έκανε πρεμιέρα στην Ελλάδα στο πλαίσιο του 11ου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου της Αθήνας, στην τελετή λήξης, όπου παραβρέθηκαν καλεσμένοι της Nutopia ο σκηνοθέτης της ταινίας Richard Berry αλλά και ο διάσημος Γάλλος ηθοποιός Jean Reno.


ΜΠΟΝΙ ΚΑΙ ΚΛΑΪΝΤ
BONNIE AND CLYDE

του Άρθουρ Πεν
με τους Γουόρεν Μπίτι, Φέι Νταναγουέι, Τζιν Χάκμαν, Τζιν Γουάιλντερ

Υπόθεση: Η ιστορία του πιο θρυλικού δίδυμου ληστών στη δεκαετία του 30 κι ενός μεγάλου έρωτα δυο νέων ανθρώπων. Αντισυμβατικοί, κυνικοί, έζησαν επικίνδυνα ξεπερνώντας την μικροαστική καταγωγή τους. Αψήφησαν τους νόμους . Εξευτέλισαν τις διωκτικές αρχές και παραμένουν σύμβολο αντίστασης μέχρι τις μέρες μας. Αυτή είναι η ζωή τους από την πρώτη ληστεία μέχρι τον θάνατό τους.

Το κλασικό αριστούργημα του Αρθουρ Πεν και μια από τις 100 καλύτερες ταινίες του Παγκόσμιου Κινηματογράφου, αποτελεί αφενός μια καταγραφή της ιστορίας των θρυλικών Μπόνι Πάρκερ και Κλάιντ Μπάροου, χρησιμοποιώντας τους φυσικούς χώρους που έδρασαν η Μπόνι και ο Κλάιντ είτε είχαν ληστέψει είτε χρησιμοποιούσαν ως κρυψώνες, η ταινία με αφορμή τη μυθολογική διάσταση των δυο ληστών είναι ταυτόχρονα ένα έμμεσο σχόλιο στο πνεύμα της δεκαετίας του '60 και του αμερικάνικου φοιτητικού κινήματος και στην απρόσμενη απήχηση που είχε η ζωή τους στη φαντασία των νεότερων γενεών ενσαρκώνοντας το όνειρο του σκληρού κοινωνικού επαναστάτη.

Διακρίσεις :
• Κέρδισε 2 βραβεία Oscar (Best Supporting Actress με την Estelle Parsons στον ρόλο της Blanche Barrow και Best Cinematography) ενώ η συλλογή από συνολικά βραβεία και διακρίσεις περιέχει περισσότερες από 15 νίκες και άλλες 22 υποψηφιότητες.
• Το 1998 κατέλαβε την 27η θέση στις καλύτερες ταινίες όλων των εποχών που έγινε σε ψηφοφορία από την American Film Institute
• Tο 2008 ψηφίστηκε ως η 5η καλύτερη ταινία γκαγκστερικού περιεχομένου.


ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΜΕΛΙΣΣΙΟΥ
EL ESPIRITU DE LA COLMENA / SPIRIT OF THE BEEHIVE
[επανέκδοση]

του Βίκτορ Ερίθε
με τους Φερνάντο Φερνάν Γκόμεθ, Τερέζα Γκιμπέρα, Άνα Τόρεντ, Ιζαμπέλ Τελέρια, Κέτι ντε λα Καμάρα, Εστάνις Γκονζάλεθ

Υπόθεση: Ο κλασσικός «Φρανκενστάιν» με τον Μπορίς Καρλόφ, προβάλλεται σε ένα μικρό επαρχιακό κινηματογράφο της Καστίλης στις αρχές της δεκαετίας του 40. Η εξάχρονη Άννα υποβάλλεται από την μορφή του τέρατος. Η αδελφή της την καθησυχάζει, πείθοντάς τη πως το τέρας είναι ένα αθάνατο πνεύμα που ζωντανεύει εύκολα παίρνοντας ανθρώπινη μορφή. Η Άννα αναζητά το πνεύμα και πιστεύει πως το ξαναβρίσκει ζωντανό στο πρόσωπο ενός παράνομου που κρύβεται στην περιοχή.

Η Carousel Films παρουσιάζει σε επανέκδοση (τελευταία εμπορική κινηματογραφική προβολή στην Ελλάδα, το 1978 στο θρυλικό Studio του Σωκράτη Καψάσκη) και σε καινούριες κόπιες 35 χιλιοστών, το σπάνιο αριστούργημα του μεγάλου σύγχρονου δημιουργού Βίκτορ Ερίθε «Πνεύμα του Μελισσιού».

Πρόκειται για την πρώτη από τις μόλις τρεις ταινίες του Ισπανού δημιουργού (μία σε κάθε δεκαετία 70, 80, 90). Παραγωγή εξαιρετικά ολιγάριθμη αλλά αρκετή για να τον φέρει στην πρώτη γραμμή των σημαντικών κινηματογραφιστών της εποχής μας. Η αραιότατη συχνότητα της παραγωγής του σε συνδυασμό με την δύναμη και την αξία των έργων όπως και την ανυποχώρητη καλλιτεχνική του στάση, οδήγησε αμέσως σε παραλληλισμούς με τον Τέρενς Μάλικ, τον Ρομπέρ Μπρεσσόν, τον Ζαν Βιγκό, τον Καρλ Ντράγιερ. Μετά το πρώτο σοκ όσων πρωτογνώρισαν τον Ερίθε με το «Πνεύμα του Μελισσιού», η φήμη του αναπτύχθηκε στους κύκλους των ομοτέχνων του και των σινεφίλ όλης της γης ενώ τιμήθηκε με σημαντικά βραβεία στα μεγαλύτερα Φεστιβάλ (μέγα βραβείο Φεστιβάλ Καννών κλπ.). Και με κάθε «πρώτη προβολή» των έργων του, καινούριοι θεατές αγκιστρώνονται από το σαγηνευτικό του σύμπαν, ανακαλύπτοντας ξανά από την αρχή την δύναμη και την γοητεία της καθαρής κινηματογραφικής τέχνης.

Το «Πνεύμα του Μελισσιού» αποτελεί το καλύτερο εισιτήριο στον κόσμο του Βίκτορ Ερίθε. Ένα ταξίδι μύησης μέσα από τα μάτια της εκπληκτικά εκφραστικής και αινιγματικής Άννα Τόρεντ (για πολλούς της καλύτερης παιδικής παρουσίας στην ιστορία του σινεμά).

Ένα ταξίδι στον κόσμο της πραγματικότητας αλλά και του φανταστικού, τόσο η μικρή Άννα όσο και η ίδια η ταινία μετακινούνται συχνά ανάμεσα στους δυο κόσμους. Ένα ταξίδι μυστήριο και μαγικό, φορές επικίνδυνο και σκληρό, όμως πάντα απίστευτα γοητευτικό. Το σινεμά, η αίθουσα, η μηχανή προβολής αλλά και ο μυθικός κινηματογραφικός «Φρανκενστάιν», πυροδοτούν μια σειρά από απροσδόκητα γεγονότα που θα αλλάξουν τη ζωή της Άννας αλλά και των γύρω της και θα ξαναζωντανέψουν το «πνεύμα του μελισσιού», θα σηματοδοτήσουν μια νέα αρχή. Κι όλα αυτά, μέσα από την μοναδική ματιά του Βίκτορ Ερίθε και τον ποταμό των πανέμορφων εικόνων της μνημειώδους φωτογραφίας του Λουίζ Καντράδο (ήταν η τελευταία δουλειά του μεγάλου διευθυντή φωτογραφίας και αυτή που τον άφησε στην ιστορία.

Κατά τραγική ειρωνία, ο Κουαντράδο, είχε ήδη αρχίσει να χάνει το φως του λίγο καιρό πριν εξ αιτίας όγκου στον εγκέφαλο που τον οδήγησε στον θάνατο λίγα χρόνια μετά).

Με το «Πνεύμα του Μελισσιού», οι έλληνες σινεφίλ έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν, έστω και καθυστερημένα, έναν από τους σημαντικότερους δημιουργούς του καιρού μας (και τον μεγαλύτερο Ισπανό δημιουργό μετά τον Μπουνιουέλ), να θαυμάσουν και να απολαύσουν μια παντοτινή αξία της Ιστορίας του σινεμά.

Πηγή


http://culture.ana-mpa.gr/view5.php?id=9848


Διαβάστε περισσότερα...

ΥΓΕΙΑ: Μυστικά για όνειρα γλυκά

Την συνταγή την βρήκε αμερικανός ψυχολόγος και είναι τρία απλά βήματα τα οποία δεν είναι δύσκολο να τα ακολουθήσει κανείς.

Ο Μπάρι Κράκοου, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Νέου Μεξικού, που ασχολείται εδώ και 20 χρόνια με ασθενείς οι οποίοι υποφέρουν από εφιάλτες, δημιούργησε μια τεχνική την οποία ονομάζει «θεραπεία μέσω φαντασιακής ανάκλησης» (imagery rehearsal therapy).

Η μέθοδος αποτελείται από τρία βήματα:

Πρώτον, ο ασθενής ανακαλεί στον νου του τις λεπτομέρειες του εφιάλτη. Τις αποθηκεύει, όσο μπορεί, στη μνήμη του και κατόπιν ζωγραφίζει, καταγράφει ή διηγείται την τρομακτική εμπειρία του.

Στο δεύτερο βήμα, ο ασθενής θα πρέπει να γράψει ο ίδιος ένα «θετικό σενάριο για ώρα ανάγκης», να επινοήσει δηλαδή μια διαφορετική κατάληξη του εφιάλτη, η οποία πρέπει οπωσδήποτε να έχει ευτυχές, για τον ίδιο, τέλος.

Το τρίτο βήμα είναι να μελετήσει κάποιες συγκεκριμένες στρατηγικές υπέρβασης του φόβου. Επί δύο εβδομάδες ο ασθενής θα πρέπει να «εξευμενίσει» τον εφιάλτη «προβάλλοντας» μέσα του συνειδητά το σενάριο με το χαρούμενο τέλος.

Ο γιατρός διαβεβαιώνει ότι η μέθοδος έχει λαμπρά αποτελέσματα, και αναφέρει ένα συγκεκριμένο περιστατικό σαν παράδειγμα προς μίμηση. Μια γυναίκα ασθενής του είδε σε εφιάλτη ότι την καταδίωκε ένα αυτοκίνητο ενώ κάποια τεράστια μάτια που ανήκαν σε ένα τέρας την πλησίαζαν. Στον ύπνο της είπε ότι ένιωθε εντελώς παγιδευμένη. Δεν μπορούσε να ξεφύγει και ξύπνησε κάθιδρη, ουρλιάζοντας. Ο ψυχολόγος τής ζήτησε να αλλάξει το τέλος του εφιάλτη σε κάτι ευτυχές. Η ασθενής «μεταμόρφωσε» το αυτοκίνητο σε λιμουζίνα που θα την πήγαινε σε μια δεξίωση και μετέτρεψε τα τρομακτικά μάτια σε τεράστιες σαπουνόφουσκες.

Με την τεχνική αυτή, ο δρ Κράκοου βοηθά τον ασθενή να αποθηκεύσει αυτόν τον μηχανισμό σαν ανακλαστικό και να τον ανασύρει στην επιφάνεια όταν βλέπει εφιάλτες. Υποστηρίζει ότι με την κατάλληλη εκπαίδευση, ο ασθενής μπορεί να μάθει να χρησιμοποιεί αυτό το «σενάριο σωτηρίας» ακόμη και μέσα στον ίδιο τον ύπνο του.

Αρκετοί είναι οι συνάδελφοι του δρος Κράκοου που δεν έχουν πειστεί από την τεχνική του. Οι οπαδοί της ψυχανάλυσης του Καρλ Γιουνγκ θεωρούν ότι αυτή η μέθοδος παρεμβαίνει στην εξέλιξη της προσωπικότητας του ατόμου, γιατί κατά τη γνώμη τους όχι μόνο τα καλά όνειρα αλλά και οι εφιάλτες είναι εξαιρετικά σημαντικοί για την ανθρώπινη ψυχολογία, καθώς μεταφέρουν κάποια κρίσιμα μηνύματα από το υποσυνείδητο στο συνειδητό του ατόμου.

Η θεώρηση του Γιουνγκ περί ονείρων ισχυρίζεται ότι όταν εξαλείφουμε τους εφιάλτες, το μυαλό μας χάνει ένα πολύ σημαντικό όπλο, επειδή ο εφιάλτης προσπαθεί να μας «πει» κάτι που, όταν είμαστε ξύπνιοι, αποφεύγουμε συστηματικά να αντιμετωπίσουμε. Αντιθέτως, ο δρ Κράκοου θεωρεί ότι ο κόσμος που βλέπει συχνά εφιάλτες υποφέρει από μια ψυχολογική διαταραχή. Λέει ότι τα οφέλη από τον εφιάλτη είναι πολύ λίγα μπροστά στη βλάβη που προκαλεί, όπως ο ταραγμένος ύπνος που δεν αφήνει περιθώρια για ψυχική γαλήνη και σωματική ξεκούραση.

Εφιάλτες βλέπει το 4%-8% των ενηλίκων, περίπου μία φορά την εβδομάδα. Οσοι είχαν μια τραυματική εμπειρία βλέπουν εφιάλτες πολύ συχνότερα. Για τη θεραπεία τους έχει επιστρατευθεί η συμπεριφορική ψυχολογική θεραπεία αλλά και φάρμακα, όπως ένα ειδικό σκεύασμα για την πίεση, που δημιουργεί έναν πιο ήσυχο ύπνο.

ΑΣΚΗΣΗ ΓΙΑ ΟΝΕΙΡΑ ΓΛΥΚΑ

1. Ανακαλούμε στο μυαλό τον εφιάλτη, τον αποθηκεύουμε στη μνήμη μας και κατόπιν καταγράφουμε ή διηγούμαστε την εμπειρία μας.

2. Γράφουμε ένα «θετικό σενάριο για ώρα ανάγκης», επινοούμε δηλαδή μια διαφορετική κατάληξη του εφιάλτη, με αίσιο τέλος.

3. Μελετούμε στρατηγικές υπέρβασης του φόβου, προκειμένου να «εξευμενίσουμε» τον εφιάλτη «προβάλλοντας» μέσα μας συνειδητά το σενάριο με το χαρούμενο τέλος.

Πηγή

http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=36336&catid=5&la=1

Διαβάστε περισσότερα...

Αρχαία Ελληνικά στα βρετανικά σχολεία!

Τη διδασκαλία της Αρχαίας Ελληνικής θα ξεκινήσουν πειραματικά τρία σχολεία της Βρετανίας με περίπου 160 μαθητές, συνεχίζοντας την επιτυχημένη εισαγωγή της γλώσσας των Λατινικών στα βρετανικά σχολεία.

Το «Πρόγραμμα ‘Ίρις», μια καμπάνια για τη διδασκαλία των «κλασικών» της αρχαιότητας, ανέφερε ότι η συγκεκριμένη προσπάθεια μόνο οφέλη έχει να προσφέρει στους μαθητές, ενώ η Λόρνα Ρόμπινσον, διευθύντρια της εν λόγω καμπάνιας, ανέφερε: «Η διδασκαλία μιας γλώσσας που έχει διαφορετικό αλφάβητο είναι δύσκολη αλλά πολύ ενδιαφέρουσα. Σίγουρατα αρχαία ελληνικά είναι μια πανέμορφη γλώσσα, γεμάτη από υπέροχες εκφράσεις «.

Η διδασκαλία της αρχαίας ελληνικής όμως δε θα αφορά μόνο την γραμματική και το συντακτικό αλλά και την εκμάθηση της αρχαιοελληνικής κουλτούρας και ιστορίας, μεταξύ της οποίας και της ιστορίας των Ολυμπιακών Αγώνων.

Η Σου Γουίτζερυ, επικεφαλής ενός εκ των σχολείων της Οξφόρδης που θα εισάγουν από Σεπτέμβριο τη διδασκαλία της αρχαιοελληνικής γλώσσας, ανέφερε σχετικά πως «μετά τα Λατινικά αποφασίσαμε τη διδασκαλία και των Αρχαίων Ελληνικών καθώς εξυψώνουν την αίσθηση της γλώσσας στα παιδιά τα οποία καταλαβαίνουν και τη σύνδεση των αρχαίων γλωσσών με τις νέες και διασκεδάζουν».


Πηγή

http://www.star.gr/index.php?ID=ellada_kosmos&Rec_ID=54688

Διαβάστε περισσότερα...