Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2011

Oρθόδοξος Tύπος: 1 & 7 Ιανουαρίου 2011




Eφημ. 1860, 31 Δεκεμβρίου 2010
Eφημ. 1861, 7 Ιανουαρίου 2011








Πηγή
http://www.orthodoxostypos.gr/
Διαβάστε περισσότερα...

Η αρχαία Ελληνική ονοματολογία των πλανητών

Η Αρχαία Ελληνική γλώσσα είναι αναμφισβήτητα η πλουσιοτέρα ανά τον κόσμο γλώσσα. Κάθε λέξη έχει ένα περιγραφικό χαρακτήρα...
και έτσι μπορεί να προσδώσει επ? ακριβώς, και όχι μέσες - άκρες, ένα νόημα.

Αυτό μου δίνει το έναυσμα για μια ετυμολογική ανάλυση των ονομάτων των πλανητών ελπίζοντας πως θα καταφέρουν να σας δώσουν μια δυνατότητα να ανακαλύψετε ιδιότητες των πλανητών που τις βγάζουν στον γενέθλιο (και όχι μόνο) χάρτη.



Ερμής
Κάντε κλικ στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος    Ονομασία: Hermes.jpg  Εμφανίσεις: 3  Μέγεθος: 12.3 KB  ID: 12296

Ο Ερμής ήταν ο προστάτης των κλεπτών, του εμπορίου, των ποιμένων και των οδοιπόρων. Ήταν ψυχοπομπός, λυράρης, κερδώος, κήρυκας, λόγιος, αγγελιοφόρος. Αξίζει δε να σημειωθεί πως όταν ο Δίας τον επέπληξε για την κλοπή του κοπαδιού του Απόλλωνα αυτός υποσχέθηκε πως δεν θα το ξανακάνει υπό την προϋπόθεση πως θα έχει το προνόμιο να μην λέει πάντα την αλήθεια. Ο Ερμής συμβολίζει τον λόγο, την νόηση και την επικοινωνία

Αφροδίτη
Κάντε κλικ στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος    Ονομασία: afroditi.jpg  Εμφανίσεις: 3  Μέγεθος: 19.7 KB  ID: 12298

Η Αφροδίτη ήταν μια καθαρά αρχετυπική φιγούρα η οποία, αν και προέρχεται από τον ακρωτηριασμό των γεννητικών οργάνων του Ουρανού από τον Κρόνο, τελικά γεννιέται ένα υπέροχο θηλυκό πλάσμα, η Αφροδίτη, μέσα από μια σοκαριστική και αποτρόπαια πράξη.
Η Αφροδίτη συμβόλιζε τον έρωτα στην φιλοσοφική μα και σαρκική του έκφανση. Σε αντίθεση με τα Χριστιανικά ήθη και έθιμα η Αφροδίτη προσφέρει απλόχερα τις ιδιότητες μα και το κορμί της σε αρκετούς θεούς (εκτός βεβαίως του Ηφαίστου που είναι ο νόμιμος σύζυγος της). Η Αφροδίτη επίσης μπορεί να σχετίζεται με το ευφραίνει που σημαίνει απόλαυση! Ξέχωρα όμως από προστάτιδα της ομορφιάς παρουσιάζεται και προστάτιδα των εξωσυζυγικών σχέσεων. Γενικά, η Αφροδίτη είναι η θηλυκή εκδήλωση της ηδονής, η ομορφιά, είναι η απόλαυση που παράγει ο έρωτας.

Άρης
Κάντε κλικ στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος    Ονομασία: Άρης.jpg  Εμφανίσεις: 3  Μέγεθος: 18.2 KB  ID: 12301

Ο Άρης ήταν ο Θεός του Πολέμου. Ήταν ο πιο μισητός από όλους τους Θεούς μιας και έβαζε μόνιμα τα δάκτυλα του για να εγείρει φασαρίες. Κατά την αρχαιοελληνική γραμματεία η ετυμολογία του Άρεως προέρχεται πιθανά από το αίρειν ή από το άρσαι (αρμόσαι) επειδή η δραστική δύναμη προσαρμόζει τα πράγματα ή από το ρώ (λέγω), ρήσω, ρής και Ά-ρης με το στερητικό α, γιατί στον πόλεμο δεν χρειάζονται λόγια.


Μια άλλη εκδοχή που δεν με βρίσκει σύμφωνο, όμως οφείλω να την αναφέρω είναι πως έχει ρίζα από το σημιτικό Αρίζ που σημαίνει φοβερός. Επίσης το όνομα Άρης μπορεί να προέρχεται από την λέξη αρά που σημαίνει κατάρα, καταστροφή.
Στην πραγματικότητα ο Άρης παρά του ότι ήτανε ο Θεός του πολέμου στην πραγματικότητα ήταν μεγάλος looser μιας και η δύναμη χωρίς σκέψη δεν μπορεί να έχει θετικά αποτελέσματα. Συμβολίζει τον αρσενικό πρότυπο μιας και η ένωση με την Αφροδίτη (και μάλιστα παράνομη) δείχνει την σεξουαλική επαφή (Αφροδίτη /Άρης).

Δίας
Κάντε κλικ στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος    Ονομασία: Zeus.jpg  Εμφανίσεις: 3  Μέγεθος: 17.3 KB  ID: 12295

Ο Δίας ήταν ο Θεός των Θεών. Ήταν ο αρχηγός των Θεών με μεγάλα πάθη. Αμετανόητος γυναικάς, συμβόλιζε την ηθική και την δικαιοσύνη. Η φιλοξενία ήταν μέσα στις ιδιότητες του (Ξένιος Δίας). Πολλοί ισχυρίζονται πως το όνομα Δίας έχει ρίζα από το Λατινικό Deus αλλά αυτό είναι ιστορικώς και χρονολογικώς ανακριβές μιας και η Λατινική γλώσσα είναι μεταγενέστερη της Αρχαιοελληνικής. Στο ίδιο μήκος κύματος υπάρχει και η άποψη ότι συνδέεται με την λέξη "μέρα" που είναι dies στα λατινικά.

Διός σήμαινε στα αρχαία ελληνικά ο λαμπρός. Ο Δίας ήταν γιός του Κρόνου (χρόνος) και της Ρέας (ροή) και η Ρέα καθόριζε την ροή των πραγμάτων. Αυτό μας δείχνει πως ο Δίας ήταν μια φυσική εξέλιξη τον πραγμάτων και φυσικός απόγονος. Κατά Ι.Θ. Κακριδή το όνομα βρίσκεται και σε άλλους ινδοευρωπαϊκούς λαούς, όπως τους Ινδούς, τους Όμβρους, τους Λατίνους και ανάγεται στην ρίζα div-, που σημαίνει ουρανός. Το μεγάλωμα του δια μέσω του κέρατος της Αμάλθειας δίνει και τις ιδιότητες σε χρηματική και γενικά υλική αφθονία.

Κρόνος
Κάντε κλικ στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος    Ονομασία: kronos.jpg  Εμφανίσεις: 3  Μέγεθος: 19.5 KB  ID: 12302

Ο Κρόνος είναι η αρχετυπική μορφή του Χρόνου. Στα αγγλικά έχουμε την λέξη chronometer που σημαίνει χρονόμετρο. Η επικρατέστερη άποψη για το όνομα του είναι ότι προέρχεται από το ρήμα «κραίνω» που σημαίνει επιτυγχάνω. Δηλαδή Κρόνος σημαίνει ο εκπληρωτής, αυτός που φέρει εις πέρας. Αστρολογικά μας ταιριάζει ως έννοια αλλά φωνητικά υπάρχουν δυσκολίες για να θεωρηθεί σίγουρη η ρίζα αυτή.


Ακόμα ο γάμος του Κρόνου με την Ρέα έγινε με την παρότρυνση-οδηγία της Γαίας και αυτό δείχνει πως πολλές φορές οι Κρόνιες σχέσεις σχετίζονται με την υψηλή αίσθηση καθήκοντος και την ευσυνειδησία στερούμενη όμως του αισθήματος της αγάπης μιας και ως γνωστόν κατά την μυθολογία η Ρέα δεν αγαπούσε τον Κρόνο.
Ο Κρόνος έτρωγε τα παιδιά του για να μην εκπληρωθεί ο χρησμός που έλεγε πως από παιδί του θα ανατραπεί και θα χάσει την εξουσία.
Το «κάποτε θα πάθεις τα ίδια από το ίδιο σου το παιδί» επιβεβαιώνει στο έπακρο βαθμό την έννοια της Συμπαντικής Δικαιοσύνης δηλαδή ότι θα υποστεί τα ίδια όπως είχε κάνει ο ίδιος ο Κρόνος στον πατέρα του Ουρανό. Έτσι, τρώει πρώτα την Ήρα και στην συνέχεια τον Ποσειδώνα, τον Πλούτωνα και τέλος μια πέτρα αντί για τον Δία. Εάν αφουγκραστείτε και μελετήσετε τις όψεις του Κρόνου με Ποσειδώνα, Πλούτωνα και Δια αντίστοιχα τότε μπορείτε να καταλάβετε την συμπαντική-μυθική αλληλουχία.

Ουρανός
Κάντε κλικ στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος    Ονομασία: Uranus.jpg  Εμφανίσεις: 3  Μέγεθος: 11.0 KB  ID: 12297

Ο Ουρανός ήταν αυτός που ήταν ο πρωταρχικός άρρεν Θεός. Η ιστορία του ήταν συναφής με αυτή του Κρόνου και αυτό δείχνει και την κληρονομικότητα (προφανώς οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν συλλάβει την έννοια πολύ πριν τον Δαρβίνο και τον Μέντελ) .
Κατά τον Απολλόδωρο (1,1,1) : Ο?ραν?ς πρ?τος το? παντ?ς ?δυνάστευσε κόσμου. Για αυτό και είναι και δείκτης για τα απολυταρχικά καθεστώτα. Δεν θα πρέπει όμως να λησμονούμε πως ο Ουρανός κατέστρωσε το σχέδιο εξαπάτησης του Κρόνου από την Ρέα λέγοντας της να πει πως θα πάει στην Κρήτη εκδρομή και έτσι να γλιτώσει τον Δία όπου έμελλε να είναι ο επόμενος Θεός των Θεών. Γι? αυτό και ο Ουρανός συμβολίζει τον κομμουνισμό, την επανάσταση μα και τις σαρωτικές αλλαγές στην ζωή μας.

Ποσειδώνας
Κάντε κλικ στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος    Ονομασία: Poseidon.jpg  Εμφανίσεις: 3  Μέγεθος: 17.8 KB  ID: 12299

Ο Ποσειδώνας ήταν αδερφός του Δια και του Πλούτωνα. Στην κλήρωση που έγινε ο Δίας πήρε το χρίσμα του Θεού των Θεών, ο Ποσειδώνας του υδάτινου κόσμου ενώ ο Πλούτωνας του κάτω κόσμου.

Ο Ποσειδώνας δεν μπορούσε να το δεχτεί αυτό και μάταια προσπαθούσε να πείσει τους άλλους Θεούς πως ήταν ισότιμος με τον Δια. Ο Ποσειδώνας κατά την αρχαιότητα είχε αντί του γράμματος σίγμα (Ποσειδώνας) είχε δυο λάμδα (δηλ Πολλειδώνας) που σημαίνει αυτός που ξέρει πολλά. Ο Ποσειδώνας στο γενέθλιο θέμα μας δείχνει την έμπνευση, τα τεχνάσματα, την φυγή από την πραγματικότητα.

Πλούτωνας
Κάντε κλικ στην εικόνα για μεγαλύτερο μέγεθος    Ονομασία: ploutonas.jpg  Εμφανίσεις: 3  Μέγεθος: 9.5 KB  ID: 12300

Ο Πλούτωνας ήταν αδερφός του Δια και του Πλούτωνα και όπλο του ήταν η κυνέα μια σκούφια που τον έκανε αόρατο. Ο Πλούτωνας ήταν Άρχων του Κάτω Κόσμου και αυτό συμβολίζει και στην αστρολογία τον θάνατο μα και την αναγέννηση. Ο Πλούτωνας είχε αρπάξει και την Περσεφόνη και αυτό δείχνει το πάθος αλλά και την εμμονή ιδιότητες πλουτώνιες στην Αστρολογία.


astrology.gr

Πηγή
http://www.techne.gr/showthread.php?4926-%CE%97-%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%AF%CE%B1-%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CF%80%CE%BB%CE%B1%CE%BD%CE%B7%CF%84%CF%8E%CE%BD
Διαβάστε περισσότερα...

Φτου να μη σε βασκάνω, μια αρχαία συνήθεια

Η οργισμένη κίνηση της ανοιχτής παλάμης που εισπράττει ο επικίνδυνος οδηγός στη λεωφόρο Κηφισιάς μπορεί να θεωρείται σήμερα μια απολίτιστη έκφραση θυμού, στην πραγματικότητα όμως μιλάει για τις καταβολές μας. και μάλιστα τις αρχαιοελληνικές. Τόσο μακριά πηγαίνει η ιστορία της... μούντζας. Και αν η γηραιά θεία αρχίσει να φτύνει τα μικρανίψια της μέρες που είναι στο γιορτινό τραπέζι, παρακαλώ ας μην υποστεί την κατακραυγή. Πράττει ό,τι ακριβώς και οι αρχαίοι πρόγονοι, που έφτυναν ακόμη και τον εαυτό τους για να μη τον αβασκάνουν. Γιατί το πιο αυθόρμητο και άμεσο μέτρο αντιμετώπισης του κακού, ήδη από την αρχαιότητα, ήταν το σφάκελο και ο εμπτυσμός, ενέργειες στις οποίες είχαν αποδοθεί μαγικές δυνάμεις.

Ο βάσκανος οφθαλμός θεωρήθηκε ανά τους αιώνες η αιτία κάθε ξαφνικού και ανεξήγητου κακού και η έννοια της βασκανίας- συνώνυμη με την κακολογία, τον φθόνο, τη συκοφαντία και την πρόκληση βλάβης - μπορεί να γεννήθηκε στην Ανατολή, από νωρίς όμως βρήκε πρόσφορο έδαφος στις δοξασίες όλων των λαών της Μεσογείου.«Το θέμα είναι διαχρονικό. Ακόμη και σήμερα οι μανάδες λένε στα παιδιά τους “μακριά από τ΄ άδικο και το κακό το μάτι”» λέει ο αρχαιολόγος κ. Δημήτρης Καζιάνης, επίτιμος προϊστάμενος της Εφορείας Αρχαιοπωλείων και Ιδωτικών Συλλογών, που διοργάνωσε μια έρευνα για τον κόσμο των προλήψεων στην αρχαιότητα, για τη βασκανία, τα φυλαχτά και τα αποτροπαϊκά σύμβολα, έχοντας ως βάση το περιεχόμενο των ιδιωτικών συλλογών- αλλά όχι μόνο- και ως αφορμή τον εορτασμό των Ευρωπαϊκών Ημερών Πολιτιστικής Κληρονομιάς.

«Από όλες τις πτυχές της μαγείας εμείς εστιάσαμε στη βασκανία, και ακόμη ειδικότερα στον βάσκανο οφθαλμό, γιατί είναι μια μυστηριακή και γοητευτική δύναμη που έχειαπασχολήσει τον άνθρωπο με διαφορετικούς τρόπους πολλές διαφορετικές χρονικές στιγμές» αναφέρει η υπεύθυνη για τον συντονισμό του έργου κυρία Χριστίνα Μερκούρη. Ζωγραφισμένος σε αγγεία, σκαλισμένος σε οστέινα περίαπτα ή ένθετος σε κατασκευές, ο «βάσκανος οφθαλμός» μπορούσε όμως να χρησιμοποιηθεί και ως αντίδοτο, δηλαδή ως φυλαχτό ενάντια στο κακό μάτι.
Μεσαίο δάχτυλο... όπως Ελλάδα
Πήλινο ειδώλιο που απεικονίζει ένα μικρό αγόρι το οποίο φέρει διαγωνίως στο στήθος ταινία από την οποία κρέμονται περίαπτα και σφραγίδες (325-300 π.Χ.) (Αρχαιολογικό Μουσείο Μυκόνου)
«Οι αντιβασκάνιες χειρονομίες ήτανκαι είναιοι πιο γνωστές.Ολεςκατέληγαν σε οξύ σχήμα επειδή έτσι μιμούνταν τα κέρατα των ζώων και εικόνιζαν συμβολικά την άμυνα κατά του βάσκανου οφθαλμού.Από τις πλέον διαδεδομένες σε όλη την Ευρώπη είναι αυτή που αναπαριστά την ένωση των γενετήσιων οργάνων των δύο φύλων, όπου ο αντίχειρας παρεμβάλλεται προεξέχονταςμεταξύ του δείκτη και του μέσου» λέει η κυρία Μερκούρη. Αλλη χειρονομία την οποία οι αρχαίοι Ελληνες ανέφεραν σε ασελγείς περιπτώσεις ήταν η πρόταξη του μεσαίου δαχτύλου.

Στην αρχαία Ελλάδα εξάλλου, με τη μούντζα (το φάσκελο ή σφάκελο) έστελναν στον απέναντι το κακό μάτι. Και η πίστη στη δύναμη των χειρονομιών εναντίον του βάσκανου οφθαλμού ήταν τέτοια ώστε συχνά οι άνθρωποι τις απεικόνιζαν στους τοίχους των σπιτιών, σε περίαπτα-φυλακτά, σε γλυπτές παραστάσεις και αλλού.

Φτύσε στον κόρφο σου
Ομοίωμα γυναικείου κυκλικού χορού από το Παλαίκαστρο της Κρήτης. Οι χοροί αυτοί είχαν ταυτόχρονα κοινωνικό και μαγικό χαρακτήρα (από ιδιωτική συλλογή)
«Πρωί πρωί έβλεπα τον εαυτό μου στη γαλήνια θάλασσα και ταγένια μου φαίνονταν όμορφα, όπως και το μοναδικό μου μάτι,τουλάχιστον κατά τη δική μου κρίση,ενώ στο νερό καθρεφτίζονταντα δόντια μου που έλαμπαν λευκότερα από το παριανό μάρμαρο.Και για να μη βασκαθώ, έφτυσα τον κόρφο μου τρεις φορές, ακριβώς όπως μου έμαθε να κάνω η γριά Κοτυτταρίδα»αναφέρει ο Θεόκριτος για κάποιον που θαύμαζε τον εαυτό του.

Το φτύσιμο, διαχρονικό και παγκόσμιο σύμβολο αποτρεπτικό της βασκανίας, πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες του στις αντισηπτικές ιδιότητες του σάλιου. Ετσι, όπως λέει η κυρία Μερκούρη, « οι μητέρες ή τροφοί, όταν φοβούνταν για την υγεία του παιδιού, έβρεχαν το μέτωπο και τα χείλη του με σάλιο χρησιμοποιώντας το μεσαίο δάχτυλο. Και όσοι θεωρούσαν ότι επισύρουν τον φθόνο των άλλων- ανθρώπων ή θεών- λόγω της ευτυχίας τους “εις κόλπον έπτυον”.Ολα τα παραπάνω μάλιστα μπορούσαν να συνοδεύονται και από μαγικά λόγια όπως “Σοι εις κεφαλήν” ή “Ερρε”, ενώ ως πλέον αποδοτική θεωρούνταν η δήλωση “Προσκυνώ Αδράστειαν”, η οποία ήταν μια θεότητα του φθόνου και της Νέμεσης».

Εν τέλει στον Μεσαίωνα οι δοξασίες για τις βασκανίες όχι μόνο διατηρήθηκαν, αλλά και εμπλουτίστηκαν, φθάνοντας ως σήμερα: Φτύσε τον κόρφο σου, φτύνω τρεις φορές για να μη σε ματιάσω, σκόρδα στα μάτια σου και χτύπα ξύλο- από το «άπτεσθαι ξύλου» των αρχαίων.

«Απέναντι στα διάφορα μαγικά φυλαχτά της εποχής η Εκκλησία απάντησε δυναμικά με το σύμβολο του σταυρού» λέει η αρχαιολόγος κυρία Νατάσα Ψαρολογάκη. «Σταυροί τοποθετούνταν σε τοίχους,πόρτες,παράθυρα ιδιωτικών και δημόσιων κτιρίωνπροκειμένουνα τα καταστήσουν απρόσβλητα από τους δαίμονες.Το ίδιο και οι άνθρωποι,που έκαναν το σημείο του σταυρού με το χέρι, κρεμούσαν σταυρούς στο στήθος ή τους χρησιμοποιούσαν ως κοσμήματα» προσθέτει η ίδια. Ιδιαίτερη κατηγορία φυλαχτών, τέλος, είναι αυτά στα οποία εικονίζονται ο Μέγας Κωνσταντίνος και η μητέρα του Αγία Ελένη εκατέρωθεν σταυρού, μια σκηνή που αναπαριστά την τελετή των γενεθλίων της νέας πρωτεύουσας και έφθασε ως και τον 20ό αιώνα.

ΤΑΜΑΤΑ,ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΑΛΙΑ ΟΣΟ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Αμφιπρόσωπη ερμαϊκή στήλη των Ρωμαϊκών χρόνων (από ιδιωτική συλλογή)
Μινιατούρες ανθρώπινων ομοιωμάτων ή μελών του σώματος με μια οπή στο άνω μέρος τους προκειμένου να αναρτηθούν,τα οποία βρέθηκαν στον Πετσοφά της Κρήτης,αποτελούν ορισμένα από τα αρχαιότερα αναθήματα στον ελλαδικό χώρο.Τα αναθήματα ή τάματα,όπως τα λέμε σήμερα,είναι μια συνήθεια παλαιά όσο και ο άνθρωπος,«μια σύναψη συμφωνίας με τα θεία για την ίασή του,την επιτυχή έκβαση ενός εγχειρήματος ή τη διάσωσή του από κάποιο κακό»όπως λέει η αρχαιολόγος κυρία Νατάσα Ψαρολογάκη.

Ξεκινώντας από την αρχαιότητα,περνώντας στο Βυζάντιο - παρά την αποδοκιμασία της χριστιανικής θρησκείαςκαι φθάνοντας ως σήμερα,το ανάθημα είναι ένα έθιμο που διαρκεί.Συνήθη αφιερώματα πάντως,λόγω μικρού κόστους,είναι τα γνωστά τάματα κατασκευασμένα τις περισσότερες φορές από φύλλα ευτελούς μετάλλου, τα οποία αναπαριστούν μικρά εικονίσματα,ομοιώματα ανθρώπων ή μελών του σώματος, οικιών, καραβιών, εκκλησιών και ζώων.

Φυλαχτό (και φαλλός) να τη φυλάει
Στο κέντρο, οφθαλμός-τάμα στον οποίο η κόρη υποδηλώνεται ανάγλυφα (19ος αιώνας- από ιδιωτική συλλογή). Αριστερά, τρεις γυναικείες μορφές-τάματα με ποδήρη ενδύματα στα οποία παριστάνονται σταυρός και ρόδακες (19ος αιώνας- από ιδιωτική συλλογή)
Ασπίδα για αυτόν που το φοράει, το δόρυ του εναντίον κάθε κακόβουλης δύναμης είναι το φυλαχτό. Με καταγωγή από την πατρίδα της μαγείας,την Αίγυπτο,βρίσκει πλείστες όσες εφαρμογές ανά τους αιώνες, από τα περίαπτα του προϊστορικού Αιγαίου ως τους σημερινούς σταυρούς και τα εγκόλπια των χριστιανών.Γιατί διαθέτει τη μοναδική μαγική ιδιότητα να προστατεύει και να απειλεί ταυτόχρονα!

«Τα φυλακτήρια έπρεπε να έχουν ειδικό σχήμα και χρώμα και να είναι ενεργειακώς αγώγιμα, δηλαδή να είναι φτιαγμένα από υλικάπου να μπορούν να προσλαμβάνουν και να αποδίδουν ενέργεια- όπως τα άνθη, διάφορα βότανα και γενικώς τα φυτά, τα ορυκτά, οι πολύτιμες και ημιπολύτιμες πέτρες και τα μέταλλα. Επίσης ομοιώματα ζώων,επιγραφές,ιερά,ακατανόητα λόγια, σχέδια και άλλα σύμβολα και παραστάσεις, όλα μαζί συναρτημένα με το κατάλληλο υλικό,που συνήθως ήταν μέταλλο,ξύλο, δέρμα, κλωστές και φτερά πτηνών»λέει η κυρία Μερκούρη.

Ειδικά για την προφύλαξη των παιδιών από το κακό μάτι,οι αρχαίοι χρησιμοποιούσαν περίαπτα κοσμήματα τα οποία κρεμούσαν στον λαιμό,στο στήθος,στους καρπούς και στους αστραγάλους.«Τα ονόμαζαν περιάμματα, φυλακτήρια, βασκάνια, προβασκάνια ή απωσίκακα. Τα νήματα και οι δέσμες κλωστών αποτελούσαν από μόνα τους φυλαχτά,υπό την προϋπόθεση ότι ήταν χρωματισμένα κόκκινα ή λευκά,γιατί τότε μπορούσαν να αποτρέψουν το κακό»προσθέτει η αρχαιολόγος.

Αλλά πώς μπορούσε ο άνθρωπος της αρχαιότητας να διώξει το κακό όταν το έβλεπε να έρχεται; Με τα αποτροπαϊκά σύμβολα,όπως το κομμένο κεφάλι της Μέδουσας,το γοργόνειο δηλαδή,η ασχήμια του οποίου μπορεί να τρομάξει και να διώξει όποιον το αντικρίζει.

Μαγικό χαρακτήρα είχαν οι κυκλικοί χοροί,ιδιαίτερα αναπτυγμένοι στη μινωική Κρήτη,καθώς ο κύκλος εφαρμόζεται σε διαβατήριες τελετές και μαγικές πράξεις για την εξασφάλιση υγείας, καλής τύχης και προστασίας από το κακό.«Η έννοια του χορού σχετίζεται άμεσα με το κυκλικό σχήμα και με τις περιοδικές κυκλικές κινήσεις των ουράνιων σωμάτων και κατ΄ επέκταση με τον κύκλο της Ζωής και της Φύσης.Και αυτός ο συσχετισμός είχε ως αποτέλεσμα να αποκτήσουν ο κύκλος και οι κυκλικοί χοροί ιδιαίτερη συμβολική σημασία,ενίοτε και με μαγικές προεκτάσεις» λέει ο αρχαιολόγος κ. Νεκτάριος Γιούτσος.

Ο,τι όμως σήμερα φαίνεται προκλητικό και χυδαίο, στην αρχαιότητα ήταν φυσιολογικό και η χρήση του φαλλού ως αποτροπαϊκού συμβόλου είχε στόχο την προστασία των ανθρώπων. «Ποια εντύπωση θα προκαλούσε στις μέρες μας ένα μικρό παιδί που θα φορούσε στον λαιμό του ένα φυλαχτό σε σχήμα φαλλού; Ή αν σε ένα σπίτι βλέπαμε κρεμασμένο έναν φαλλό με κουδουνάκια, που χτυπούσαν με τον αέρα;».O αρχαιολόγος κ.Γρηγόρης Βαφειάδης αιφνιδιάζει,αλλά δίνει ο ίδιος την απάντηση: «Οι αρχαίοι πολιτισμοί αντιμετώπισαν με τον δικό τους ιδιόμορφο και ιδιαίτερο τρόπο το θέμα των δοξασιών, των προκαταλήψεων και των δεισιδαιμονιών,και θέλησαν να αποδώσουν θεϊκές ιδιότητες ακόμη και σε όργανα του σώματος που οι σύγχρονοι άνθρωποι τα θεωρούν όχι μόνο αποτροπαϊκά,αλλά επικίνδυνα και προσβλητικά για τη δημόσια ηθική. Δεν μπορούμε όμως να τους κρίνουμεσύμφωνα με τους δικούς μας κανόνες».

Ειδώλια σε σχήμα φαλλού, αγγεία, λυχνάρια, ανάγλυφες στήλες,φυλαχτά,περίαπτα,όλα με φαλλό,χρησιμοποιήθηκαν επομένως σε όλη την αρχαιότητα ως ύψιστο αποτροπαϊκό μέσο εναντίον κάθε επιβουλής.


Πηγή
http://erroso.blogspot.com/2011/01/blog-post_04.html
Διαβάστε περισσότερα...

ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ: Πωλείται Ζωή

Μπορείτε να φανταστείτε μια αγορά νερού; Μια αγορά, όπου ιδιοκτήτες μετοχών νερού θα το πουλούσαν και θα το αγόραζαν, ενώ άλλοι θα κερδοσκοπούσαν πάνω στην τιμή του χωρίς να το χρειάζονται; Πως θα ήταν η ζωή, εάν όλα τα νερά του πλανήτη, επιφανειακά ή υπόγεια, τα νερά των ποταμών, των λιμνών και των παγετώνων, ανήκαν σε ιδιώτες;

Το "Πωλείται Ζωή" εξετάζει την μεγαλύτερη αγορά νερού του κόσμου που έχει στηθεί στην Χιλή. Εκεί όπου οι υδάτινοι πόροι της χώρας δεν ανήκουν στο κράτος αλλά σε ιδιώτες και μία εταιρεία μπορεί να είναι ιδιοκτήτης ενός ολόκληρου ποταμού και να κατέχει ποσότητα νερού ίση με το Βέλγιο. Εκεί, όπου το νερό έχει μετατραπεί από δημόσιο αγαθό ζωής σε ιδιοκτησία, και ένα «δικαίωμα νερού» μπορεί να κοστίζει όσο ένα σπίτι.

Ακόμα και στην έρημο της Ατακάμα, που θεωρείται η ξηρότερη περιοχή του πλανήτη, οι μεταλλευτικές εταιρείες – μεγαλο-ιδιοκτήτες του μακρύτερου ποταμού της Χιλής, Ρίο Λόα – αντλούν τεράστιες ποσότητες και χρησιμοποιούν το πολύτιμο νερό για να ξεπλένουν μέταλλα, καταδικάζοντας χιλιάδες ιθαγενείς και χωριά αγροτών στην δίψα και τη φτώχεια.

Σενάριο, Σκηνοθεσία, Επιτόπια έρευνα: Γιώργος Αυγερόπουλος / Συντονισμός, Επιμέλεια Έρευνας: Άγγελος Αθανασόπουλος / Έρευνα & Οργάνωση θέματος: Μανώλης Φυλακτίδης, Γεωργία Ανάγνου / Οργάνωση - Διεύθυνση Παραγωγής: Αναστασία Σκουμπρή / Διευθυντής Φωτογραφίας: Γιάννης Αυγερόπουλος / Μοντάζ : Γιάννη Μπιλήρης, Άννα Πρόκου / Πρωτότυπη Μουσική: Γιάννης Παξεβάνης / Γραφικά: Σάκης Παλπάνας / Μία παραγωγή της SMALL PLANET για τη ΕΡΤ © 2009 – 2010






Πωλείται Ζωή

Πωλούνται δικαιώματα νερού, ισόβια

στον ποταμό Τολτέν

Τοποθεσία: 1 χιλιόμετρο από την Βιγιαρίκα, Χιλή

Ποσότητα: 3.000 λίτρα το δευτερόλεπτο

Τύπος: Για κατανάλωση

Τιμή: 634.000 Ευρώ

Δημοσιευμένη διαφήμιση σε ΜΜΕ της Χιλής

Chile1.jpgΌλα τα νερά της Χιλής εκτός από τη θάλασσα, έχουν «κοπεί» σε μερίδια που ονομάζονται «δικαιώματα νερού». Τα «δικαιώματα νερού» είναι τίτλοι ιδιοκτησίας ισόβιοι, ξέχωροι από τη γη και έχουν εμπορική αξία, όπως ακριβώς ένα σπίτι, ή ένα κτήμα. Μπορείς να το νοικιάσεις, να το χρησιμοποιήσεις, ή να το κρατήσεις χωρίς να το κάνεις τίποτα περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή, για να το πουλήσεις ακριβά.

Chile2Στη χώρα, που θεωρείται πρωτοπόρος στις εφαρμογές του νεοφιλελευθερισμού και των ιδιωτικοποιήσεων, όλα τα νερά πωλούνται. Ποτάμια, λίμνες και υπόγεια ύδατα καταλήγουν σε ιδιώτες, σε επιχειρήσεις και κερδοσκόπους που θεωρούν το νερό επένδυση με σκοπό το κέρδος. Στη Χιλή το νερό δεν θεωρείται πια αναφαίρετο δικαίωμα, αλλά εμπορεύσιμο προϊόν. Με άλλα λόγια αυτό σημαίνει, πως αν είσαι αγρότης δεν μπορείς να ποτίσεις το χωράφι σου ακόμα και αν αυτό βρίσκεται στις όχθες του ποταμού διότι το ποτάμι μπορεί να ανήκει σε άλλους. Αντιστοίχως, δεν μπορείς να πάρεις νερό αν δεν έχεις «δικαίωμα» και συλλαμβάνεσαι αν πιαστείς επ' αυτοφώρω.

Όλα ξεκίνησαν το 1981, κατά τη διάρκεια της δικτατορίας του Πινοσέτ όταν δημιουργήθηκε ο Κώδικας του Νερού (Código de Aguas), ένα πακέτο νόμων οι οποίοι θεμελιώνουν ότι το νερό δεν είναι δημόσιο αγαθό, αλλά ιδιωτικό προϊόν.

chile3.jpgΤο μεγαλύτερο πρόβλημα παρατηρείται στη βόρεια Χιλή, στην έρημο της Ατακάμα, που θεωρείται η πιο ξηρή περιοχή του πλανήτη. Τα εδάφη, στα οποία κατοικούν από την αρχαιότητα οι ιθαγενείς ινδιάνικοι πληθυσμοί Αυμάρα και Λινκάν Αντάι, είναι πλούσια σε ορυκτά και μέταλλα. Η Χιλή είναι ο τρίτος προμηθευτής χαλκού του κόσμου. Οι εταιρίες που διαχειρίζονται τα τεράστια ορυχεία χαλκού της περιοχής, έχουν πάρει στην ιδιοκτησία τους τα νερά του Ρίο Λόα, του μακρύτερου ποταμού της χώρας. Και μπορεί κάποτε τα νερά του ποταμού να έδιναν ζωή στην περιοχή, σήμερα, όμως, τεράστιες ποσότητες νερού χρησιμοποιούνται για να ξεχωρίσουν το μέταλλο από την πέτρα.

chile4.jpgΈνα από τα τρία μεγαλύτερα ορυχεία χαλκού του κόσμου είναι αυτό της Τσουκικαμάτα. Από πάνω μοιάζει σαν ένας τεράστιος κρατήρας, μια από τις μεγαλύτερες τρύπες που έχει ανοίξει ο άνθρωπος σε αυτόν τον πλανήτη. Έχει 1 χιλιόμετρο βάθος, 4,9 χιλιόμετρα μήκος και τρία χιλιόμετρα πλάτος. Αυτό το γεμάτο σκόνη μέρος, είναι η καρδιά της οικονομίας της χώρας. Δουλεύει 24 ώρες το 24ωρο, 365 μέρες τον χρόνο, με 8000 ανθρώπους προσωπικό, παράγοντας περίπου 11.000 δολάρια κάθε λεπτό που περνάει. Το ορυχείο το εκμεταλλεύεται η κρατική εταιρία Codelco. «Η κατανάλωση λίτρου ανά δευτερόλεπτο της Βόρειας Κοδέλκο, που περιλαμβάνει την Τσουκικαμάτα, είναι γύρω στα 1.900 λίτρα το δευτερόλεπτο», λέει ο Γκοντόι Αλεμάν, πολιτικός μηχανικός. 1900 λίτρα ανά δευτερόλεπτο αντιστοιχεί στην ποσότητα νερού που θα κατανάλωναν σε 1 μέρα 432.000 Αμερικανοί, ή 1.216.000 Ευρωπαίοι, ή 16.416.000 Αφρικανοί.

«Είναι οικονομικό το θέμα. Τα λεφτά! Έτσι απλά το βλέπω εγώ. Εμείς δεν αξίζουμε ούτε ένα πέσο γι εκείνους, γι αυτό μένουμε στο περιθώριο. Για τη χώρα υπάρχουν άλλες προτεραιότητες όπως τα δολάρια και τα λεφτά από το χαλκό. Κι εμείς; Εμάς ας μας φάνε τα σκυλιά!», μας λέει ο Μιγκέλ, ένας από τους τελευταίους αγρότες της Κιγιάγκουα, μιας πόλης που έσφυζε από ζωή, αλλά σήμερα έχει μετατραπεί σε πόλη – φάντασμα. Οι κάτοικοί της έχουν μεταναστεύσει στην Καλάμα, που η οικονομική της ανάπτυξη οφείλεται στα ορυχεία χαλκού που υπάρχουν στην περιοχή.

chile5.jpgΗ εθνική κυριαρχία της Χιλής έχει πια υποθηκευτεί αφού το 85% των νερών της πρώτης κατηγορίας (ποταμοί και λίμνες) δεν ανήκουν στη χώρα αλλά στην Πολυεθνική ισπανική εταιρία παραγωγής ενέργειας, την ENDESA. Από την άλλη πλευρά όλες οι Εταιρίες Ύδρευσης, παροχής πόσιμου νερού και αποχέτευσης βρίσκονται πια στα χέρια μεγάλων οικονομικών οργανισμών και πολυεθνικών εταιριών, όπως στους ομίλους Solari, Luksic, Vicuña, Leon και στις εταιρίες Αnglean Water, Thames Water (Μ.Βρετανία), Iberdrola(Ισπανία), Suez Lyonnaise Meaux (Γαλλία). Η τελευταία εταιρία είναι ιδιοκτήτρια της Εταιρίας Aguas Andinas, που τροφοδοτεί με νερό την πρωτεύουσα Σαντιάγο.

Η κεντροαριστερή κυβέρνηση της Χιλής υπό την Michelle Bachelet, προσπαθεί σήμερα να ισορροπήσει ανάμεσα στην απόταξη των καταλοίπων που έχει αφήσει (μέσω ακόμα και σήμερα νόμων εν ισχύ) το πολύχρονο δικτατορικό καθεστώς του Πινοσέτ και τον εναρμονισμό της οικονομίας της χώρας με την διεθνή αγορά. Παρά την τροποποίηση κάποιων νόμων το 2005, που όριζε ότι όποιος δεν χρησιμοποιεί το δικαίωμα νερού και το κρατάει για να το πουλήσει αργότερα κερδοσκοπώντας πάνω στις αυξομειώσεις των τιμών, του επιβάλλεται πρόστιμο, η κατάσταση δεν βελτιώθηκε ιδιαίτερα. Το πρόστιμο είναι χαμηλό για όποιον σκέφτεται να κερδοσκοπήσει. Η κυβέρνηση προσπαθεί να τροποποιήσει το Σύνταγμα, αλλά ισχυρίζεται ότι η δεξιά αντιπολίτευση δεν της επιτρέπει να κάνει τις κατάλληλες αλλαγές.

chile6.jpgΥπό αυτές τις συνθήκες, ο ντόπιος πληθυσμός βιώνει τις άγριες συνέπειες της πλήρους εμπορευματοποίησης ενός αγαθού που ελάχιστοι πίστευαν ότι θα υπαχθεί στους νόμους της αγοράς, που το μόνο που καθορίζει είναι οι αριθμοί του κέρδους μιας χούφτας ιδιωτικών εταιριών. Όμως, ο πρώην πρόεδρος των ιθαγενών της Ατακάμα με μερικές απλές λέξεις προβλέπει το δυσοίωνο μέλλον: «Το νερό και η γη πάνε μαζί. Το ένα είναι το θηλυκό και το άλλο το αρσενικό. Το νερό δεν είναι δικό μου, εγώ είμαι μέρος του. Ούτε η γη είναι δική μου, εγώ είμαι μέρος της. Ο άνθρωπος είναι περαστικός. Και παρ' όλα αυτά θέλει να παίξει με τη γη. Αλλά ποτέ δεν το έχει πετύχει. Γιατί μετά η γη θα τους στείλει το λογαριασμό. Και η γη δεν ζητάει λεφτά, πληρώνεται με αίμα».

Πηγή
http://www.exandasdocumentaries.com/gr/documentaries/chronologically/2009-2010/97-life-for-sale
Διαβάστε περισσότερα...

ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ: ΥΠΕΡΟΧΗ ΜΑΚΡΟΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Ο Δ.Ν.Τ. βρίσκεται στη Γουατεμάλα από το 1984. Τα τελευταία εφτά χρόνια η χώρα εμφανίζει εντυπωσιακή οικονομική ανάπτυξη που θα ζήλευαν πολλά ανεπτυγμένα κράτη. Ο μέσος όρος αγγίζει το 4%! Ωστόσο, την ίδια στιγμή, το 1 στα 2 παιδιά κάτω των 5 ετών πεθαίνουν από την πείνα και τον υποσιτισμό. Ένα ντοκιμαντέρ συγκλονιστικών αντιφάσεων, όπου τα υπέροχα οικονομικά στοιχεία δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματική ζωή.

Επιτόπια Έρευνα, Σενάριο, Σκηνοθεσία: Γιώργος Αυγερόπουλος / Διεύθυνση Φωτογραφίας: Αλέξης Μπαρζός / Οργάνωση & Διεύθυνση Παραγωγής: Αναστασία Σκουμπρή / Έρευνα & Οργάνωση Θέματος: Μανώλης Φυλακτίδης / Μοντάζ: Γιάννης Μπιλήρης, Άννα Πρόκου / Πρωτότυπη Μουσική: Γιάννης Παξεβάνης / Μια παραγωγή της Small Planet για την ΕΡΤ © 2010 - 2011







“Ο πλούτος μας πάντα δημιουργούσε την πείνα μας

και έθρεφε την ευημερία των άλλων.

Στην αποικιοκρατική και νεο-αποικιοκρατική αλχημεία,

ο χρυσός μετατρέπεται για εμάς σε σκουριασμένη λαμαρίνα

και η τροφή σε δηλητήριο».

Εδουάρδο Γαλεάνο -Συγγραφέας και φιλόσοφος

Guatemala_158Η Γουατεμάλα, στην Κ. Αμερική, έχει πληθυσμό και έκταση περίπου όση η Ελλάδα. Μακροοικονομικά, είναι η χώρα των χιλίων θαυμάτων! Εμφανίζεται ως μια από τις πιο σταθερές και αναπτυσσόμενες οικονομίες της Κεντρικής και Νότιας Αμερικής. Ο πληθωρισμός της είναι ελάχιστος, η νομισματική της ισοτιμία συνεχώς σταθερή, η ανεργία βρίσκεται κάτω απ’ το 3% και οι εξαγωγές της ανθίζουν.

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο επιτηρεί την οικονομική πορεία της χώρας, ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του ’80. Σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του ΔΝΤ, Φερνάντο Ντελγάδο: «Η Γουατεμάλα έχει κάνει ρεκόρ. Παρουσιάζει ένα ιστορικό συμμόρφωσης και εκπλήρωσης υποχρεώσεων ιδιαίτερα ικανοποιητικό. Έχει επιδείξει αξιέπαινη φορολογική πολιτική και έχει επιτύχει σε όλα τα επίπεδα με τον πιο ικανοποιητικό τρόπο!». Τα τελευταία εφτά χρόνια, η Γουατεμάλα εμφανίζει εντυπωσιακή οικονομική ανάπτυξη που θα ζήλευαν πολλές ανεπτυγμένες χώρες. Ο μέσος όρος αγγίζει το 4%!

Guatemala_236Όμως, κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις, και κάποια άλλα στοιχεία έρχονται να μετριάσουν τον ενθουσιασμό. «Είμαστε η χώρα της Κ. Αμερικής με τον υψηλότερο δείκτη χρόνιου υποσιτισμού. Έχουμε περισσότερο από το μισό πληθυσμό μας να ζει σε συνθήκες φτώχειας, με λιγότερο από 2 δολάρια τη μέρα. Υπάρχουν τεράστιες ανισότητες και μεγάλες αντιφάσεις, που παρά τη μεγάλη παραγωγή πλούτου, και παρόλο που η χώρα μας είναι παραγωγός τροφίμων, το 49% των παιδιών μας κάτω των 5 ετών υφίστανται χρόνιο υποσιτισμό», σημειώνει ο Χόρχε Σάντος, συντονιστής του Κέντρου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.

Πράγματι, η Γουατεμάλα κατέχει μία από τις πρώτες θέσεις στον κόσμο σε ποσοστά χρόνιου παιδικού υποσιτισμού. Σύμφωνα με έρευνα που εξέδωσε η UNICEF το 2009, από τα 1200 παιδιά που γεννιούνται καθημερινά, τα 599 παιδιά πρόκειται να ζήσουν υποσιτισμένα. Λόγω και του υποσιτισμού της μητέρας, 3 παιδιά θα πεθάνουν την πρώτη μέρα της γέννησής τους, 6 πριν κλείσουν μια εβδομάδα ζωής, 4 πριν κλείσουν ένα μήνα, και 64 μωρά θα πεθάνουν πριν γίνουν 5 ετών. Ο χρόνιος παιδικός υποσιτισμός είναι η εθνική τραγωδία της Γουατεμάλα, μια σιωπηλή γενοκτονία που διεξάγεται υπό την ευημερία των αριθμών…

«Έχουμε ένα τόσο μεγάλο ποσοστό υποσιτισμένων και την ίδια στιγμή έχουμε τη μεγαλύτερη συγκέντρωση πλούτου σε όλη την Κ. Αμερική. Σε αυτή την κατάσταση έφτασε η χώρα μας μετά τις συμφωνίες με το ΔΝΤ!», λέει θυμωμένα ο Χάκομπο Ομάρ Χερόνιμο, συνδικαλιστής της οργάνωσης αγροτών Platforma Agraria.

Guatemala_305Μέχρι το 1980, αν και τότε υπέφερε ακόμα τον αιματηρότερο εμφύλιο πόλεμο όλης της αμερικανικής ηπείρου, η Γουατεμάλα ήταν μια χώρα αυτάρκης σε παραγωγή τροφίμων. Το 1984, η αιμοσταγής δικτατορία προχώρησε σε συμφωνία με το ΔΝΤ, ξεκινώντας μια άγρια οικονομική πολιτική, η οποία συνεχίστηκε από όλες ανεξαιρέτως τις κυβερνήσεις, στρατιωτικές ή δημοκρατικές. Μέσα σε σκάνδαλα διαφθοράς για τα οποία ποτέ κανείς δεν τιμωρήθηκε, οι κρατικές επιχειρήσεις ιδιωτικοποιήθηκαν, οι φυσικοί πόροι πουλήθηκαν σε ξένες πολυεθνικές, το κράτος συρρικνώθηκε, οι μισθοί και τα εργασιακά δικαιώματα περικόπηκαν. Σήμερα, η χώρα παράγει μόνο το 50% των τροφίμων που χρειάζεται, και τα υπόλοιπα είναι εισαγόμενα. Κι όμως, υπολογίζεται ότι με τις εκτάσεις γης που έχει, η Γουατεμάλα θα μπορούσε να παράγει τρόφιμα για όλη την Κ. Αμερική!

Στα νοσοκομεία, οι γονείς αγωνιούν για τη ζωή των παιδιών τους. «Τα λεφτά δε φτάνουν για να αγοράσεις τα απαραίτητα για τα παιδιά. Ούτε μια λίβρα ζάχαρη δε μπορείς να αγοράσεις. Υπάρχουν μέρες που σε πιάνει απόγνωση και θλίψη, γιατί δεν μπορείς να κάνεις τίποτα!», λέει η Μαρία Λεονόρα και η Κωνσταντίνα συμπληρώνει: «Η Κυβέρνηση στέλνει ανθρώπους να ζυγίσουν τα παιδιά, αλλά ποτέ δεν στέλνει κάτι για τα παιδιά. Έρχονται να τα ζυγίσουν, λένε ότι είναι υποσιτισμένα και ότι πρέπει να παχύνουν. Αλλά πώς θα παχύνουν, αφού δεν στέλνουν τίποτα! Στέλνουν μόνο ανθρώπους για να τα ζυγίσουν!».

Guatemala_047Ο σοσιαλδημοκράτης Πρόεδρος Άλβαρο Κολόμ κέρδισε τις εκλογές το 2008, υποσχόμενος διατροφική ασφάλεια για τους φτωχούς. Το 2009 κήρυξε τη χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, σε μια προσπάθεια να βρει διεθνή χρηματοδότηση, για να αντιμετωπίσει την επισιτιστική κρίση που πλήττει τη χώρα του. Επί των ημερών του, οι τιμές που ήδη είχαν εκτιναχθεί στα ύψη αυξήθηκαν και πάλι, αυτή τη φορά κατά 83%! Σχεδόν ο μισός πληθυσμός αποκλείστηκε από βασικά είδη τροφίμων.

«Διαχρονικά, αυτό οφείλεται στις πολιτικές της υποτιθέμενης απελευθέρωσης του εμπορίου, γιατί τελικά δεν απελευθερώνεται. Δεν έχουμε καν ελεύθερη Αγορά! Στην πραγματικότητα αυτό που έχουμε είναι νομοθεσίες χωρίς τέλος, που ωφελούν τις μεγάλες εταιρίες κι αφήνουν σε μειονεκτική θέση τους μικροκαλλιεργητές!», επιχειρηματολογεί ο συνδικαλιστής αγρότης Χερόνιμο. Στη Γουατεμάλα, το 97% της παραγωγικής γης βρίσκεται στα χέρια του 3% του πληθυσμού. Η κατοχή γης είναι άπιαστο όνειρο για το μεγαλύτερο –και φτωχότερο- τμήμα του πληθυσμού.

Το όνειρο αυτό έγινε πραγματικότητα το 1954, με την Αγροτική Μεταρρύθμιση του Χάκομπο Άρμπενς. Ήταν τα χρόνια της χαράς και της ελπίδας, τα «10 χρόνια της Άνοιξης». Άρχισαν το 1944 με μια λαϊκή επανάσταση που ανέτρεψε μια δικτατορία, έκανε ελεύθερες εκλογές, νομιμοποίησε τα συνδικάτα και την ελευθερία της έκφρασης, και το σημαντικότερο, έβαλε τις βάσεις για αναδιανομή της γης, ως τη μόνη λύση για να ξεφύγει ο φτωχός λαός από την πείνα. Guatemala_362Όμως, το όνειρο δεν κράτησε για πολύ. Όταν η κυβέρνηση του Άρμπενς άρχισε να απαλλοτριώνει εκτάσεις της αμερικανικής United Fruit Company, οι Η.Π.Α. οργάνωσαν πραξικόπημα για να την ανατρέψουν. Το καθεστώς έγινε και πάλι δικτατορικό και η γη επιστράφηκε στους παλιούς ιδιοκτήτες της.

Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου που ακολούθησε, εκατοντάδες χιλιάδες ιθαγενείς Μάγια εκτοπίστηκαν από τα πατρογονικά τους εδάφη, τόσο εξαιτίας των σφαγών, όσο και της άκρατης ιδιωτικοποίησης του φυσικού πλούτου της χώρας. Σύμφωνα με τον Εισαγγελέα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Σέρχιο Μοράλες:«Αυτή η απώλεια των εδαφών για την καλλιέργεια των βασικών προϊόντων είναι που έχει προκαλέσει στην πραγματικότητα την πείνα σ’ αυτές τις περιοχές». Δεν είναι τυχαίο ότι οι ιθαγενείς Μάγια είναι αυτοί που περισσότερο υποφέρουν από τον υποσιτισμό.

Guatemala_386Η Γουατεμάλα έχει γίνει σήμερα ο παράδεισος των ολιγοπωλίων. Μόνο ένας επιχειρηματικός όμιλος ελέγχει το 50% του σιταριού, ένας άλλος το 60% του ρυζιού, και ένας τρίτος το 80% του καλαμποκιού. Στα πιο εύφορα εδάφη δεν καλλιεργούνται πλέον τρόφιμα. Καλλιεργούνται μπανάνες, καφές, ζαχαροκάλαμα, καουτσούκ και βιοκαύσιμα, σε τεράστιες φυτείες που ανήκουν σε εταιρείες. Κι όπως λένε οι αγρότες πικρά: «Σήμερα στη Γουατεμάλα τα παραγωγικά εδάφη του Πολοτσίκ χρησιμοποιούνται για τον αφρικανικό φοίνικα. Ο αφρικανικός φοίνικας παράγει λάδι, που τελικά θα καταλήξει στο ντεπόζιτο των αυτοκινήτων, και όχι στην κοιλιά των φτωχών!».

Πηγή
http://www.exandasdocumentaries.com/gr/documentaries/chronologically/2010-2011/158-macroeconomics
Διαβάστε περισσότερα...