Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011

Εκπαιδευτικός Αρμαγεδδώνας με κατάργηση εκατοντάδων σχολείων

Με εκπαιδευτικό... Αρμαγεδδώνα ισοδυναμεί η επιχείρηση συγχώνευσης όλων των σχολείων με σχετικά μικρό αριθμό, ανεξάρτητα από το αν λειτουργούν σε αστικά κέντρα ή δύσβατες και ακριτικές περιοχές. Το υπουργείο Παιδείας μέχρι τέλος Φεβρουαρίου θέλει να έχει στα χέρια του τις λίστες κατάργησης-συγχώνευσης σχολείων, "προκειμένου το προσεχές σχολικό έτος να ξεκινήσει με τους ευνοϊκότερους όρους". Δηλαδή, με λιγότερα σχολεία, άρα λιγότερα έξοδα, αλλά κυρίως με λιγότερους εκπαιδευτικούς

Ο στόχος του σχεδίου είναι καθαρά λογιστικός. Υπολογίζεται ότι σε κάθε συγχώνευση χάνεται το 20% των οργανικών θέσεων. Οι "πλεονάζοντες" εκπαιδευτικοί θα τεθούν στη διάθεση της υπηρεσίας κι αν βρουν δουλειά εντός των ορίων των νομών που υπηρετούν, έχει καλώς. Διαφορετικά, το δισάκι τους στον ώμο και όπου τους βγάλει το... φύλλο πορείας. Νέοι διορισμοί ή προσλήψεις θα γίνουν ελάχιστοι. Με τους "υπεράριθμους" εκπαιδευτικούς, εκτιμούν ότι θα καλύψουν τα κενά σε εκπαιδευτικό προσωπικό. Αν η κυβέρνηση, παρά τις αντιδράσεις των εκπαιδευτικών και των τοπικών κοινωνιών, κυρίως των γονιών, καταφέρει να σβήσει από τον εκπαιδευτικό χάρτη κάθε σχολείο με μικρό αριθμό μαθητών, θα μιλάμε για κατάργηση χιλιάδων θέσεων εργασίας.

Αποψιλώνουν τα σχολεία


Ποια σχολεία τελούν υπό κατάργηση; Άλλες πληροφορίες μιλούν για σχολεία με κάτω από 60 μαθητές (αυτή φαίνεται να είναι η ντιρεκτίβα για την περιφέρεια). Για τα αστικά κέντρα, υπάρχει άλλη οδηγία. Μετράνε κεφάλια και κόβουν σχολεία με λιγότερους από 130 μαθητές. Επίσημη ενημέρωση δεν υπάρχει. Τις... λίστες προγραφών καταρτίζουν οι διευθυντές εκπαίδευσης κρυφά από τους εκπαιδευτικούς και τις τοπικές κοινωνίες. Κάποιες πληροφορίες ξεφεύγουν και γίνεται χαμός (βλέπε σχόλια στη διαβούλευση). Πριν από λίγες ημέρες, η υφυπουργός Παιδείας, Εύη Χριστοφιλοπούλου, η οποία επιβλέπει το σχέδιο συγχωνεύσεων, προσπάθησε να βάλει στο παιχνίδι τους δήμαρχους. Τους ζήτησε μέχρι τις 25 Φεβρουαρίου, το αργότερο, να έχουν "διαγράψει" από φόρμες που τους έχουν δοθεί με τις σχολικές μονάδες της περιοχής τους τα σχολεία που δεν χρειάζονται. Τρεις ημέρες μετά, τους φωνάζουν στο υπουργείο Παιδείας για μια συνάντηση γνωριμίας. Οι δήμαρχοι που θα σπεύσουν να διαγράψουν σχολεία, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι, εκτός από το... "μαύρο" που θα φάνε, θα φορτωθούν και τα έξοδα της μεταφοράς των παιδιών σε άλλες περιοχές.

Τρέχα-τρέχα, οδηγέ...

Ο χρόνος μεταφοράς ορίζεται στη μισή ώρα για τα παιδιά του δημοτικού (να πάνε) και στα τρία τέταρτα για τα παιδιά γυμνασίων και λυκείων. Ωστόσο, οι διευθυντές εκπαίδευσης, όπως αποκαλύπτουν σύλλογοι γονέων, κάνουν σχέδια που καταστρατηγούν αυτά τα όρια. Επίσης, σύμφωνα με τις εντολές που τους έχουν δοθεί, πάνε να κλείσουν ακόμα και σχολεία τα οποία έχουν και σεβαστό αριθμό μαθητών, αλλά και άρτιες υποδομές.

Οι αντιδράσεις των εκπαιδευτικών εστιάζονται στις κοινωνικές και παιδαγωγικές επιπτώσεις που θα έχει η διαμόρφωση του νέου εκπαιδευτικού χάρτη. Τα σχόλια που διατύπωσαν γονείς και εκπαιδευτικοί στη διαβούλευση-εξπρές του υπουργείου Παιδείας δίνουν μια γεύση για την καταστροφή την οποία θα προκαλέσει η μαζική αποψίλωση σχολείων.


Θα βουλιάξουν τα τμήματα

Πληθωρικά τμήματα για να χωρέσουν όλοι στα "νέα" σχολεία, που, όμως, χτίστηκαν για να φιλοξενήσουν μικρό αριθμό μαθητών. Τότε, βλέπετε, δεν υπήρχε το Μνημόνιο και τα σχολεία χτίζονταν για λίγους μαθητές, ώστε να μπορούν τα παιδιά να αναπτύξουν στενές σχέσεις με τους δασκάλους τους και μεταξύ τους. Εκείνη την, προ Μνημονίου, εποχή είχε καθιερωθεί ως κυρίαρχη και η άποψη ότι τα μικρά τμήματα κάνουν καλό στην εκπαίδευση και σε όλη την Ευρώπη υπήρχε μέριμνα να μειωθεί ο αριθμός των μαθητών ανά τμήμα. Εμείς, με 17 μαθητές ανά τμήμα στην πρωτοβάθμια, ήμαστε πάνω από τον μέσο όρο των χωρών - μελών της Ε.Ε. και παλεύαμε (οι εκπαιδευτικοί πρώτα και κύρια) για να προσαρμοστούμε και σ' έναν δείκτη καλό για τα παιδιά.

Τώρα, η κ. Χριστοφιλοπούλου θέτει ως όριο τους 25 μαθητές ανά τμήμα στα δημοτικά και τους 30 στα γυμνάσια και λύκεια, όταν ο μέσος όρος στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι 20 μαθητές. Στις αρχές του χρόνου έσκιζαν τα ιμάτιά τους ότι δεν υπάρχει ούτε ένα τριαντάρι τμήμα. Από την επόμενη χρονιά, τα τριαντάρια θα είναι ο κανόνας. Για το καλό των παιδιών, λέει η εγκύκλιος Χριστοφιλοπούλου. "Και γιατί ήταν κακό όταν στην τάξη μου είχα 17 παιδιά;" αναρωτιέται ένας "απλός δάσκαλος Πληροφορικής". "Τα έβαλα μόνα τους στα θρανία, για να μπορώ να κάθομαι δίπλα τους, κάθομαι στον Γιώργο, στο πρώτο θρανίο, σκύβω δίπλα του, βλέπω τι γράφει, μπράβο, αγόρι μου, σε βλέπω συνάδελφο σε λίγο καιρό, πάω στο δεύτερο θρανίο, όχι, Μαρία, δεν είναι αλγόριθμος αυτός που έγραψες και της παίρνω το στυλό να διορθώσω το αστείο λάθος της, και έτσι περνάει ο καιρός, ετοιμάζοντας αυτά τα παιδιά για τη μάχη των Πανελληνίων"...

Και στα κεραμίδια

Τώρα θα τα ξεχειλώσουμε τα τμήματα και θα βάλουμε και μαθητές στα κεραμίδια. Αλήθεια, τι απέγιναν οι μαθητές των σχολείων που καταργήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια, όταν δεν υπήρχαν αυτά τα προβλήματα και οι συγχωνεύσεις, παρ' ότι χωρίς σχεδιασμό, ήταν εντός πλαισίου... λογικής; Ο Ζαχαρίας Καψαλάκης, εκπρόσωπος των εκπαιδευτικών στο ΠΥΣΠΕ Ηρακλείου, δίνει την εξής εικόνα: "Εδώ και χρόνια καταργούνται χωρίς σχεδιασμό ολιγοθέσια σχολεία και οι μαθητές τους στοιβάζονται μαζί με τους μαθητές αστικών και ημιαστικών κέντρων σε μικρές αίθουσες, ενώ οι αυλές των σχολείων γέμισαν από λυόμενα για να χωρέσει όλος αυτός ο πληθυσμός".

Το θέμα της μεταφοράς είναι ένα άλλο τεράστιο πρόβλημα (δείτε σχόλια διαβούλευσης), όπως και η μετακίνηση μαθητών σε αστικά κέντρα, με όλους τους κινδύνους που συνεπάγεται κάτι τέτοιο. Τόμοι έχουν γραφτεί και γράφονται και σήμερα για τα πολυπληθή και απρόσωπα σχολεία (πολυδύναμα τα λέει η κ.Διαμαντοπούλου). Επιπλέον, υπάρχει ο κίνδυνος να δημιουργηθούν σχολεία - "γκέτο", αφού κάποια από τα, υπό συγχώνευση, σχολεία έχουν 21% ή 30% ή 41% αλλοδαπούς και μετανάστες μαθητές, δηλώνουν εκπαιδευτικοί από ενώσεις καθηγητών της Αθήνας.

Πηγή
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=597570
Διαβάστε περισσότερα...

Το Αιγαίο πεδίο ιδιότυπου ενεργειακού πολέμου τα επόμενα 20 χρόνια ...

της Λιάνας Κανέλλη
  • Γιατί κορυφώνεται σήμερα η συζήτηση για τα πετρέλαια στο Αιγαίο;
  • Πώς «ξαφνικά» η Ελλάδα... απέκτησε τόσο χρυσό και ουράνιο;
  • Ποιά σχέδια προωθούνται μέσω της μυστικής διπλωματίας και τι υποκρύπτουν οι διαβεβαιώσεις Παπανδρέου ότι δεν τίθεται ζήτημα συνεκμετάλλευσης;

Σε όλα αυτά τα ερωτήματα απαντά με σαφήνεια η βουλευτής του ΚΚΕ, Λιάνα Κανέλλη, σε συνέντευξη της....στην εφημερίδα "Δρόμος της Αριστεράς", κάνοντας λόγο για υλοποίηση ενός παλιού και πολύ συγκεκριμένου ενεργειακού σχεδίου στα βαλκάνια. Επιπλέον, σημειώνει με νόημα ότι «ο Παπανδρέου από το Καστελόριζο έβαζε το σημείο στο χάρτη για τα αφεντικά της περιοχής. Τον έπιασε ο πόνος για το Καστελόριζο; Το ΔΝΤ πάτησε πρώτα στο Καστελόριζο και μετά οπουδήποτε αλλού».



Παραθέτουμε την συνέντευξη που έδωσε στον δημοσιογράφο Μιχάλη Σιάχο:

- Ξαφνικά γέμισε η Ελλάδα πετρέλαιο, η Χαλκιδική χρυσό κ.λπ. Ταυτόχρονα ο πρωθυπουργός διαβεβαιώνει ότι δεν υπάρχει ζήτημα συνεκμετάλλευσης...

- Αυτά τα έχω γραμμένα εκεί που τα έχουν γραμμένα και οι κατσίκες στα Ίμια. Σου θυμίζω πως από εμάς, ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης, άνθρωποι την εποχή των Ιμίων, των S300, του Μάαστριχτ, της Λισσαβόνας της κοινής εξωτερικής πολιτικής του Σολάνα κ.λπ. φωνάζαμε και λέγαμε ότι ήρθαν οι γκριζάδες και η διάλυση των συνόρων. Και νά σημειώσουμε ότι έχουμε πίσω μας Βοσνίες - Ερζεγοβίνες, κατεχόμενα, βόρια και νότια Κορέα, Βιετνάμ, αλλά και Ιράκ. Να μιλάνε για πολυπολιτισμικότητα και να φτιάχνουν τον όρο διαλύοντας λαούς. Πολυπολιτισμικά κράτη, όπως η Γιουγκοσλαβία, να την εθνοκαθάρουν σε κρατίδια, αντιστρατευόμενοι ακόμη και την έννοια της ενωμένης Ευρώπης -ακόμη και ως φράση. Ενωμένη Ευρώπη σημαίνει διαμελίζω το πτώμα και το ανασυνθέτω. Αυτή είναι η ενωμένη Ευρώπη. Σε αυτή την Ευρώπη κάποιοι φωνάζανε με ντοκουμέντα.

Στο περιοδικό NEMECIS δημοσιεύτηκε το '97-'98 το σχέδιο της οικονομικής επιτροπής των Ναζί. Και ό,τι συμβαίνει σήμερα αποτυπώνεται στο συγκεκριμένο σχέδιο κατά λέξη. Έχει μοιρασμένο το ποσοστό εκμετάλλευσης μεταξύ Ιταλών και Γερμανών του χρυσού στην Αλεξανδρούπολη, έχει αναφορές στο στρόντιο, από το οποίο φτιάχνεταιη βαφή των στελθ κ.λπ. Κάποιοι μιλούσαν με ντοκουμέντα ότι αυτά είναι προσχεδιασμένες αξιοποιήσεις. Ο τρόπος διαμελισμού της Γιουγκοσλαβίας είναι σχεδιασμένος και δημοσιευμένος. Γ αυτό πήγα μάρτυρας στη Χάγη. Το σχέδιο έλεγε ότι η Σεβία πρέπει να έχει τη μορφή που έχει σήμερα, η Κροατία το ίδιο, η Ελλάδα και τα βαλκάνια να λειτουργούν ως κήπος της βαριάς βιομηχανικής Ευρώπης.

Πρόκειται για αξιοποίηση παλαιότατων σχεδίων. Οι Γερμανοί ήταν πάντα εδώ, από την εποχή του Κάιζερ. Υλοποιείται ένα πολύ συγκεκριμένο σχέδιο στα βαλκάνια, το οποίο είναι ενεργειακό. Ας υποθέσουμε, λοιπόν, ότι έχει πετρέλαιο το Αιγαίο -και δεν θα μπορούσε να μην έχει. Δεν θα μιλήσω για κόστος εξόρυξης, ούτε για τις έρευνες που γίνονται στο Ιόνιο από πολυεθνικές κ.λπ. Απλά
αναρωτιέμαι πού θα την πάνε αυτή τη χώρα. Αν έχεις, ας πούμε, μία πετρελαιοκηλίδα επιπέδου ΒΡ, όπως συνέβη στον κόλπο του Μεξικού, στο Αιγαίο, οι επιπτώσεις ποιες θα είναι; θα μιλάμε για δολοφονία από οποιαδήποτε πολυεθνική, από οποιαδήποτε εταιρία -ακόμα και αν είναι κρατική, θα μιλάμε για φόνο... Ποιος θέλει να το βγάλει αυτό το πετρέλαιο; Με τι τίμημα και με τι κόστος;

- Σχετίζεται όλο αυτό με την ΑΟΖ;

Υπάρχει μία μεγάλη αλήθεια που σχετίζεται με την ΑΟΖ. Το ξέρανε πολλά χρόνια, ένθεν και κείθεν του Αιγαίου (καμία σχέση με τις εκπομπές τύπου Χαρδαβέλα). Υπάρχει ένα πολύ μεγάλο κοίτασμα, το επιβεβαιώνουν και οι Γάλλοι, από την Πάφο έως το Καστερόριζο, πολύ μεγαλύτερο από το Λεβιάθαν και πολύ φθηνότερο ως προς την εξόρυξη. Μελετώντας το αρχίζεις να σκέφτεσαι τι παιχνίδι θα φάνε οι λαοί στη μάπα, πασπαλισμένο με εθνικισμούς, πολέμους κ.λπ. Το ζήτημα δεν σχετίζεται μόνο με την υφαλοκρηπίδα. Το πράγμα είναι προσχεδιασμένο και τώρα υλοποιείται αργά, σταθερά, με κανόνες μυστικής διπλωματίας.


Οι αρικές τάξεις Ελλάδας και Τουρκιας είναι σε συμφωνία. Και δεν θα εξαιρούσα το Ισραήλ -ελιγμός ήταν η κίνηση του Παπανδρέου με το Ισραήλ για να κρατήσει αδιαφανώς τα ενδιαφέρονται των Αμερικάνων στη περιοχή. Έγραφα και φώναζα πριν 5 χρόνια από τη Βουλή, γιατί βγαίνουν οι Άγγλοι και λένε ότι οι βάσεις της Δεκέλειας έχουν υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, ως βρετανικό έδαφος; Από εκεί ξεκίνησα να ψάχνω για την έννοια της ΑΟΖ. Οι βάσεις των Άγγλων στην Κύπρο είναι έδαφος εξαιρεθέν και από τη συμφωνία ένταξης της Κύπρου στην Ε.Ε. Πάμε σε μία ουδετεροποίηση της ζώνης των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής.

Και πάω πιο πίσω για να πω ότι πριν σχεδόν 10 χρόνια φώναζα για το σχέδιο της μεγάλης Μέσης Ανατολής, από το Μαγκρέπ έως το Αφγανιστάν. Αυτό ήταν το σχέδιο. Και όλα αυτά έρχονται χρόνια στη Βουλή αλλά δεν γίνονται συζητήσεις... Αν θέλουμε να πάμε στη ρίζα του προβλήματος, να πάμε στην Εγνατία, όταν εμφανίστηκαν 10 χώρες, μεταξύ αυτών η ΔΝΤ-ποιημένη Αργεντινή, πρόθυμες για την κατασκευή της παραΕγνατίας. Το βασικό σχέδιο ήταν να φτιαχτεί μεταξύ Εγνατίας και παραΕγνατίας ένα είδος ουδέτερου χώρου που θα ελέγχεται από τις πολυεθνικές της ενέργειας, ώστε να περάσουν από κει οι αγωγοί και να πέσει το κόστος. Μ' ένα σπάρο, δηλαδή, 50 τρυγόνια. Πέσανε, όμως, στα Βαλκάνια που δεν είναι εύκολα. Και αφού δεν πέρασε, άρχισαν οι παρακάμψεις. Μία από το Βορρά, μία από το Νότο...

Είναι πολύ το χρήμα και έχουμε επαναφορά του Εγγλέζικου και του Γερμανικού παράγοντα στην περιοχή, που, βέβαια, είναι εδώ πριν τον εμφύλιο. Τώρα «ξανάρχονται» με εξαιρετικά συμφέροντα, καθώς οι Αμερικάνοι έχουν μετακινήσει το ρόλο τους κοντά στην Κίνα και με βουβό ως τώρα, το Ρωσικό οαράγοντα στο θέμα των γεωπολιτικών θεμάτων. Ανοίγεται ένα μεγάλο παιχνίδι που μυρίζει αίμα, το όποιο όταν θα χυθεί θα έχει οσμή πετρελαίου.

- Η κρίση πόσο επιταχύνει τα σχέδια που περιγράφετε;

- Η κρίση κερδών δαιμονοποιεί την έννοια του εθνικού συμφέροντος για ίδιον ταξικό όφελος. Δεν μπορεί κάποιος να φοβάται την έννοια του εθνικού συμφέροντος, και νά λέει ότι είναι διεθνιστής. Πρέπει να δείξεις ότι δεν κέρδισαν τίποτα οι λαοί, οι μάζες, οι εργαζόμενοι με την εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας, υπό το πρόσχημα ευρύτερων, ειρηνικότερων, τάχα, σχηματισμών. Απλά μετέτρεψαν τον πόλεμο των τανκς σε πόλεμο του ευρώ. Και είναι ένας πόλεμος διαρκής, καθημερινός, έξω από την πόρτα σου. Καλύτεροι υλοποιητές του σχεδίου είναι κυρίως οι σοσιαλδημοκράτες.

Φώναζα ότι ο Παπανδρέου δεν πήγε καθόλου τυχαία να κάνει την αναγγελία για το ΔΝΤ στο Καστελόριζο. Οι Αμερικανοί (όπως έκαναν και οι Ναζί) τα μεγάλα ζητήματα, σε επίπεδο προπαγάνδας, τα βγάζουν πότε από το Χόλυγουντ, πότε από τα ΜΜΕ, πότε από τη συντηρητική και τη γενικευμένη προπαγάνδα. Ο Παπανδρέου, λοιπόν, από το Καστελόριζο έβαζε το σημείο στο χάρτη για τα αφεντικά της περιοχής.

Τον έπιασε ο πόνος για το Καστελόριζο; Το ΔΝΤ πάτησε πρώτα στο Καστελόριζο και μετά οπουδήποτε αλλού. Είναι κομβικό σημείο και δεν μπορείς να το δεις ρομαντικά, όπως η κυρά της Ρω, καλής της ώρα, ούτε με λεονταρισμούς τύπου Ίμια. Πρέπει να το δεις μέσα στη συνολική στρατηγική για την περιοχή.

Το Αιγαίο είναι το πεδίο του πλέον ιδιότυπου ενεργειακού - χρηματοπιστωτικού κρισιακού πολέμου τα επόμενα 20 χρόνια, και από τα πλέον πολύπλοκα, λόγω της καθαυτής πολύπλοκης φύσης της περιοχής ...

- Το σκηνικό που διαμορφώνεται στην Ευρώπη;

- Η Ευρώπη απέτυχε. Θεωρώ ότι σε αυτό το ΚΚΕ έχει απίστευτο δίκιο. Δεν είναι Ευρώπη των λαών. Πρέπει να διαλυθεί με ταχύτατους ρυθμούς και με εκείνους τους συσχετισμούς δύναμης που η διάλυση δεν θα συνεπάγεται και αιματοκύλισμα. Απέτυχε γιατί δεν ήταν ποτέ ένωση λαών και τώρα χρειάζεται τη σιδερένια μπότα για να κρατήσει τις καπιταλιστικές αντιφάσεις και συγκρούσεις που γεννήθηκαν στο εσωτερικό της. Εμφανίζουν τώρα τη φράση κλειδί: αειφόροςανάπτυξη, η οποία είναι αειφόρος καπιταλιστική ανάπτυξη. Η αειφόρος καπιταλιστική ανάπτυξη μπορεί να γίνει μόνο αειφόρος δολοφονική των λαών ανάπτυξη. Δεν μπορεί να είναι αλλιώς. Ποια Ευρώπη να προχωρήσει, πού;

- Ανοίγουν, πάντως, έντεχνα τη συζήτηση περί νομιμότητας.

- Ε βέβαια, ή ανομία, ή νομιμότητα. Εδώ θα θυμηθώ κάτι: Πόσο αποδεκτός σοσιαλδημοκρατικά, όπως και σήμερα, ήταν ο νόμος περί εκτοπίσεων του Βενιζέλου που έγινε για την αντιμετώπιση της ζωοκλοπής. Με αυτόν το νόμο έγιναν όλες οι εξορίες και όλα τα ξερονήσια στην Ελλάδα. Με αυτόν το νόμο, με τρεις λεξούλες: Διατάραξη κοινωνικής ειρήνης. Αυτό είναι σήμερα εδώ. Έτσι είχαμε αγροτοδικεία, έτσι είχαμε μαθητοδικεία, έτσι είχαμε κατασχέσεις τρακτέρ. Έτσι θα κάνουν και στα διόδια. Θέλει πολιτική έκφραση, ουσιαστική έκφραση και οργάνωση! Πού χτυπάς, πώς χτυπάς, πότε χτυπάς, γιατί χτυπάς και κυρίως πού στοχεύεις.

- Γύρω από συγκεκριμένα ζητήματα θα μπορούσε η Αριστερά να συνεργαστεί; Μια -έστω και μικρή- νίκη για ένα θέμα δεν θα άλλαζε σταδιακά συνειδήσεις; Δεν θα έκανε τον κόσμο να αντιληφθεί ότι έχει δύναμη στα χέρια του;

- Θα σου έλεγα σε έναν παρελθόντα χρόνο ναι. Την εποχή της σύμπλευσης για την απλή αναλογική, για παράδειγμα, ήταν πιο αισιόδοξα τα πράγματα απ' ό,τι σήμερα... Σήμερα υπάρχει ανάγκη συζήτησης και κουβέντας από τα κάτω. Αλλά πρέπει, ας πούμε, να καταδικαστεί η συμφωνία μερών της Αριστεράς με ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. στην ΚΕΔΚΕ. Τι μπορείς να συνενώσεις σήμερα στον Καλλικράτη; Τίποτα. Έχει εγγράψει άθλιες υποθήκες η ενδοαριστερή σύγκρουση ως τα σήμερα. Μακάρι να το δείξει η εποχή αλλά υπό τις παρούες συνθήκες είναι δύσκολο.

Πηγή
http://paratolmo.blogspot.com/2011/02/20.html
Διαβάστε περισσότερα...

«Βυθίσατε το Μποντρούμ»

Λαμβάνοντας το λόγο χθες το βράδυ στη Βουλή, κατά τη διάρκεια της συζήτησης του πολυ-νομοσχεδίου για την Υγεία, ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΛΑ.Ο.Σ., κ. Αστ. Ροντούλης, σχολίασε τη νέα παραβίαση των χωρικών μας υδάτων από την τουρκική κορβέτα «Μποντρούμ» ως εξής:
«Κ. υπουργέ, σήμερα από τις 7.30 το απόγευμα, το τουρκικό πολεμικό πλοίο Μποντρούμ πλέει ανενόχλητο μεταξύ των Κυκλάδων παραβιάζοντας τα ελληνικά χωρικά ύδατα χωρίς να έχουμε περίπτωση αβλαβούς διέλευσης. Θυμίζω λοιπόν στην Αίθουσα τη ρήση του Ανδρέα Παπανδρέου... Ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε πει: "Βυθίσατε το "ΧΟΡΑ"". Τώρα ήρθε η ώρα να πούμε "Βυθίσατε το ΜΠΟΝΤΡΟΥΜ"! Κύριε Πρόεδρε, είναι πολύ σοβαρή υπόθεση, δεν έχουμε παραβίαση κυριαρχικών δικαιωμάτων, έχουμε παραβίαση κυριαρχίας, έχουμε παραβίαση εθνικού χώρου. Και η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να δράσει άμεσα, διαφορετικά θα παγιωθεί μια κατάσταση πραγμάτων στο Αιγαίο που θα δημιουργήσει ιδιαίτερα αρνητικά προηγούμενα για τα Εθνικά μας Δίκαια και τα Εθνικά συμφέροντα της χώρας».

Παρεμβαίνοντας εκ νέου μετά από μεσολαβήσασα τοποθέτηση του παρισταμένου υπουργού Υγείας, ο οποίος επιβεβαίωσε τη μη αβλαβή -για ακόμη μία φορά- διέλευση τουρκικού πολεμικού σκάφους, ο κ. Ροντούλης ανέφερε τα εξής:

«Κ. υπουργέ, η φράση "παρακολουθεί η ελληνική κυβέρνηση" δε μας λέει τίποτα! Προφανώς έχουμε προσπάθεια από τη γείτονα χώρα να παγιωθεί μία αμφισβήτηση εθνικού χώρου στη γειτονιά μας. Μιλάμε για τις Κυκλάδες! Εδώ έχει φτάσει η αμφισβήτηση! Δίπλα από την Αθήνα! Και βεβαίως κατανοείτε πως εάν με την υπόθεση των Ιμίων, η Τουρκία αμφισβήτησε εμπράκτως την κυριαρχία μας επί νησαίων εδαφών, τώρα εδώ προσπαθεί να καταστήσει διάτρητη την ελληνική αιγιαλίτιδα ζώνη. Και ευλόγως τίθεται το ερώτημα: Το περίφημο ταξίδι του Πρωθυπουργού στο Ερζερούμ, η περιβόητη και περιλάλητη ελληνοτουρκική προσέγγιση, τι απέφερε στη χώρα μας μέχρι σήμερα; Μια κλιμάκωση αμφισβητήσεων από την πλευρά της Τουρκίας, όσον αφορά τα Εθνικά Χωρικά Ύδατα, τον Ελληνικό Εναέριο Χώρο, το F.I.R., γενικά τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στον Αιγιακό χώρο. Η κατάσταση αυτή τείνει να παγιωθεί και δημιουργεί εθιμικό Δίκαιο στην περιοχή, ιδιαιτέρως επικίνδυνο για τα εθνικά συμφέροντα.

Τονίζουμε και πάλι, ήρθε η ώρα να το βροντοφωνάξουμε: Βυθίσατε το Μποντρούμ!»

Πηγή
http://www.newsday.gr/article/26484/vuthisate-mpodroum
Διαβάστε περισσότερα...

Φως στο σκάνδαλο με τα υποβρύχια που γέρνουν

Περίεργες διαδρομές πολλών εκατομμυρίων ευρώ, για την ακρίβεια 55 εκατ. που είναι πολύ πιθανό να μοιράστηκαν σαν μίζες για να αγοραστούν τέσσερα υποβρύχια τύπου «214» από τη χώρα μας την περίοδο 2002 μέχρι και το 2004, αποκαλύπτει το τελευταίο τεύχος του περιοδικού «Σπίγκελ».
Σύμφωνα με το γερμανικό περιοδικό, η Εισαγγελία του Μονάχου διερευνά τη «διαδρομή» 55 εκατ. ευρώ, τα οποία δόθηκαν από την κατασκευαστική εταιρεία HDW, που κατασκευάζει και ναυπηγεί υποβρύχια στα ναυπηγεία του Κιέλου της Γερμανίας, αλλά και της θυγατρικής της Ferostahl.


Κατά την Εισαγγελία του Μονάχου, λοιπόν, οι δύο εταιρίες είχαν δημιουργήσει μία ομάδα «κρούσης» με την επωνυμία «Ομάδα Α», δουλειά της οποίας ήταν ο σχεδιασμός και η εκτέλεση δωροδοκιών ανώτερων και ανώτατων Ελλήνων αξιωματούχων, έτσι ώστε να καταφέρουν να αποσπάσουν μεγάλα συμβόλαια τόσο για την κατασκευή τεσσάρων καινούργιων υποβρυχίων, αλλά και για την συντήρηση παλαιότερων.

Ένας αριθμός 50 υπόπτων θα κληθούν σε δίκη από τη γερμανική Εισαγγελία. Το γερμανικό δημοσίευμα καταγράφει τη διαδικασία πώλησης, παραλληλίζοντάς την με την υπόθεση πώλησης γερμανικών τεθωρακισμένων στη Σαουδική Αραβία το 1991, όταν 220 εκατ. μάρκα μπήκαν σε λογαριασμούς offshore εταιρειών.

Το 2000, η χώρα μας παρήγγειλε από την εν λόγω εταιρεία 4 υποβρύχια τύπου «214», αξίας 1,4 δισ. ευρώ. Ένα από αυτά είναι και το πασίγνωστό πλέον «Παπανικολής», το οποίο θα κατασκευαζόταν στα γερμανικά ναυπηγεία, ενώ τα άλλα τρία στα ελληνικά ναυπηγεία. Όπως αναφέρει το «Σπίγκελ», «τότε στην Αθήνα κυβερνούσε το ΠΑΣΟΚ. Μετά το 2004, ήλθε στην εξουσία η ΝΔ και δεν ήθελε πια το «Παπανικολής», δήθεν επειδή έγερνε πολύ. Στην πραγματικότητα έγερνε μάλλον η χρηματοδότηση. Από το 2009, όμως, το λόγο είχε και πάλι το ΠΑΣΟΚ . Και όλα ήταν καλά».

Σύμφωνα με το περιοδικό, που έχει πλήρες ρεπορτάζ για το πώς συστήθηκε και λειτουργούσε η «Ομάδα Α», που ήταν η αρμόδια για τις δωροδοκίες, οι έρευνες της Εισαγγελίας του Μονάχου αποκάλυψαν την ύπαρξη λίστας φερομένων ως αποδεκτών περίπου 55 εκατ. ευρώ στην Ελλάδα. Επίσης, πάντα σύμφωνα με το «Σπίγκελ», με την υπόθεση ασχολείται και η Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Αθηνών, όπου και έχουν διαβιβασθεί όλες οι λεπτομέρειες της υπόθεσης από το Μόναχο.

Το περιοδικό κάνει αναφορά και σε εμπλοκή του Έλληνα πρώην υπουργού Άμυνας, κ. Άκη Τσοχατζόπουλου, με τον οποίο, όπως υποστηρίζει, προσπάθησε να έρθει σε επικοινωνία, αλλά αυτός αρνήθηκε να κάνει κάποια δήλωση.

Επίσης, σημειώνεται ότι στην υπόθεση εμπλέκεται και η Μ. Μαθιοπούλου, πρώην σύμβουλος γερμανικών εταιρειών εξοπλισμού, η οποία διατηρούσε φιλικές σχέσεις με τον κ. Τσοχατζόπουλο, και η οποία φέρεται να εισέπραξε για τη διαμεσολάβησή της το ποσό του 1,4 εκατ. ευρώ ως μίζα. Το «Σπίγκελ» σημειώνει πάντως πως η ίδια επιβεβαιώνει το ότι συνεργάστηκε για τη συμφωνία, αρνείται όμως ότι έλαβε οποιοδήποτε ποσό.

Η έρευνα στη Ελλάδα

Η δικογραφία που έχει σχηματιστεί στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών, έχει διαβιβασθεί στο νεοσύστατο τμήμα διερεύνησης μεγάλων οικονομικών εγκλημάτων.

Οι εισαγγελείς «ψάχνουν» τις συμβάσεις μεταξύ του υπουργείου Άμυνας και της HDW για την προμήθεια των 4 υποβρυχίων τύπου «214», η οποία ελέγχεται ως επιζήμια για το Ελληνικό Δημόσιο. Ερευνώνται πληρωμές της εταιρίας Ferostahl που εξαγόρασε τα ναυπηγεία από την HDW, προς κρατικούς λειτουργούς και αξιωματούχους για την κατάρτιση και υλοποίηση της σύμβασης.

Πληροφορίες δε αναφέρουν πως το ΣΔΟΕ έχει συλλέξει πολύ σημαντικά στοιχεία με δεκάδες παραστατικά, που αντιστοιχούν σε «πάρτι» εκατομμυρίων ευρώ, που είναι πολύ πιθανό να μοιράστηκαν σαν μίζες για να αγοραστούν υποβρύχια από τη χώρα μας την περίοδο 2002 μέχρι και το 2004.

Πηγή
http://www.newsday.gr/article/25934/phos-sto-skandalo-me-ta-upovruhia-pou-gernoun
Διαβάστε περισσότερα...

Γιατί οι σιδηροδρομικές γραμμές έχουν αυτό το εύρος




Λήψη







Διαβάστε περισσότερα...

Επεισόδιο στη Στουρνάρη

Απίστευτο επεισόδιο έγινεα χθές στη Στουρνάρη. Την ώρα που πέρναγα κατα τις 11 κ 30 ένας τουρίστας από την απέναντι μεριά του πολυτεχνείου έκανε το λάθος και έβγαλε την φωτογραφική του μηχανή για να αποθανατίσει το θέαμα το οποίο συμβαίνει επι καθημερινής βάσεως απο την πύλη του Πολυτεχνείου μέχρι την οδό μπουμπουλίνας.
Όταν λοιπόν τον αντιλήφθηκαν οι τοξικομανείς από το απέναντι πεζοδρόμιο έτρεξαν και του χύμηξαν 30 άτομα έτσι ώστε να του πάρουν την μηχανή. τον σέρναν κάτω στο πεζοδρόμιο και προσπαθούσαν να του αποσπάσουν οτιδήποτε μπορούσαν. Τελικά ο ανθρωπάκος ανημπορος να κάνει κάτι τον φυγάδευσε ένα παλικάρι σε ένα βιβλιοπωλείο.


Η αστυνομία ήταν στο πιο κάτω στενό στην οδό κάνιγγος και όσοι τους ειδοποίησαν δεν έκαναν καμία κίνηση. απλά περάσαν ύστερα από μισή ώρα για να πούν ότι περάσανε και να τσακωθούν στα λόγια με τους καταστηματάρχες και να απειλούν ότι θα τους συλλάβουν.Απο ότι ακούστηκε αυτος ο αμερικανός τουρίστας ηταν προφεσορ σε καποιο κολλέγιο στην Αμερική και είχε έρθει στην Ελλάδα για κάποιο συνέδριο. Αλήθεια αυτή η κατάσταση μέχρι πότε θα γίνεται στον ιστορικό χώρο του πολυτεχνείου????
Το κράτος δεν προτίθεται να κανει κάτι για να προστατέψει το ιστορικό αυτό κτίριο αλλα και τους περαστικούς αυτους ανθρώπους. Σήμερα αυτός ο Τουρίστας αύριο η σειρά καποιων από εμάς..

Πηγή
http://elladanews.gr/article/584729-epeisodio-sti-stoyrnari.html






Διαβάστε περισσότερα...

Αυξάνονται οι λαθρομετανάστες στη Λακωνία. Πλήρης αδιαφορία απο τις αρχές

Αυξημένος είναι, τελευταία, ο αριθμός των λαθρομεταναστών που ζουν στη νότια Λακωνία και οι οποίοι δεν έχουν εργασία και διαμένουν σε παραπήγματα υπό άθλιες συνθήκες.

Η κατάσταση αυτή έχει προκαλέσει ανησυχία στην τοπική κοινωνία, που εντείνεται, μετά από επεισόδιο που σημειώθηκε την περασμένη εβδομάδα, όταν νωρίς το βράδυ, δύο νεαροί Μαροκινοί λαθρομετανάστες που διαβιούν σε παραπήγματα στον κάμπο, κοντά στην πλατεία των Μολάων, επιτέθηκαν σε δασκάλα, την έριξαν στο έδαφος και της πήραν την τσάντα.


Πριν λίγες ημέρες ο Δήμαρχος Ευρώτα, Γιάννης Γρυπιώτης, με επιστολή του στον υπουργό Προστασίας του Πολίτη, εξέφρασε την έντονη ανησυχία του λόγω αθρόας εισροής λαθρομεταναστών στην περιοχή και ζήτησε άμεση παρέμβαση κι αποτελεσματικότερη αστυνόμευση για να αποφευχθούν τα χειρότερα.

-http://www.newsbomb.gr

Πηγή
http://egklimatikotita-allodapwn.blogspot.com/2011/02/blog-post_88.html
Διαβάστε περισσότερα...

Πώς οι μίζες άφησαν τη ναυτική μας χώρα χωρίς ναυπηγείο

Γράφει η Σοφία Βούλτεψη,

Η υπόθεση του σκανδάλου με τις μίζες της Ferrostaal, της εταιρίας που είχε αναλάβει την προώθηση των προϊόντων της HDW, που επανήλθε τώρα με το δημοσίευμα της γερμανικής επιθεώρησης «Ντερ Σπήγκελ», αποτελεί ένα ακόμη χαρακτηριστικό παράδειγμα του τρόπου που λειτούργησε το ελληνικό πολιτικό σύστημα: Χρησιμοποιώντας κάθε φορά έναν κρατικό οργανισμό ως όχημα για να αναπτύσσει την διαπλοκή του.

Συνέβη με την Ζήμενς, όπου όχημα της διαπλοκής έγινε ο ΟΤΕ (ου μην αλλά και ο ΟΣΕ), συνέβη και με τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά (όπου και εκεί μπλέκεται η Ζήμενς για τις παραγγελίες που έγιναν μέσω ΟΣΕ), με τις παραγγελίες των τεσσάρων υποβρυχίων τύπου 214.

Από την έρευνα της εισαγγελίας του Μονάχου που έφερε στο φως το «Σπήγκελ», προκύπτουν μίζες 55 εκ ευρώ που κατέληξαν σε ελληνικά χέρια. Ποια βρώμικα χέρια πήραν τα λεφτά; Άγνωστο. …


Για να αποδειχθεί για άλλη μια φορά πως η επί έναν και περισσότερο χρόνο λειτουργία των εξεταστικών επιτροπών της Βουλής ήταν ένα προπαγανδιστικό τρυκ. Στο οποίο έλαβαν μέρος και οι βουλευτές-μέλη των επιτροπών – είτε επειδή αυτόν τον καιρό δεν έχουν και πολλά να κάνουν λόγω πιστής εφαρμογής του Μνημονίου, είτε καθαρά για λόγους αυτοπροβολής.

Τα πράγματα στη Γερμανία ξεκαθαρίζουν αμέσως. Οι ένοχοι ομολογούν πως έδωσαν μίζες και η γερμανική Δικαιοσύνη ταυτοποιεί αμέσως τις παράνομες πληρωμές με τα πρόσωπα που έβαζαν τις υπογραφές την συγκεκριμένη περίοδο.
Στην Ελλάδα τα πράγματα είναι – σκόπιμα – πιο περίπλοκα. Κάθε φορά αυτοί που είχαν την ευθύνη των υπογραφών (συνέβη και με τους TOR M1, την άλλη επιτροπή που στήθηκε επί Ν.Δ. και επίσης δεν κατέληξε πουθενά), με κλαψουρίσματα και φωνές υπενθυμίζουν πως τις αποφάσεις δεν τις έπαιρναν μόνοι τους, αλλά το πράσινο φως το άναβε το ΚΥΣΕΑ.

Αυτοί πάλι που μετείχαν του ΚΥΣΕΑ απαντούν πως οι ίδιοι είχαν άλλα πράγματα στο νου τους (τι άραγε;) και πως είχαν εμπιστοσύνη στους καθ’ ύλην αρμοδίους, που έκαναν τις προτάσεις για την σκοπιμότητα, την καταλληλότητα και το τίμημα κάθε εξοπλιστικού προγράμματος.

Προφανώς, υπάρχουν και οι υπόγειες απειλές: Τα ξέρατε όλοι. Τα χρήματα πήγαν στο ταμείο του κόμματος. Θα πάρω μαζί μου πολλούς. Και άλλα παρεμφερή.

Αποτέλεσμα, σταματούν όλα. Και για τα μάτια του κόσμου κάποιοι βουλευτές (άλλη ελληνική παγκόσμια πρωτοτυπία αυτή) αναλαμβάνουν δήθεν να βγάλουν άκρη. Στο μεταξύ ο καιρός περνά, λογαριασμοί δεν ανοίγουν, υπόδικοι γίνονται λούηδες και στο τέλος έρχεται το κερασάκι στην τούρτα: Εκλογές και παραγραφή με βάση το άρθρο 86.

Πάμε τώρα στο όχημα της διαπλοκής – τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Όσο βρίσκονταν στα χέρια του Νιάρχου ανθούσαν. Μεταξύ του 1959 και του 1985 στον Σκαραμαγκά κατασκευάστηκαν ή επισκευάστηκαν περί τα 10.000 πλοία.

Μετά από ένα σωρό πολιτικές παρεμβάσεις και αστοχίες, κρατικοποιήθηκαν το 1985, όταν εξαγοράστηκαν από την ΕΤΒΑ, έναντι 15 εκ δολαρίων. Όπως συνέβη και με το Νεώριο και την Ελευσίνα. Οπότε, άρχισε η κατρακύλα. Διπλάσιοι εργαζόμενοι από τους αναγκαίους, χρέη, εκκαθάριση εν λειτουργία, βολέματα σε θέσεις Διοικητικού Συμβουλίου. Αποτέλεσμα μηδέν.

Η κρίση είχε ξεσπάσει από το 1981. Η άνοδος του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία φόρτωσε τα Ναυπηγεία με επιπλέον εργαζομένους, που έφθασαν τους 4.000, ενώ οι πραγματικές ανάγκες απαιτούσαν τους μισούς. Υπήρξε μια σκέψη για εθελουσία έξοδο, αλλά οι συνδικαλιστές αρνήθηκαν.

Επί κυβέρνησης Κ. Μητσοτάκη καταβάλλεται προσπάθεια για εκκαθάριση εν λειτουργία, ενώ εξασφαλίζεται από την ΕΕ ότι ο Σκαραμαγκάς θα είναι το μοναδικό ναυπηγεί όπου το Δημόσιο θα μπορεί να διατηρεί το 51% του μετοχικού κεφαλαίου για λόγους εθνικής ασφάλειας.

Το 1994 αρχίζουν οι ουσιαστικές προσπάθειες πώλησης. Επί υπουργού Βιομηχανίας Κ. Σημίτη βγαίνει από το καθεστώς εκκαθάρισης και τοποθετείται Δ.Σ. Αρχίζουν οι προσπάθειες για πώληση, αλλά εμφανίζεται αδυναμία εξεύρεσης αγοραστή.

Το 1995, ο Κ. Σημίτης παραιτήθηκε από υπουργός Βιομηχανίας μετά από τη δήλωση του Α. Παπανδρέου στη ΔΕΘ, με την οποία του απέδιδε ευθύνες για τον χειρισμό της ιδιωτικοποίησης των ναυπηγείων.

Η Ε.Ε. επιβάλλει τελικά ιδιωτικοποίηση του 49%, που περνά στους εργαζόμενους, με το 51% να παραμένει στην ΕΤΒΑ (η οποία για να θυμηθούμε την γνωστή ρήση πρώην διοικητή της «ήταν οτιδήποτε άλλο εκτός από τράπεζα). Η βρετανική εταιρία που αναλαμβάνει το μάνατζμεντ φεύγει τρέχοντας και το μάνατζμεντ αναλαμβάνουν οι εργαζόμενοι! Αποτέλεσμα: Στο τέλος της πρώτης κυβέρνησης Σημίτη τα συσσωρευμένα χρέη είχαν φθάσει τα 50 δις δρχ.

Το 2002 πωλούνται τελικά στη γερμανική εταιρία HDW, στην οποία είχαν ήδη παραγγελθεί τρία υποβρύχια. Το 2005 οι Γερμανοί πουλούν τα ναυπηγεία (με υπόδειξη Γκέρχαρντ Σρέντερ) σε άλλους Γερμανούς, την Thyssenkrupp και η μεταβίβαση συνοδεύεται από «προικοδότηση» 3 δις ευρώ από το κράτος – έτσι για να μην αναρωτιόμαστε πού πήγαν τα λεφτά – καθώς όλες οι μεταβιβάσει συνοδεύθηκαν από γενναίες επιδοτήσεις, χωρίς βέβαια κανένα αποτέλεσμα. Μεταξύ του 2002 και του 2004 υπογράφονται με τους Γερμανούς επαχθείς «παράπλευρες συμφωνίες».

Οι συνεχείς «προικοδοτήσεις», (1996-2002) καθώς από πώληση σε πώληση το κράτος επιδοτούσε τους νέους αγοραστές, είτε για να αποφασίσουν να προχωρήσουν στην αγορά είτε για να μην απολύσουν τους εργαζόμενους, οδήγησαν και σε ευρωπαϊκό πρόστιμο ύψους 230 εκ ευρώ, που με τους τόκους έφθασαν αισίως τα 400 εκ.

Μάλιστα, τον Ιούλιο του 2008 η Κομισιόν εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία η Ελλάδα καλείτο να ανακτήσει τις παράνομες επιδοτήσεις που είχαν χορηγηθεί υπέρ των μη στρατιωτικών δραστηριοτήτων των Ελληνικών Ναυπηγείων. Ανάκτηση δεν έγινε (από πού να τα πάρουν; Από τους Γερμανούς που απειλούσαν, εκβίαζαν και ζητούσαν να πληρώσει το κράτος το πρόστιμο;) και η υπόθεση κατέληξε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

Τον περασμένο Νοέμβριο – και προκειμένου να (ξανα)πουληθούν τα Ναυπηγεία – η Ελλάδα ανέλαβε σειρά δεσμεύσεων που η Κομισιόν αποδέχθηκε – όπως βλέπετε δεν υπάρχει ένα, αλλά πολλά Μνημόνια.

Δεσμευθήκαμε, λοιπόν, τα περιουσιακά στοιχεία των Ναυπηγείων που δεν έχουν σχέση με τη ναυπήγηση πολεμικών πλοίων να πωληθούν και τα χρήματα να χρησιμοποιηθούν για μερική επιστροφή των χρημάτων που η ΕΕ απαιτεί να ανακτηθούν από το ελληνικό δημόσιο ως παρανόμως καταβληθέντα. Επίσης:

Η «Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε» (ΕΝΑΕ) παραιτείται από την χρήση των γηπέδων που της έχουν παραχωρηθεί και τα οποία δεν είναι αναγκαία για τις στρατιωτικές δραστηριότητες.

Η ΕΝΑΕ δεν θα ασκήσει καμία μη στρατιωτική δραστηριότητα κατά τα επόμενα 15 έτη – οπότε μια κατ’ εξοχήν ναυτική χώρα όπως η Ελλάδα δεν θα μπορεί να δραστηριοποιηθεί σε έναν εξαιρετικά προσοδοφόρο τομέα όπως η ναυπήγηση πλοίων, παρά μόνο για τις στρατιωτικές της ανάγκες.

Η Ελλάδα και η ΕΝΑΕ θα καταγγείλουν μια σειρά εγγυήσεων τις οποίες η Επιτροπή είχε κρίνει ασυμβίβαστες με την απόφασή της του 2008.

Και βέβαια, για όσο χρόνο διαρκεί η απαγόρευση, η Ελλάδα θα πρέπει κάθε χρόνο να υποβάλλει έκθεση από όπου θα προκύπτει η τήρηση των όρων. Το τι τελικά θα γίνει με τις παράνομες επιδοτήσεις, θα αποφασισθεί μετά την παρέλευση της 15ετίας.

Γιατί συνέβησαν όλα αυτά; Μα προφανώς επειδή οι ανίκανοι και οι διεφθαρμένοι δεν ενδιαφέρθηκαν να υπάρξει στον Σκαραμαγκά μια υγιής επιχείρηση, έκαναν τις ρεμούλες τους και μετά τον πουλούσαν και τον ξαναπουλούσαν, δίνοντας και την αναγκαία «προίκα» για να βρίσκονται αγοραστές και να κρατούν όλοι το στόμα τους κλειστό.

Το 2002 είχαν όλοι πανηγυρίσει για την «επιτυχημένη» ιδιωτικοποίηση. Δυο χρόνια μετά, πληροφορηθήκαμε ότι οι συσσωρευμένες ζημιές είχαν φθάσει τα 180 εκ ευρώ και η HDW, η γερμανική εταιρία στην οποία «επιτυχημένα» είχαμε πουλήσει δήλωνε ότι αντιμετώπιζε οικονομικά προβλήματα, πως σκόπευε και αυτή να πουλήσει και πως δεν μπορούσε να προχωρήσει σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου για να καλύψει τις ζημιές.

Οι Γερμανοί αποφασίζουν να μεταφέρουν σταδιακά κατασκευαστικό έργο από τον Σκαραμαγκά στο Κίελο, προκειμένου η μητρική εταιρία να αυξήσει τα έσοδά της σε βάρος της θυγατρικής. Έτσι, ανατίθεται στην μητρική εταιρία υποκατασκευαστικό έργο ύψους 15 δις δρχ. για τμήματα των υποβρυχίων S214, που ο Σκαραμαγκάς κατασκεύαζε για λογαριασμό του Πολεμικού Ναυτικού.

Μιλάμε για την περίφημη σύμβαση του 2002, όταν παραγγέλθηκαν τα τρία (που έγιναν τέσσερα) υποβρύχια, μεταξύ των οποίων και το «Παπανικολής», το «πιλοτικό», που παρουσίασε κλίση 45 μοιρών (σε ανάδυση και εν πλω) και η Ελλάδα επί χρόνια αρνείτο να παραλάβει.

Το συμφωνηθέν ποσόν ήταν 1,8 δις ευρώ, από τα οποία προπληρώθηκε (διότι έτσι καταβάλλεται η μίζα) το 1,4 δις ευρώ και όλα αυτά τα χρόνια το Βερολίνο πίεζε για την παραλαβή και την αποπληρωμή των υπολοίπων 400 εκ ευρώ, ακόμη και με δηλώσεις υπέρ των Σκοπίων!

Στην Ελλάδα πίεζαν οι Γερμανοί ιδιοκτήτες του Σκαραμαγκά. Πότε πουλούσαν, πότε απέλυαν, πότε κατέθεταν αγωγές κατά του ελληνικού Δημοσίου. Το Νοέμβριο του 2008 έστειλαν τελεσίγραφο ότι αν δεν πληρωθούν οι υποχρεώσεις θα αποσύρουν και το τελευταίο κατασκευαστικό πρόγραμμα, απολύοντας 1.400 εργαζόμενους.

Τον Σεπτέμβριο του 2009 τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά βρέθηκαν ένα βήμα πριν από το λουκέτο με την Thyssenkrupp να καταγγέλλει την μοναδική σύμβαση που είχε στο Ναυπηγείο. Την ίδια ώρα, οι 170 εργαζόμενοι της (αποσχισθείσας) εταιρίας τροχαίου υλικού παρέμεναν (και παραμένουν) απλήρωτοι από τον Μάιο του 2009. Η αποσχισθείσα εταιρία είχε αιφνιδιαστικά πουληθεί σε… άλλο Γερμανό, που με τη σειρά του εγκατέλειψε την εταιρία!

Οι εκβιασμοί συνεχίστηκαν και τον Οκτώβριο του 2009, όταν γνωστοποιήθηκε ότι σταματά η μισθοδοσία των εργαζομένων. Οι Γερμανοί ανακοινώνουν εγκατάλειψη των ναυπηγείων.

Αρχίζουν νέες περιπέτειες και αναζήτηση αγοραστή, με τον υπουργό Άμυνας Β. Βενιζέλο να έχει παραλάβει μια χαώδη κατάσταση, με τους Γερμανούς να έχουν ήδη εισπράξει πάνω από 2 δις ευρώ για τα 4 νέα υποβρύχια S 214 και τον εκσυγχρονισμό των 3 παλαιών S 209, χωρίς βέβαια να έχει παραδοθεί κανένα.

Και τελικά, οι Γερμανοί υπογράφουν συμφωνία με εταιρία που ειδικεύεται στο real estate και υπογράφουν μαζί της συμφωνία για την πώληση του 100% των μετοχών με συμβολικό τίμημα 1 ευρώ.

Τον Ιανουάριο του 2010 αποφασίζεται νέα πώληση, με νέα συμφωνία, ενώ μπαίνει λουκέτο στο τμήμα τροχαίου υλικού και οι εργαζόμενοι βρίσκονται στον δρόμο. Τον Μάρτιο αποφασίζεται τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά να περάσουν (σε ποσοστό 75,1%) στην Αμπού Ντάμπι Μαρ, με την Thyssen να διατηρεί το 24,9%.

Αρχίζουν νέες διαπραγματεύσεις και φθάνουμε στον Σεπτέμβριο του 2010, οπότε και επιτυγχάνεται συμφωνία, που υπογράφεται τον Οκτώβριο. Τον Νοέμβριο παραλαμβάνεται και το «Παπανικολής». Στη σύμβαση δεν φιγουράρει η «αμαρτωλή» Ferrostaal και δεν υπάρχουν αντισταθμιστικά ωφελήματα.

Πώς σας φάνηκε η περιπέτεια; Κάθε άλλο παρά αντάξια μιας χώρας με ακτογραμμή 16.000 χιλιομέτρων, δεν νομίζετε;

Πηγή
http://olympia.gr/2011/02/09/%CF%80%CF%8E%CF%82-%CE%BF%CE%B9-%CE%BC%CE%AF%CE%B6%CE%B5%CF%82-%CE%AC%CF%86%CE%B7%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CF%84%CE%B7-%CE%BD%CE%B1%CF%85%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%BC%CE%B1%CF%82-%CF%87%CF%8E%CF%81%CE%B1/
Διαβάστε περισσότερα...

Τα αινίγματα της Σελήνης...

Καιρός να δραπετεύσουμε απ’ τη μιζέρια της καθημερινότητας και να πετάξουμε ψηλά. Να ταξιδέψουμε με το νου μας μέχρι την...διαστημική γειτονιά μας. Στο πανέμορφο φεγγαράκι μας. Στο καταφύγιο των απανταχού ρομαντικών και ερωτευμένων! Πόσο όμως...φυσική είναι η ομορφιά που διαθέτει; Και επιπλέον, μήπως αποτελεί καταφύγιο και...κάποιων άλλων;

Με μια προσεκτική ερευνητική ματιά, μοιάζει σαν όλα τα περίεργα φαινόμενα του κόσμου, να έχουν συγκεντρωθεί στο φυσικό (;) μας δορυφόρο. Θα προσπαθήσω να παρουσιάσω συνοπτικά και όσο πιο περιεκτικά γίνεται για να μην κουράσω, κάποια μόνο, απ' τα παράδοξα στοιχεία, τα οποία λαμβάνουν χώρα στη Σελήνη. Σκοπός του ταξιδιού μας; Αυτό καθ’ αυτό το ταξίδι! Θέτοντας κίνητρα για περαιτέρω έρευνα και προβληματισμό.



1) Και πρώτα – πρώτα, η Σελήνη μας δεν θα έπρεπε καν να βρίσκεται εκεί που βρίσκεται. Ο Ισαάκ Ασίμωφ, ο μεγάλος αυτός αστρονόμος και συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας του προηγούμενου αιώνα, υπελόγισε, ότι η ελκτική δύναμη, που ασκεί ο Ήλιος πάνω στη Σελήνη είναι διπλάσια από αυτήν, που της ασκεί η Γη, σύμφωνα με τον Νόμο της Παγκόσμιας Έλξης, πράγμα που σημαίνει ότι ο Ήλιος, φυσιολογικά, θα έπρεπε να είχε αποσπάσει τη Σελήνη από τη Γη. Φαίνεται όμως, ότι κάτι την κρατάει καρφωμένη στη θέση της. Γι' αυτό και ο Ασίμωφ, κατέληξε στο συμπέρασμα, ότι η Σελήνη δεν είναι φυσιολογικός δορυφόρος της Γης.

2) Η Σελήνη έχει βρεθεί πολύ μακριά απ' τη Γη. Οι αποστάσεις, με βάση τις οποίες ένας δορυφόρος περιστρέφεται γύρω από έναν πρωτεύοντα πλανήτη, έχουν να κάνουν και με την απόσταση ασφαλείας, που κρατάει ο δορυφόρος από τον πλανήτη για να μην καταστραφεί από τις παλιρροιακές δυνάμεις, οι οποίες αναπτύσσονται εξ' αιτίας της βαρυτικής έλξης, που ασκείται μεταξύ των σωμάτων. Η απόσταση αυτή είναι γνωστή σαν «όριο του Ρος». Το όριο του Ρος για τo δίδυμο Γη-Σελήνη είναι 18.261 χιλιόμετρα. Αν η Σελήνη πλησιάσει ή περάσει αυτή την απόσταση, θα διαλυθεί από τις παλιρροιακές δυνάμεις της Γης. Η Σελήνη όμως, βρίσκεται σε μέση απόσταση...384.000 χιλιόμετρα από τη Γη, δηλαδή 21 φορές μακριά από το όριο του Ρος της Γης, (!) όταν οι πλησιέστεροι δορυφόροι των άλλων πλανητών βρίσκονται 1,5 φορά μακριά από το όριο του Ρος του κάθε πλανήτη.

3) Η Σελήνη είναι επίσης ο μοναδικός δορυφόρος του ηλιακού μας συστήματος, ο οποίος περιστρέφεται σχεδόν στο επίπεδο της εκλειπτικής (κλίση 5 μοίρες), όταν όλοι οι υπόλοιποι δορυφόροι περιστρέφονται γύρω από το ισημερινό επίπεδο κάθε πλανήτη. Έχει βρεθεί δηλαδή σε τέτοιο σημείο, ούτως ώστε τα τρία σώματα Ήλιος, Γη και Σελήνη να βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο! Εξ' αιτίας αυτής της μοναδικότητας, το σύστημα Γης-Σελήνης θεωρείται σαν «διπλό σύστημα πλανητών». Με άλλα λόγια, η Σελήνη είναι δορυφόρος και πλανήτης ταυτόχρονα!

4) Εντελώς «συμπτωματικά», η φαινόμενη διάμετρος της Σελήνης είναι ίση με τη φαινόμενη διάμετρο του Ηλίου. Συγκεκριμένα, η φαινόμενη διάμετρος της Σελήνης από τη Γη είναι: Τόξο εφαπτομένης διαμέτρου/απόσταση, δηλαδή Arc tan (3476/ 384000) = 0,52°. Ομοίως, η φαινόμενη διάμετρος του Ήλιου είναι: Arc tan (1375000/ 149900000) = 0,52°. Δηλαδή οι δυο δίσκοι φαίνονται ακριβώς ίσοι για τον παρατηρητή από τη Γη! Αυτό έχει ως συνέπεια να δημιουργείται το καταπληκτικό φαινόμενο των ολικών ηλιακών εκλείψεων!

5) Ένα από τα πλέον μείζονα μυστήρια της συμπεριφοράς της Σελήνης είναι, ότι ο δορυφόρος μας ακολουθεί μιαν αμιγώς κυκλική τροχιά, μοναδική σε ολόκληρο το ηλιακό μας σύστημα! Εάν η Σελήνη είχε δεσμευτεί από την έλξη της Γης τότε θα είχε υιοθετήσει μιαν επιμήκη, ελλειψοειδή τροχιά, όπως οι δορυφόροι άλλων πλανητών. Επιπλέον, στρέφει πάντοτε την ίδια πλευρά της προς τη Γη, εμφανίζει δηλαδή σύγχρονη τροχιά. Η Σελήνη κατά συνέπεια, περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της σε ίσο χρόνο, στον οποίο περιφέρεται και γύρω από τη Γη. Σε ακριβώς 29,53 ημέρες!

Κατ' αντιπαραβολή, φανταστείτε έναν παρατηρητή, ο οποίος κάθεται στο κέντρο ενός τραπεζιού ενώ κάποιος άλλος γυρίζει γύρω-γύρω απ' το τραπέζι, κατά τέτοιον τρόπο, ούτως ώστε αυτός που κάθεται στο τραπέζι να βλέπει πάντοτε το ανφάς του προσώπου αυτού, που περιστρέφεται γύρω του. Αυτή η συγκεκριμένη τροχιά δίνει αρκετά πλεονεκτήματα σε κάποιον που θα αποφάσιζε να...κρυφτεί (λέμε τώρα ) στη Σελήνη!

Η θεατή πλευρά αποτελεί φυσική ασπίδα της αθέατης πλευράς της Σελήνης στις εκπομπές ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας. Όταν οι αποστολές Απόλλων, βρίσκονταν σε τροχιά γύρω απ' τη Σελήνη και περνούσαν πίσω απ' την αθέατη πλευρά, στο Χιούστον σήμαινε συναγερμός! Η επαφή με το διαστημόπλοιο χάνονταν για αρκετά λεπτά, οι επικοινωνίες διεκόπτονταν τελείως και στη Γη είχαν...μαύρα μεσάνυχτα για την κατάσταση αλλά και την...ύπαρξη του διαστημοπλοίου. Συνεπώς, με αυτόν τον τρόπο η αθέατη πλευρά προστατεύεται από μια φυσική ασπίδα.

6) Η Σελήνη είναι κομματάκι...μεγάλη για να αποτελεί φυσικό δορυφόρο της Γης! Μεγάλη, όσο κανείς άλλος δορυφόρος του ηλιακού μας συστήματος σε σχέση με τον πρωτεύοντα πλανήτη του. Με διάμετρο 3.476 χιλιόμετρα φαντάζει πολύ μεγάλη μπροστά στα 12.756 χλμ της Γης (έχει αναλογία διαμέτρων με τη Γη 1:4), όταν οι μεγάλοι δορυφόροι Γανυμήδης του Δία και Τιτάνας του Κρόνου έχουν αντίστοιχα αναλογία διαμέτρων 1:30 και 1:27.


7) Σχετικά τώρα με την ηλικία της Σελήνης... Χμμ.. Πάνω από το 99% των σεληνιακών βράχων που εξετάστηκαν κάτω από ανάλυση, προσδιορίσθηκε, ότι είναι αρχαιότεροι από το 90% των πιο αρχαίων βράχων που βρέθηκαν στη Γη. Ορισμένα δείγματα μάλιστα, σύμφωνα με την άποψη αρκετών επιστημόνων, είναι πιο παλιά και απ' τον Ήλιο! Και σημειώστε, ότι οι Σεληνιακές θάλασσες, απ' όπου προήλθαν τα περισσότερα δείγματα είναι νεότεροι σχηματισμοί της Σελήνης! Σαφώς λοιπόν, η παρούσα ηλικιακή ανακολουθία μεταξύ Γης και Σελήνης, όπου αποδεδειγμένα πλέον η δεύτερη δείχνει να προϋπάρχει της πρώτης, καταρρίπτει και την επικρατούσα θεωρία σχηματισμού της Σελήνης από τη σύγκρουση ενός πλανητοειδούς με τη Γη.

8) Αν και προσωπικά δεν είμαι λάτρης των θεωριών περί κούφιας Γης και κούφιων πλανητών εν γένει, μιας και εμφανίζουν τρομερές αδυναμίες κυρίως από πλευράς Μηχανικής Φυσικής, (η επίδραση της βαρύτητας θα έκανε τον φλοιό του εκάστοτε πλανήτη να κατέρρεε ως...χάρτινος πύργος) πιστεύω όμως, πως θα πρέπει επιτέλους η NASA να βγει και να εξηγήσει για ποιόν λόγο η Σελήνη αντηχούσε σαν....καμπάνα στα επαναλαμβανόμενα πειράματα των αποστολών Απόλλων 12,14,15,16 και 17, όπου οι αστροναύτες πέταξαν από ορισμένο ύψος εξοπλισμό, που προσέκρουσε στην επιφάνεια του φεγγαριού και δημιούργησε δονήσεις, οι οποίες διαρκούσαν κάθε φορά για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα (άνω της μιας ώρας). Τα σεισμικά κύματα, που δημιουργήθησαν, ενεφάνισαν συμπεριφορά (ταχύτητα 9,5 km/sec σε βάθος 32 km) ανάλογη της κινήσεώς τους μέσα από υλικό με πολύ καλή αγωγιμότητα, όπως τα μέταλλα! Επίσης, περιμένω...εδώ και χρόνια απ' τη NASA να δώσει μιαν εξήγηση για τις δυσκολίες που αντιμετώπισαν οι αστροναύτες στο να τρυπήσουν την επιφάνεια της Σελήνης...

(σ.σ. Πατήστε pause στο My Music Playlist στην αρχή του blog για να σταματήσει το μουσικό πρόγραμμα και να μπορέσετε να ακούσετε σωστά τον ήχο των videos)






9) Παρατηρώντας τη γεωλογία ή καλύτερα τη γεωμορφολογία του φεγγαριού, θα διαπιστώσει κανείς, ότι παρουσιάζεται σαν κάτι να του...γύρισε τα μέσα έξω. Σαν γάντι. Τα βαρύτερα υλικά, τα οποία θα έπρεπε κανονικά να βρίσκονταν στον πυρήνα, όπως είναι για παράδειγμα τα λιωμένα μέταλλα, ενυπάρχουν στη επιφάνειά του, στις Σεληνιακές θάλασσες, κάτω απ' τη σκόνη. Γιατί όμως και η αθέατη όψη της Σελήνης δεν εμφανίζει θάλασσες αλλά μόνο βουνά και κρατήρες;

10) Τί είναι αλήθεια όλες αυτές οι περίεργες κατασκευές, σχήματα και απεικονίσεις, οι οποίες έχουν φωτογραφηθεί τόσο απ' τις διαστημικές αποστολές της NASA, όσο και από αστρονόμους εδώ στη Γη αλλά και από ιδιώτες ερασιτέχνες αστρονόμους και παριστάνουν αρμονικά γεωμετρικά σχήματα, όπως ο τριγωνικός κρατήρας Ουκέρτ, ο πενταγωνικός Πρόκλος, ο εξαγωνικός Πυθαγόρας και τόσοι άλλοι και τέλος δομές, οι οποίες να θυμίζουν τεχνουργήματα κάποιου πολιτισμού, όπως σήραγγες, γέφυρες και τείχη; Δείτε εδώ για παράδειγμα:

http://www.lunaranomalies.com

http://www.cosmicparadigm.com/Cities_Found_on_the_Moon.html

http://paranormal.about.com/library/weekly/aa030899.htm







Επίσης, πασίγνωστα είναι τα λεγόμενα Transient Lunar Phenomena ή TLP's, τα οποία περιλαμβάνουν λάμψεις, αντανακλάσεις και ανεξήγητες αλλαγές στο χρώμα ή στο σχήμα, που συμβαίνουν πάνω στην επιφάνεια της Σελήνης. Γνωρίζετε, ότι αρκετά από τα χιλιάδες TLP’s, τα οποία έχουν παρατηρηθεί στην Σελήνη σχετίζονται με εκπομπές αερίων από κοιλότητες (το τονίζω κοιλότητες) στο εσωτερικό της; Iδίως στους κρατήρες Αρίσταρχο και Κέπλερ, τα διετή δεδομένα, που συνέλεξε o φασματογράφος του διαστημικού σκάφους Lunar Prospector είναι ενδεικτικά αυτής της δραστηριότητας. Αναρωτιέμαι λοιπόν, πώς γίνεται η NASA να συνεχίζει να θεωρεί γεωλογικά νεκρή τη Σελήνη, όταν εκπέμπει φυσικό αέριο από το εσωτερικό της...

Μιαν ιδέα για τα παραπάνω φαινόμενα θα πάρετε εδώ:

http://www.daviddarling.info/encyclopedia/T/TLP.html

Όπως όμως για όλα – ή σχεδόν για όλα – τα προβλήματα, η λύση τους φαίνεται να υπάρχει – πού αλλού – στα αρχαία Ελληνικά κείμενα. Οι μεγάλες μορφές της Ελληνικής αρχαιότητας γνώριζαν την αλήθεια για τον δορυφόρο μας, όπως γνώριζαν και πολλές άλλες αλήθειες. Οι Ορφικοί ύμνοι εμπεριέχουν θαυμαστές πληροφορίες για όλα τα επιστημονικά θέματα και ιδιαίτερα για την αστρονομία. Θέλετε να μάθετε τί αναφέρει ο Ορφεύς για την Σελήνη; Πως έχει «βουνά, πολιτείες και σπίτια...!» Τί άλλο είπε ο Ορφέας; Πως «η Σελήνη έχει στέρεο έδαφος και θεϊκούς κατοίκους!» Και αυτά, τα αναμετέδωσαν με την σειρά τους ο Πλούταρχος, ο Διογένης Λαέρτιος αλλά και άλλοι Έλληνες σοφοί.

Η φλόγα της σοφίας όμως δεν έσβησε ποτέ από την χώρα μας. Ο θρύλος της σύγχρονης Ελληνικής αστρονομίας Κωνσταντίνος Χασάπης ενέδωσε στον πειρασμό να αναλύσει τους Ορφικούς ύμνους κάτω απ’ το φως των σημερινών γνώσεων. Απέδειξε λοιπόν, ότι ο Ορφέας ήξερε να υπολογίζει τις εκλείψεις, τα ηλιοστάσια και τις ισημερίες. Εγνώριζε επίσης, πως η εναλλαγή των εποχών οφείλεται στην κλίση του άξονα περιστροφής της Γης και της κινήσεώς της γύρω απ’ τον Ήλιο. Οι παραπάνω όμως γνώσεις θα ήταν αδιανόητες εάν ο αρχαίος μας αστρονόμος αγνοούσε το πραγματικό σχήμα της Γης καθώς και την κίνησή της γύρω απ’ τον εαυτό της και γύρω απ’ τον Ήλιο, πράγμα που δεν συνέβαινε σύμφωνα με την άποψη του σύγχρονου Έλληνα αστρονόμου.

Με βάση την ανάλυση του δρος Χασάπη κατά την διδακτορική διατριβή, που είχε τίτλο «Οι Ορφικοί Ύμνοι και η Αστρονομία κατά την Β' χιλιετηρίδα Π.Χ.», οι Έλληνες ήδη στην δεύτερη προΧριστιανική χιλιετηρίδα είχαν συλλάβει την ηλιοκεντρική ιδέα ενώ χρησιμοποιούσαν σεληνιακό ημερολόγιο με δώδεκα μήνες. Εγνώριζαν όλες τις φάσεις της Σελήνης, τις κινήσεις των πλανητών και τον νόμο της Παγκόσμιας Έλξης των σωμάτων!

Ο μέγας μύστης Πυθαγόρας βασιζόμενος στις πληροφορίες του Ορφέα αναφέρει σχετικά με τη Σελήνη, ότι «κατοικείται από θεϊκά όντα, όμοια με τους κατοίκους της Γης. Στην Σελήνη υπάρχουν όλα όσα βλέπουμε στη Γη με την μόνη διαφορά, ότι οι σεληνιακές μέρες είναι δεκαπέντε φορές μεγαλύτερες από τις δικές μας!». Η παραπάνω αποκάλυψη προκαλεί μεγάλη έκπληξη κυρίως για τον τρόπο με τον οποίον οι πρόγονοί μας ήταν σε θέση να γνωρίζουν, ότι η Σεληνιακή ημέρα διαρκεί δύο εβδομάδες.

Αυτό, που παραμένει γνωστό, είναι πως ο μεγάλος Πυθαγόρας έμεινε περισσότερο από είκοσι χρόνια στην Αίγυπτο, όπου ίσως εξ' αιτίας της μορφολογίας του εδάφους της, το μυημένο ιερατείο διετηρούσε πανάρχαιες γνώσεις, τις οποίες και ενεφάνιζε ως διδασκαλίες «θεών». Και βέβαια, ο νους μας πηγαίνει αμέσως στον διάλογο μεταξύ του Αιγύπτιου ιερέα της Σαϊδος και του Σόλωνος, όταν ο τελευταίος επισκέφθηκε την Αίγυπτο. Διάλογο, τον οποίον διασώζει ο Πλάτων στον «Τίμαιό» του και φέρει τον ιερεά να λέγει στον Σόλωνα πως: «εσείς οι Έλληνες μοιάζετε σαν να είστε για πάντα παιδιά. Διότι απ’ τις πολλές καταστροφές είτε από πλημμύρες είτε από άλλα αίτια, που συνέβησαν στην πατρίδα σας, έχετε χάσει την ροή της γνώσης, η οποία όμως υπάρχει ατόφια και φυλάσσεται εδώ από καταβολής κόσμου».

«Προσέλληνοι Ηρόδοτος τους Αρκάδας ούτω λέγει, τουτέστιν αρχαίους προ της Σελήνης» γράφει το λεξικό του Σουίδα. Υπήρξαν δηλαδή οι Αρκάδες πριν απ' την εμφάνιση της Σελήνης στον ουρανό! Το ίδιο αναφέρει και ο Απολλώνιος ο Ρόδιος στα Αργοναυτικά του αλλά και ο Παυσανίας στα Αρκαδικά του. Παρόμοιες αναφορές έχουμε από τον Πλούταρχο, τον Οβίδιο, τον Ιππόλυτο και τον Λουκιανό ενώ ο Δημόκριτος και ο Αναξαγόρας δίδασκαν ότι υπήρχε μιά εποχή όπου η Γη ήταν χωρίς φεγγάρι.

Θα καταλήξω στον Νεοπλατωνικό φιλόσοφο Πρόκλο, ο οποίος λέγει: «Μήσαντο δ' άλλην γαίαν απείρατον, ην τε σελήνην αθάνατοι κλήζουσιν, επιχθόνιοι δε τε μήνην, η πολλ' ούρε έχει, πολλ' άστεα πολλά μέλαθρα». Δηλαδή: «Μελέτησαν μιαν άλλην Γη, άγνωστη, την οποίαν οι αθάνατοι ονομάζουν Σελήνη, οι δε κάτοικοι της Γης Μήνην και η οποία έχει πολλά όρη, πολλές πόλεις, πολλά μέγαρα.

Από την πανάρχαια λέξη Μήνην, φαίνεται να προέρχεται και η λέξη μήνας, ο οποίος και διαρκεί περίπου όσο μια περιφορά της Σελήνης γύρω από τη Γη, τα...έμμηνα των γυναικών, που συγχρονίζονται με την περίοδο περιφοράς της Σελήνης γύρω απ' τη Γη, όπως επίσης και οι Αγγλικές λέξεις moon και month!

Υπάρχουν αρκετά καλά βιβλία για κάποιον, που θέλει να ψάξει, με αναρίθμητα στοιχεία για το όλο ζήτημα, τα οποία βεβαίως αντιτίθενται στο λεγόμενο «ακαδημαϊκό ...ιερατείο» που θέλει κάθε εξαγγελία της NASA νομοτέλεια! Ενδεικτικά αναφέρω την «Εξωγήινη Αρχαιολογία» του Γεωργίου Κασιμάτη, «Τα μυστικά της Σελήνης» του Don Wilson και το «Το μυστήριο της Σελήνης» του Σωτήρη Σοφιά.

Για όποιον σπεύσει να κατηγορήσει τον Don Wilson ως...παραμυθά, έχω να του πω, ότι το μόνο που έκανε ήταν να αναμασήσει την θεωρία δύο Ρώσων αστροφυσικών, του Μιχαήλ Βάζιν και του Αλεξάντερ Στσερμπάκωφ, οι οποίοι σε ένα άρθρο τους, που δημοσιεύθηκε σε επίσημο κυβερνητικό έντυπο τον Ιούλιο του 1970 αλλά και σε συμπληρωματική επιστημονική μελέτη το 1976, υπεστήριξαν πως η Σελήνη είναι ένας τεχνητά μετασκευασμένος πλανητοειδής, κούφιος στο εσωτερικό του και δεν αποκλείεται να αποτελεί στην πραγματικότητα ένα διαστημόπλοιο, κατασκευασμένο από λογικά όντα κάποιου μακρινού ηλιακού συστήματος, τα οποία και απεφάσισαν να αναχωρήσουν μαζί με τον...πλανήτη, όταν διεπίστωσαν πως οι συνθήκες στην διαστημική γειτονιά τους ήταν τέτοιες, που θα έθεταν σε κίνδυνο την επιβίωσή τους. Μετά από ένα πολύ μεγάλο ταξίδι, κατά τη διάρκεια του οποίου το φυσικό αυτό διαστημόπλοιο άντεξε όλες τις συγκρούσεις με τους μετεωρίτες και τους αστεροειδείς, με τους οποίους ήρθε σε επαφή, προσήρθε στο ηλιακό μας σύστημα, «παρκάροντας» στο συγκεκριμένο σημείο λίγο έξω απ’ τη Γη και υιοθετώντας κυκλική τροχιά γύρω απ’ τον πλανήτη μας!

Η εν λόγω «τρελή» εκ πρώτης όψεως θεωρία, περιγράφει το πώς ακριβώς έλαβε χώρα αυτή η τεχνολογική επεξεργασία, σύμφωνα με την οποίαν «άδειασε» το εσωτερικό του πλανητοειδούς από την λάβα και τα βαρέα μέταλλα, που αντλήθησαν απ’ τον πυρήνα, όχι μόνο για να δημιουργηθεί ο κατάλληλος κατοικήσιμος χώρος αλλά παράλληλα για να ενισχυθεί η εξωτερική επιφάνεια, ούτως ώστε να αντέχει στις προσκρούσεις των μετεωριτών. Οι δυό επιστήμονες γράφουν: «Οι λεγόμενες σεληνιακές θάλασσες δεν είναι τίποτε άλλο από ενισχύσεις του εξωτερικού φλοιού, που κατεσκευάσθησαν χάρη στην άντληση της λάβας απ’ τον πυρήνα. Οι θάλασσες αυτές δεν είναι τίποτε περισσότερο από εκρήξεις των δοκών αντιστήριξης, που ενίσχυσαν τα αδύνατα σημεία του φλοιού».

Βεβαίως, η παραπάνω θεωρία των δύο Ρώσων βασίζεται σε πληθώρα δεδομένων και επιστημονικών ενδείξεων, που ενυπάρχουν στον δορυφόρο μας, για τις οποίες, όπως είπα και πριν, η NASA δεν έχει δώσει ακόμη πειστικές εξηγήσεις. Το σημαντικότερο όμως με αυτή τη θεωρία είναι, ότι εμφανίζεται απόλυτα συμβατή με όλα τα τα περίεργα και ανεξήγητα φαινόμενα, που παρατηρούνται στον δορυφόρο μας, μερικά μόνο απ’ τα οποία σας ανέφερα παραπάνω. Όλα μοιάζουν να δένουν μεταξύ τους...

Με βάση τα στοιχεία, τα οποία προσέφεραν οι διαστημικές αποστολές, οι παλαιότερες θεωρίες για τη Σελήνη τινάχτηκαν στον αέρα. Αντιθέτως, όλα τα νέα στοιχεία συνηγορούν, ότι η Σελήνη δεν αποτελεί – στο σύνολό της τουλάχιστον – ένα φυσιολογικό ουράνιο σώμα.

Θα πρέπει εδώ να επισημάνω, ότι εάν επιχειρήσουμε να εξετάσουμε με σοβαρή ερευνητική ματιά την παραπάνω θεωρία του διαστημοπλοίου, δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να την μελετήσουμε αποσπασματικά δυιλίζοντάς την με επιστημονική προσέγγιση μόνο μέσα απ’ τον χώρο της αστροφυσικής αλλά να την εντάξουμε σε μιαν ολιστική θεώρηση, στην οποία θα εμπεριέχεται το σύνολο της Συμπαντικής γνώσης, που έχει γίνει έως τώρα κατανοητή απ’ τον ανθρώπινο νου. Αυτού του είδους η προσέγγιση, η οποία κάπου αγγίζει τα όρια και της φιλοσοφίας, μας θέτει κάποια αμείλικτα ερωτήματα.

Για να μπορέσουν για παράδειγμα, κάποιες οντότητες να επιταχύνουν ένα τέτοιο ουράνιο σώμα με ένα 20% της ταχύτητας του φωτός, (ακόμα και με 10%) θέτωντάς το σε ταχύτητα δίνης (ένα σώμα διαμέτρου σχεδόν τρεισήμισι χιλιάδων χλμ. και ανάλογης μάζας, όπως η Σελήνη) και ταξιδεύοντας με αυτήν την ταχύτητα για εκατοντάδες, χιλιάδες, ίσως και εκατομμύρια χρόνια, αυτό σημαίνει, ότι τα επίπεδα της ενέργειας, που χρησιμοποίησαν θα ήταν πρακτικώς ανεξάντλητα. Γιατί λοιπόν, από τη στιγμή που διαθέτεις άφθονη ενέργεια, να μπεις στον κόπο να κάνεις όλο αυτό το εγχείρημα και να μην επιχειρήσεις να κατασκευάσεις σκουλικότρυπες ας πούμε, (όπου έχει αποδειχτεί μαθηματικά, ότι μπορούν να κατασκευαστούν εάν δαπανήσεις την αντίστοιχη ενέργεια) και να στείλεις, όπου εσύ θέλεις, σύντομα και με ασφάλεια τους κατοίκους σου;

Τα ρομπότ σου θα συλλέξουν από τους αεριώδεις πλανήτες τον άνθρακα και θα δημιουργήσουν νέες, τεράστιες πολιτείες, οπουδήποτε! Με σωστή τεχνογνωσία, εξελιγμένη τεχνολογία και το επαρκές ενεργειακό δυναμικό, φαντάζουν πιο εύκολα αξιοποιήσιμες άλλες λύσεις, έστω και εάν πρόκειται να καταστραφεί ο ίδιος ο πλανήτης.

Να μην λησμονούμε όμως, ότι το παραπάνω ερώτημα το έθεσε η δική μου λογική. Η ανθρώπινη. Η οποία δεν είναι απαραίτητο να ταυτίζεται με την λογική και τον τρόπο σκέψης άλλων όντων, ξένων προς το ανθρώπινο είδος...

Σαν Βιολόγος, δεν θα μπορούσα να μην επισημάνω μια αρκετά σημαντική αδυναμία, που εμφανίζει η θεωρία των Βαζίν και Στσερμπάκωφ. Γνωρίζουμε, πως όλα τα έμβια πλάσματα αυτού του πλανήτη (και όχι μόνο τα θηλυκά των ανθρώπων) χρησιμοποιούν την άμπωτη και την παλίρροια και φυσικά τους κύκλους της Σελήνης για να ρυθμίσουν τους κύκλους αναπαραγωγής τους, με αποτέλεσμα να προσαρμόζουν την συμεριφορά τους σύμφωνα με τον δορυφόρο μας. Αυτό συμβαίνει και στα σφουγγάρια αλλά και σε ένα σημαντικό ποσοστό από τα φυτά. Κάποια απ’ αυτά τα χιλιάδες είδη, που χρησιμοποιούν την Σελήνη για να πολλαπλασιαστούν εμφανίζουν χρονική διάρκεια εξέλιξης 300 εκατομμύρια έτη. Τίθεται κατά συνέπεια το ερώτημα: Πότε ακριβώς τοποθετήθηκε η Σελήνη σ’ αυτήν την ακριβή θέση με αυτήν την τροχιά;

Η επιστημονική λογική υπαγορεύει να βρίσκεται εκεί πάνω από 500.000.000 χρόνια δηλαδή κοντά στην προκάμβρια περίοδο. Αυτό όμως έρχεται σε αντίθεση με τις αρχαίες γραφές των Ελλήνων, οι οποίοι όπως είδαμε αφήνουν να εννοηθεί πως ο δορυφόρος μας έχει αφιχθεί λίγο πριν το 15.000 π. Χ. Θεωρητικά, αυτή η άφιξη θα μπορούσε να ταυτίζεται με τον κατακλυσμό του Ωγύγου ή του Δευκαλίωνα ή με την καταστροφή της Ατλαντίδας, όπου η βαρυτική έλξη της Σελήνης ακόμα και στο σημείο, στο οποίο βρίσκεται (21 φορές πίσω απ’ το όριο του Ρος) θα προκαλούσε τεράστιες καταστροφές, ηφαιστειακές εκρήξεις, σεισμούς και ίσως και καταβυθίσεις ηπείρων.

Η καταστροφή μάλιστα της Ατλαντίδος συνδέεται από πολλούς ερευνητές με την αλλαγή της φοράς του Ρεύματος του Κόλπου, (Gulf Stream) το οποίο ερχόμενο σε επαφή με τις ακτές της Βόρειας Ευρώπης, αύξησε την θερμοκρασία της και κατέστησε συμβατή τη ζωή και τον εποικισμό φυλών στην Β.Δ. Ευρώπη και την Σκανδιναυία, οι οποίες έως το 15.000 π.Χ. ίσως και λίγο πιο σύγχρονα, βρίσκονταν σε εποχή παγετώνων. Η Βιολογία δεν αποκλείει την αλλαγή των κύκλων αναπαραγωγής των ειδών σε σχέση με κάποιο περιβαλλοντικό ερέθισμα. Η μεταβατική αυτή περίοδος όμως θα είναι δύσκολη και αρκετά χρονοβόρα...



Καλύτερα όμως να σταματήσω την ανάλυση της θεωρίας του διαστημοπλοίου μιας και δεν είναι αυτός ο σκοπός της συγγραφής του παρόντος άρθρου. Βεβαίως, εάν αποδειχτεί τελικά, πως η Σελήνη αποτελεί διαστημόπλοιο τότε αυτόματα επιλύεται και το τεράστιο πρόβλημα της ταυτότητας των UFO (καθώς και η προέλευσή τους) τα οποία δεν αποτελούν μόνο φαινόμενο της εποχής μας αλλά μια μόνιμη παρουσία καθ’ όλη την εξέλιξη της ανθρώπινης ιστορίας. Και αυτό διότι το παράδοξο των τόσο συχνών εμφανίσεων σχεδόν μας απαγορεύει να αποδεχτούμε, ότι τα UFO προέρχονται από μακρινούς πλανήτες, οι οποίοι απέχουν εκατομμύρια έτη φωτός απ’ την γη μας. (Εκτός και αν μπορούν κατά βούληση να «χρησιμοποιούν» το λεγόμενο χωροχρονικό συνεχές ή ιδιότητες άλλων διαστάσεων για τα ταξίδια τους).

Στην φιλοσοφία υπάρχει ο περίφημος κανόνας του Όκκαμ. Ο κανόνας αυτός λέει, πως εάν για ένα πρόβλημα υπάρχουν περισσότερες από μία αξιόλογες λύσεις τότε η πιο απλή είναι και η πιο σωστή. Ο μεγάλος αστροφυσικός Morris Jessup στο βιβλίο του «Η υπόθεση για τα UFO» μεταφέρει τον ίδιο κανόνα και στον χώρο της επιστήμης. Η πιο απλή εξήγηση ενός φαινομένου είναι και η καλύτερη...

Δεν θέλω να σας κουράσω άλλο. Θα υποβάλλω μόνο το εξής ερώτημα: Γιατί οι Αμερικανοί δεν ξαναπήγαν στο φεγγάρι; Όλοι γνωρίζουμε, πως μετά την επανδρωμένη διαστημική πτήση Απόλλων 17, η οποία έλαβε χώρα το 1972, δεν πραγματοποιήθησαν νέες αποστολές. Σύμφωνα με την NASA, ο λόγος ήταν ότι «δεν υπήρχε κάτι νέο που θα μπορούσε να μαθευτεί» (!!!) από τις επισκέψεις στη Σελήνη και έτσι ολόκληρο το πρόγραμμα Απόλλων μπήκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Κατ’ ανάλογο τρόπο, η αποστολή Luna 24 ήταν η τελευταία αποστολή των Ρώσων στο φεγγάρι το 1976, η οποία έφερε μαζί της αρκετά δείγματα σεληνιακού εδάφους.



Θα μπορούσε κάποιος να ισχυρισθεί, ότι οι οικονομικοί λόγοι ματαίωσης ανάλογων προγραμμάτων δεν ήταν διόλου ευκαταφρόνητοι. Όντως, το κόστος ενός επανδρωμένου προγράμματος, ξεκινώντας από τον αρχικό σχεδιασμό έως και την τελευταία λεπτομέρεια της εκτέλεσης του είναι αρκετά μεγάλο ακόμα και για μιαν οικονομία σαν την Αμερικανική. Παρ’όλα αυτά, η NASA για πάνω από τριάντα χρόνια, συνέχιζε να επενδύει δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια οργανώνοντας αποστολές σε τροχιά γύρω απ’ την Γη (κάνοντας ούτε λίγο ούτε πολύ κύκλους γύρω από τον πλανήτη μας) αντί για την επιστημονική εξερεύνηση της Σελήνης. Μήπως κάτι την απέτρεψε;








Πάντως, εξετάζοντας το όλο διάβημα τελείως πρακτικά, θα λέγαμε, πως ένα ταξίδι στη Σελήνη, με όλη τη δυσκολία και τη σύνθεση της προσπάθειας που χρειάζεται, είναι στην πραγματικότητα πολύ λιγότερο εντυπωσιακή υπόθεση από όσο φανταζόμαστε. Ίσως είναι πολύ πιο απλό από μια επιχείρηση, ας πούμε, στα βάθη των ωκεανών. Σχετικά με το θέμα των καυσίμων, οι απαιτούμενες ποσότητες είναι αρκετά μικρότερες από όσες θα φανταζόταν κανείς για ένα ταξίδι αντίστοιχης απόστασης επί της Γής, μιας και ουσιαστική κατανάλωση καυσίμου υπήρχε μόνο στη φάση της εκτόξευσης από τη Γη (με πυραύλους-φορείς και απορριπτόμενες δεξαμενές καυσίμων) και σε εκείνη της αποσελήνωσης. Το κυρίως κομμάτι του ταξιδιού ήταν εφικτό χάρις στις δυνάμεις αδράνειας και την έλλειψη τριβής στο διαστημικό χώρο, εκτός από μικροδιορθώσεις που λάμβαναν χώρα από μικρούς κινητήρες μεγέθους αντίστοιχου με αυτούς ενός μεγάλου τηλεκατευθυνόμενου μοντέλου.

Κατά συνέπεια, η κατανόηση και η κατάκτηση του δορυφόρου μας θα είχε αρκετά συνεπακόλουθα οφέλη στην κούρσα του ανθρώπου για την εξερεύνηση του διαστήματος μιας και η Σελήνη θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως βάση για μελλοντικές εξορμήσεις προς τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος και γιατί όχι πέρα απ’ αυτό.

Μόλις πρόσφατα, ανεκοινώθη η πρόθεση τόσο απ’ την NASA όσο και από την ESA, (Ευρωπαϊκή Διαστημική Υπηρεσία) για την πραγματοποίηση νέων αποστολών μέσα στην ερχόμενη δεκαετία. Αυτό δηλαδή, που έπρεπε να είχε συνεχισθεί 30 χρόνια πριν. (Διότι προσωπικά αρνούμαι να πιστέψω, ότι η εξερεύνηση του κοντινότερου σε εμάς ουρανίου σώματος και καταλύτης για την περαιτέρω εξερεύνηση του διαστήματος για λογαριασμό ολόκληρης της ανθρωπότητας, ήταν ένα παιχνίδι εντυπώσεων και μόνο, μέσα στα πλαίσια του Ψυχροπολεμικού κλίματος, που επικρατούσε τότε μεταξύ Αμερικανών και Σοβιετικών. Υπάρχει βέβαια και η άλλη...λύση. Να είμαι αθεράπευτα ρομαντικός!) Την εκτέλεση των εξαγγελθέντων προγραμμάτων θα αναλάβουν ρομπότ καθώς και αυτοματοποιημένα διαστημόπλοια ενώ οι άνθρωποι δεν θα επιστρέψουν στην Σελήνη τουλάχιστον μέχρι το έτος 2020.

Δεν ξέρω πόσοι από εσάς, που διαβάζετε αυτές τις γραμμές ακούγατε ορισμένα στοιχεία για πρώτη φορά...Αυτό, που θέλω να σας πω είναι, ότι δεν επιχειρώ να πείσω κανέναν για το παραμικρό. Απλά δοκίμασα να δώσω κίνητρα, ούτως ώστε μια μέρα να μπορέσουμε να αποκωδικοποιήσουμε τους γρίφους του δορυφόρου μας, λύνοντας τα μυστήρια, που τον συνοδεύουν. Μυστήρια, τα οποία δυστυχώς μένουν καλά σφαλισμένα έως και σήμερα αφού οι επιστήμονες δεν κατάφεραν να αποκρυπτογραφήσουν...

Ο ορισμός του αναζητητού είναι η χωρίς παρωπίδες, εξαρτήσεις ή σκοπιμότητες, αναζήτηση της αλήθειας. Αλήθεια, η οποία κάποιες φορές προσπερνάται ή γίνεται αόρατη (σαν τα...τζάμια) διότι ουσιαστικά δεν θέλουμε να την δούμε τυφλωμένοι από τις εγωιστικές στρεβλώσεις της ανθρώπινης φύσης. Που νομίζει, πως τα ξέρει όλα...

Έχει ξανασυμβεί χιλιάδες φορές στο παρελθόν. Πρόσφατο παράδειγμα το 1903. Όταν έως και την τελευταία στιγμή, οι...ξερόλες του επιστημονικού ιερατείου της εποχής, (καθώς και οι ειδικοί επιστήμονες του Scientific American) ειρωνεύονταν τους αδερφούς Wright, που σε λίγο θα επιχειρούσαν την πρώτη πτήση τους με αεροπλάνο, λέγοντάς τους, ότι σε καμία περίπτωση δεν είναι δυνατόν να πετάξει κάτι, το οποίο είναι...βαρύτερο απ’ τον αέρα! (Καλά, τις...κουκουβάγιες δεν τις είχαν δει;) Μεχρι εκεί έφτανε το μυαλό τους...

Κατ’ ανάλογο τρόπο, πρέπει κι εμείς πάντοτε να έχουμε στο δικό μας μυαλό το δόγμα, πως δεν τα γνωρίζουμε όλα. Η επιστημονική γνώση διαρκώς εξελίσσεται. Νέα δεδομένα ανακύπτουν. Σαφώς και υπάρχουν ζητήματα, τα οποία δεν μπορούν να γίνουν κατανοητά με τις έως τώρα υπάρχουσες γνώσεις της επιστήμης. Αντί λοπόν να απορρίπτουμε, καλό θα ήταν να προτείνουμε. Και οπλισμένοι με κριτική σκέψη, ερευνητική διάθεση, έχοντας παράλληλα ως λειτουργικά εργαλεία την επιστημονική συνέπεια και μεθοδολογία, να ξεκινήσουμε την αναζήτησή μας. Βήμα βήμα. Αφήνοντας πάντα ένα παράθυρο ανοιχτό. Ειδάλλως εμποδίζουμε αυτήν καθ’ αυτή την εξέλξη της επιστήμης. Και την ανθρώπινη πρόοδο...

Αρκεί να θυμηθούμε τα λόγια του μεγάλου Niels Bohr, του πατέρα της ατομικής ενέργειας, ο οποίος όταν κάποτε του παρουσίασαν μια απίθανη θεωρία, είπε το εξής: «Η θεωρία αυτή είναι τρελή. Αλλά όχι αρκετά τρελή για να είναι αληθινή!»

Διότι η πιο ισχυρή φαντασία είναι τελικά η πραγματικότητα...




Πηγή
http://biocosmology.blogspot.com/2009/03/blog-post.html
Διαβάστε περισσότερα...