Τρίτη 12 Φεβρουαρίου 2013

Και αν κάνουμε ότι έκανε ο Οδυσσέας όταν επέστρεψε στην Ιθάκη;

Είναι πολύ σημαντικό, αυτές τις κρίσιμες ώρες, να ρίξουμε μια ματιά στα ΟΜΗΡΙΚΑ ΕΠΗ και να διδαχτούμε, έστω και την τελευταία στιγμή, από το πνεύμα του Οδυσσέα.  


 Να κρατήσουμε την ψυχραιμία μας, να ελέγξουμε την παρόρμηση να έχουμε τις αισθήσεις μας και τις κεραίες μας ΑΝΟΙΧΤΕΣ και να μην παρασυρθούμε από την οργή και το μένος που μας διακατέχει, ώστε να γίνουμε βορρά, στους σύγχρονους "μνηστήρες".

Όταν ο Οδυσσέας φτάνει στην Ιθάκη, η μεγίστη επιθυμία του είναι ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΠΙΣΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ, τον κόσμο που του έκλεψαν. Παρά την μεγάλη του λαχτάρα, διατηρεί την ανωνυμία του και μεταμορφωμένος σε ζητιάνο από την ΘΕΑ ΑΘΗΝΑ, πηγαίνει στο παλάτι ώστε να ελέγξει την κατάσταση και να πάρει τις πληροφορίες που θέλει, υπομένοντας καρτερικά τις προσβολές και την χλεύη των μνηστήρων. ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ, ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΣΤΟΧΟΥ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΣΤΕΙΡΑ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ.

Γι αυτό τον λόγο και είναι ο αγαπημένος της Θεάς ΑΘΗΝΑΣ, της Θεάς που αντιπροσωπεύει την ΝΟΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΟΣ, την ΣΟΦΙΑ, την ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ. Της Θεάς που μελετά τον εχθρό και τον πολεμά με τα ίδια του τα όπλα.

Όταν όμως έρχεται η ώρα, όταν τους έχει στριμώξει όλους άοπλους σε ένα δωμάτιο, όταν φανερώνεται πάνοπλος, ΤΟΤΕ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΟΡΓΗ ΤΟΥ.
ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΕΙΧΝΕΙ ΟΙΚΤΟ, ΓΙΑΤΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΒΙΟΣ ΤΟΥ, που δημιούργησε με τον δικό του ιδρώτα, ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ που οι μνηστήρες καταχράστηκαν και καπηλεύτηκαν μαζί με την φιλοξενία του οίκου του που τίμησε τον ΞΕΝΙΟ ΔΙΑ.

Ο ισχυρότερος αντίπαλός του είναι ο ΑΝΤΙΝΟΟΣ.

Η λέξη μιλά απο μόνη της. Είναι η ΑΝΤΙ-ΝΟΗΣΗ, είναι αυτό που μας κάνουν ΤΩΡΑ, είναι ο τρόπος με τον οποίο θολώνουν τις καταστάσεις και την πραγματικότητα ώστε ΝΑ ΜΗΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΣΤΕ ΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΣ ΕΛΕΓΧΟΥΝ. Είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την καθυπόταξη και δουλεία του ανθρώπου.

Ο επόμενος είναι ο ΕΥΡΥ-ΜΑΧΟΣ. Αυτός που μάχεται με κάθε τρόπο, με εύρος, ΜΕ ΚΑΘΕ ΜΕΣΟΝ, ο δεινός και αδίστακτος μαχητής.
Ο ΑΜΦΙ-ΝΟΜΟΣ! Αυτός που διαστρεβλώνει τον ΝΟΜΟ και την τάξη των πραγμάτων, ο επικίνδυνος γιατί είναι ΕΤΣΙ και ΑΛΛΙΩΣ!

Ο ΑΓΕ-ΛΑΟΣ! Αυτός που άγει τον λαό, που τον παρασύρει με την βοήθεια του ΑΝΤΙ-ΝΟΟΥ. Που τον μετατρέπει σε ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΗ ΑΓΕΛΗ!
Κανένα όνομα στα Ομηρικά έπη δεν είναι δοσμένο στην τύχη! Κρύβουν βαθύτατα νοήματα και στο χέρι μας είναι να τα αποκρυπτογραφήσουμε και να διδαχτούμε, ή καλύτερα να συνετιστούμε. Οι πρόγονοί μας μιλούν, ΟΙ ΠΡΟΓΟΝΟΙ ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ, μας λένε ΠΩΣ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΜΕ, μας λένε πως να τινάξουμε τον ζυγό. ΑΡΚΕΙ, ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ!

Και ο Αντίνοος, ο στόχος της πρώτης φονικής βολής του Οδυσσέα. Είναι αυτός ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ να πεθάνει πρώτος.

Γι' αυτό, μακριά από την προπαγάνδα των ΜΜΕ.

Και τον σκοτώνει ρίχνοντας του το βέλος στον ΛΑΙΜΟ, το ΟΡΓΑΝΟ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ δηλαδή της επικοινωνίας που την χρησιμοποιεί ενάντια στην νόηση των ανθρώπων!!!!

το σκίτσο είναι από το ithacanews και η έμπνευση της Δέσποινας Τσάντε η οποία αναρωτήθηκε πολύ σωστά : όλα αυτά μας τα μάθαιναν στα σχολεία μας ;;;;;;Μα αν μαθαίναμε αυτά και άλλα τόσα στα σχολεία σήμερα μπορεί να είμασταν οι Έλληνες που ταιριάζουν πραγματικά σε αυτόν τον τόπο .



Πηγή 

Διαβάστε περισσότερα...

Η Γαια ειναι εμβιος οργανισμος και ο εγκεφαλος της εδραζει στον Ελλαδικο χωρο

αποσπασματα απο το βιβλιο του κ. Νικου Β. Λιτσα, ''Η Ιερη Γεωγραφια της Ελλαδος'' (εκδ. Εσοπτρον)  










 [...] Για τις παγανιστικες φυλες της Δ.Ευρωπης και τους αρχαιους Ελληνες, η Γαια ηταν ενας ζωντανος οργανισμος. Ηταν η υψηλη μητερα και η Δα-μητηρ, αντιστοιχα.
Η προστατις και φυλακας καθε μορφης ζωης. Ως ζωντανος οργανισμος, η Γαια τρεφεται και διατηρειται στη ζωη με ενα δικτυο απο υπογειες αρτηριες, αναλογες με τις αρτηριες και τις φλεβες του ανθρωπινου σωματος. Στις αρτηριες της αυτες, που σημερα ονομαζονται ''τελλουρικα ρευματα'' και με τα οποια συμπιπτουν οι κυριοτερες ενεργειακες γραμμες L, ρεει ενα μιγμα ηλεκτρομαγνητικης και αιθερικης ενεργειας. Οι διασταυρωσεις, τουλαχιστον δυο τετοιων αρτηριων η ενεργειακων τελλουρικων γραμμων, χαρακτηριζονται,, στις αρχαιες παραδοσεις ολου του κοσμου, ως τοποι δυναμεως η ιεροι χωροι η αβατα η ταμπου.
Ειναι περιοχες οπου ο ιδιος ο χωρος, χρονος, η υλη και η ενεργεια δεν συμπεριφερονται με το ''φυσιολογικο'' τροπο που γνωριζουμε (συνηθως γινονται αντιληπτες απο το εντονο λευκο φως που υπαρχει σε αυτον τον τοπο, τοσο ωστε να ειναι δυνατον να προκληθουν ακομα και ελαφρα επιδερμικα εγκαυματα. Ενα τυπικο τετοιο παραδειγμα ειναι η κορυφη του Λυκαιου ορους στην Αρκαδια, που εθεωρειτο και τοπος γεννησεως του Διος. Αλλωστε το ιδιο το ονομα του ορους σημαινει εντονο φως, παραγομενο απο τη ριζα Λυκ- (λατινικα Lux) που σημαινει φως.
[...] Η ελιξ και το φιδι σε σπειρα ειναι τα αρχαιοτερα συμβολα του πνευματος της Γαιας, του ζωτικου ρευματος που ταυτιζεται με τη γη ως ζωντανο ον, του οποιου τα μαγνητικα κεντρα συνδεονται σ'ολοκληρο τον κοσμο με παραξενες ατμοσφαιρες, στοιχεια και εμφανισεις, καθως και με τους ιερους τοπους του προμηθεικου ανθρωπου.
Στην ελληνικη αρχαιοτητα, η Γαια, ως εμβιο ον, θεωρειται καλλυμενη σε ολη της την επιφανεια απο ενα αιθερικο σχεδιο, καθε σημειο του οποιου αντιστοιχουσε με ενα σημειο του ουρανου: ενα διχτυ απο ενεργειακες ροες, που αντανακλα το κοσμικο δικτυο του συμπαντος και δεχεται, σε καθε του σημειο, - την ευμενη η δυσμενη - ενεργεια αστρων και πλανητων, την οποια αποδιδει στην επιφανεια της γης, δημιουργοντας περαιτερω ενεργειακα πεδια, αλλα και ''συνειδητοτητα''. (δικο μου σχολιο:

Secret Real Truth

βλεπε αλμα συνειδητοτητας 2012).
Ολοι οι μυστες απο την αρχαιοτητα μεχρι τις μερες μας, θεωρουσαν τον πλανητη γη, ζωντανη οντοτητα. Οχι μονο ο Ορφεας και ο Πυθαγορας, αλλα και ανδρες σαν τον Γκαιτε και τον Ρουντολφ Σταινερ. Σημερα γνωριζουμε οτι η επιφανεια του πλανητη μας παλλεται ρυθμικα, σαν μια γιγαντιαια καρδια και ανασηκωνεται περιπου δυο μετρα, κατα τη διαρκεια της ημερας ενω τη νυχτα συστελλεται.
Για τους αρχαιους Ελληνες η Γαια οχι μονον ειναι ζωντανη, αλλα εχει και νευρικο συστημα σε συνδυασμο με το μαγνητικο της πεδιο, με κομβικα σημεια ενεργειας, παρομοια με τα σημεια του βελονισμου που υπαρχουν στο ανθρωπινο σωμα. Προκειται για ακομα μια ενδειξη, οτι ο καθε μικροκοσμος αντανακλα την, εσωτερικη τουλαχιστον, μορφη και τα ενεργειακα γνωρισματα του μακροκοσμου.
Οι ευθειες γραμμες μεταφορας ενεργειας, γνωστες σημερα ως τελλουρικα ρευματα, οταν ειχαν σχεση με μια θετικη για τον ανθρωπο δυναμη, συμβολιζονταν απο φιδι η δρακο. Αναλογο συμβολισμο πρεπει να εχουν τα φιδια που περιελισσονται στο κηρυκειο του Ερμη και στη ραβδο του Απολλωνα, Βελλερεφοντη, Περσεα και Αγιο Γεωργιο που συνδεουν το ερπετο με τη θετικη ενεργεια (Γιάυτο ο Απολλων καταδικαζεται απο τους Θεους μετα το φονο του Πυθωνος, ενω οι παραδοσεις των Κινεζων θεωρουν εγκλημα τον φονο του Δρακοντος)
- Επιτρεψτε μου ενα δικο μου σχολιο πανω σε αυτο το θεμα. Πιστευω πως ο συγγραφεας κ. Λιτσας εδω εχει ερμηνευσει διαφορετικα διαφορα θεματα. Το φιδι πανω στο κηρυκειο και στις ραβδους - κατα την προσωπικη μου , παντα, αποψη-, σημαινει την νικη των αρχαιων Ελληνων που προαναφερθηκαν επι του οφεως (επικυριαρχων του πλανητη μας οφιοειδεις - ερπετοειδεις). Οσο για τον Θεο Απολλωνα δε, πιστευω πως επικρατησαν διαφορετικες - διαστρεβλωμενες αντιληψεις. Προκειται για την φυγη του Απολλωνος απο την Γη, οχι ομως σαν τιμωρια.
[...] Τελικα πρεπει να αντιληφθουμε οτι τα παντα στον λεγομενο υλικο κοσμο δεν ειναι παρα ηλεκτρομαγνητικα πεδια αλληλοσυγκρουομενα η συνδυαζομενα, μεταξυ ορισμενων μηκων κυματος τετοιων , που να γινονται αντιληπτα και να αναλυονται σε εικονες, ηχους, μυρωδιες και απτη πραγματικοτητα απο τους εγκεφαλους των ζωων και τα φυτα. Οι περαν του, για εμας, επιστητου κοσμοι ειναι αναλογα, και παλι, ηλεκτρομαγνητικα πεδια αλλων μηκων κυμματος (πχ. υποηχοι, υπερηχοι , υπεριωδεις και υπερυθρες ακτινοβολιες κλπ) μη αντιληπτα απο τα ανθρωπινα αισθητηρια, αλλα υφισταμενα και αποτελουντα τους αυλους και πνευματικους κοσμους προς τα πανω (θετικοι) η προς τα κατω (αρνητικοι-Κολαση). Ετσι και η Γαια ειναι ενας συνδυασμος συνιστωσων ηλεκτρομαγνητικων πεδιων οπως ολα τα οντα. Ο συνδυασμος αυτος γεννα μια ολικη συνισταμενη η οποια ειναι αντιληπτη απο εμας. Στον Αιγιακο χωρο της Μεσογειου οι ηλεκτρομαγνητικες συνιστωσες ειναι τετοιες που δημιουργουν τον θετικο - θεικο - εγκεφαλο της Γαιας. Ετσι εξηγειται το Ελληνικο Πνευμα που μονον εδω γενναται και οι Θεοι της Ελλαδος που μονον εδω αναδημιουργουνται συνεχως ως οντοτητες.

με αγαπη για το Ελληνικο Πνευμα,

 Πηγή


Διαβάστε περισσότερα...

Να διδαχθούμε επιτέλους

Όταν χρειάστηκαν ειδικές γνώσεις για θέματα ασφάλειας των τηλεπικοινωνιών, τότε επιλέχτηκα για εκπαίδευση και πήγα στη Ζυρίχη της Ελβετίας. Τέτοιες μέρες ήταν, μέρες Χριστουγέννων του ‘82 που τελείωσε η εκπαίδευσή μου και ο εκπαιδευτής μου, ένας νεαρός μηχανικός, πρότεινε αποχαιρετιστήριο δείπνο σε ένα από τα εστιατόρια της πόλης. Εκεί κουβεντιάσαμε χαλαρά για τον τρόπο ζωής στις δύο χώρες. Στην ερώτησή μου, πώς βλέπει εκείνος τη ζωή στη χώρα του, μου είπε: «Ξέρεις, αύριο θα πάω να δω τον πατέρα μου, μένει στην ξύλινη καλύβα του στα βουνά. Λίγο πιο κάτω από αυτόν η περιοχή κατοικείται από Έλληνες. Εκεί να δεις βίλες! Εκεί να δεις σαλέ! Θα νόμιζε κάποιος πως η χώρα σου η Ελλάδα είναι η πλουσιότερη χώρα του κόσμου. Εμείς στην περιοχή μου είμαστε παρίες μπροστά στους πατριώτες σου!»  

«Τόσοι πολλοί είναι;», ρώτησα.
«Τόσοι πολλοί και τόσο πλούσιοι», μου απάντησε.
«Δυστυχώς δε συμβαίνει το ίδιο και με τις δικές μας ορεινές περιοχές», είπα, «τα δικά μας βουνά έχουν εγκαταλειφθεί στην τύχη τους από τις κυβερνήσεις μας.
Αυτές τις κυβερνήσεις, που χάριζαν το χρήμα του λαού μας, στους γείτονες του πατέρα σου».
«Όμως η Ελλάδα έπρεπε να είναι ο Παράδεισος στη γη», μου ξανάπε.

«Δηλαδή, πώς τον εννοείς τον παράδεισο;», ρώτησα
«Μα, κοίταξε λίγο έξω από το παράθυρο να καταλάβεις».
Κοίταξα κι είδα κρύσταλλα να κρέμονται από τις διπλανές στέγες, τα ρείθρα των παραθύρων, και στα κλαδιά των γυμνών δένδρων. Οι δρόμοι ήταν παγωμένοι αλλά καθαροί από χιόνι. Τα χριστουγεννιάτικα φώτα έδειχναν γιορτή. Αν δεν υπήρχαν αυτά θα πιανόταν η ψυχή σου.
«Αυτή την παγωνιά που βλέπεις, εμείς θα την έχουμε και τον Απρίλη. Ενώ στην Ελλάδα;»
«Στην Ελλάδα τον Απρίλη έχουμε Άνοιξη, όλα είναι λουλουδιασμένα!»
«Είδες, αυτό εννοώ».
«Ξέρεις τι μπορούμε να καλλιεργήσουμε στην Ελβετία;»
«Όχι, δεν ξέρω»
«Σχεδόν τίποτα, γιατί τίποτα δε φυτρώνει στις απότομες πλαγιές των βουνών μας, τίποτα άλλο, παρά μόνον  άγριο χόρτο».
«Ναι, αλλά βλέπω του κόσμου τα καλά στα μανάβικά σας!»
«Τα εισάγουμε όλα. Αφού λοιπόν μόνο βουνά και αγριόχορτο έχουμε, φροντίσαμε κι εμείς να βόσκουμε αγελάδες, είναι οι μόνες που τρώνε το αγριόχορτο. Οι αγελάδες παράγουν γάλα!»
«Συνεπώς, πουλάτε το γάλα».
«Όχι, αν δοκιμάζαμε να ζήσουμε με τα χρήματα από το γάλα δε θα έφταναν. Το γάλα  αυτό καθεαυτό δεν έχει υψηλή τιμή. Αποφασίσαμε λοιπόν το γάλα μας να το κάνουμε σοκολάτες. Εισάγουμε κακάο και ξηρούς καρπούς και εξάγουμε τις περίφημες σοκολάτες μας σε όλον τον κόσμο. Έτσι κερδίζουμε χρήματα. Κερδίζουμε δίνοντας αξία στο βασικό μας προϊόν. Το επόμενο είναι τα τυριά μας.
Τα ελβετικά τυριά είναι επίσης περίφημα. Εκμεταλλευόμαστε αυτό που έχουμε!
Εσάς τι σας εμποδίζει να κάνετε κάτι ανάλογο;
Δεν έχετε γάλα;»
Δε μίλησα, κούνησα μόνο το κεφάλι μου δείχνοντας ότι τον κατανοώ.
«Ξέρεις γιατί έχουμε τα καλύτερα ρολόγια;»
«Υποθέτω πως επειδή είσαστε ακριβολόγοι».
«Όχι, αυτό έγινε επειδή η Ελβετία είναι στη μέση της Ευρώπης. Είμαστε ανάμεσα σε βουνά, η μεταφορά πρώτης ύλης εδώ είναι πανάκριβη και γίνεται μόνο με τραίνο, ή ακόμα χειρότερα, με αεροπλάνο. Έτσι αποφασίσαμε να φτιάχνουμε ρολόγια που χρειάζονται ελάχιστη πρώτη ύλη.  Χρειάζονται όμως ακρίβεια και πολλή δουλειά. Αφού ο καιρός μας κλείνει μέσα πάνω από το μισό χρόνο, αναπτύξαμε την ωρολογοποιία ως οικοτεχνία. Οι μεγάλες μάρκες ξεκίνησαν ως οικογενειακές επιχειρήσεις. Το ίδιο και τα φάρμακα. Εκμεταλλευτήκαμε τις αδυναμίες του τόπου μας και τις κάναμε πλεονέκτημα! Από τις τράπεζες δεν κερδίζει ο λαός, μόνον οι τραπεζίτες. Εσείς γιατί δεν το κάνετε;»
Ενώ στην Ελλάδα;
«Πες μου ένα μέρος της χώρας σου που να απέχει περισσότερο από 50 χιλιόμετρα από το κοντινότερο λιμάνι! Αν έχεις λιμάνι, μπορείς να μεταφέρεις τεράστιες ποσότητες πρώτης ύλης, να φτιάξεις ελαφρά, ακόμη και βαριά βιομηχανία, οπουδήποτε.
Εσείς στην Ελλάδα γιατί δεν έχετε βιομηχανία; Τι σας λείπει;
Πες μου πού θα ρίξεις ένα σπόρο στην Ελλάδα και δε θα φυτρώσει!
Εκεί εσείς μπορείτε να παράγετε οτιδήποτε, να καλύπτετε τις δικές σας ανάγκες και να εξάγετε σε εμάς. Ποιός σπόρος δε θα φυτρώσει και ποιο φυτό δε θα καρπίσει στη χώρα σου;
Γιατί δεν το κάνετε; Τι σας εμποδίζει;
Αυτό δεν είναι το συγκριτικό σας πλεονέκτημα;
Γιατί δεν το αξιοποιείτε;
Πες μου, ποιά άλλη χώρα έχει τέτοιον Ήλιο, τέτοια θάλασσα, τόσα νησιά, τέτοιες καταπληκτικές παραλίες; Ξέρεις καμία άλλη;
Η χώρα σου αποτελεί το όνειρο διακοπών κάθε Ευρωπαίου πάνω από τα σύνορά σας.
Εσείς έπρεπε να φιλοξενείτε ολόκληρη την Ευρώπη. Γιατί δεν το κάνετε;
Πες μου μια άλλη χώρα στον κόσμο με ανάλογο αρχαίο πολιτισμό.
Κάθε παλάμη του τόπου σας, κρύβει στο χώμα της μοναδικούς αρχαίους θησαυρούς.
Γιατί δεν τους αναδεικνύετε; Ποιόν περιμένετε να κάνει τις ανασκαφές που είναι απαραίτητες; Πόσους Σλήμαν νομίζετε πως έχει η Ευρώπη;
Ξέρεις τι μαθαίνουμε στο σχολείο;
Μαθαίνουμε για τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη. Ξέρεις τι σημαίνει για τον ξένο να παρακολουθήσει αρχαίο δράμα σε ένα από τα αρχαία θέατρά σας;
Ρωτάς εμάς αν έχουμε αρχαίο θέατρο, αν φτιάξαμε τα δικά σας υπέροχα γλυπτά, αν ανακαλύψαμε τις επιστήμες;
Ρωτάς εμάς αν έχουμε Δελφούς και Ηνίοχο, αν έχουμε Παρθενώνα;
Ρωτάς εμάς γιατί ερχόμαστε;
Ερχόμαστε για να δούμε, να αισθανθούμε τον τόπο, να αναπνεύσουμε τον αέρα, να ζεσταθούμε από τον Ήλιο της χώρας στην οποία ξεκίνησε η αρχική δημιουργία.
Αυτό θέλουμε!
Δεν θέλουμε τα νυχτερινά κέντρα και τα σκυλάδικά σας.
Πώς κατάντησε ο λαός που επεδίωκε την τελειότητα ακόμη και στην πέτρα, ακόμη και στο μπρούτζο, ο λαός που επεδίωκε την τελειότητα στο πνεύμα;
Πού είναι οι αξίες σας;»
Όλες αυτές οι σκέψεις πέρναγαν πρόσφατα από το μυαλό μου και τις περνούσα στο χαρτί.
Γιατί είμαστε έτσι όπως είμαστε, γιατί είμαστε αυτοί που είμαστε;
Πώς κατάντησε αυτός ο λαός σε τέτοιο ξεπεσμό;
Πού μας οδήγησε ο εξευτελισμός των αξιών στη χώρα μας;
«Η Τουρκοκρατία μας έχει κάνει μεγάλη ζημιά, δεν έχουμε ξεφύγει από το ραγιαδισμό», μου έλεγε ο Παναγιώτης, ενώ μου απονεύρωνε το δόντι.
Πράγματι, αν δει κανείς προς τα πίσω, μετά τον Πελοποννησιακό πόλεμο και τον Αλέξανδρο, ποτέ δεν σήκωσε κεφάλι ο Ελληνισμός.
Όταν πέθανε ο Αλέξανδρος, ήρθαν οι επίγονοι. Καθάρματα του κερατά που πέρναγαν από λεπίδι όποιον αντιστεκόνταν. Κατέστρεψαν και κατέκαψαν τον τόπο μας, σε βαθμό που οι Ρωμαίοι να αποτελούν λύση. Ήρθαν οι Ρωμαίοι και υπό τη σκέπη τους δημιουργήθηκε το Βυζάντιο, κάποια στιγμή ξεπεσμού  ο υψηλός κλήρος προτίμησε το Τούρκικο φακιόλι από την Παπική τιάρα. Ανοίχτηκε από σωρεία λαθών για αιώνες η κερκόπορτα στον Τούρκο κατακτητή. Μας γονάτισε για 400 χρόνια! Καταπιέστηκε η λεβεντοσύνη  του λαού μας και αναδείχτηκε ο ραγιαδισμός. Ζήσαμε με σκυμμένο κεφάλι για 400 χρόνια! Όταν διώχτηκε ο Τούρκος άφησε πίσω του αντικαταστάτη τον «Έλληνα» κοτζάμπαση. Ο κοτζάμπασης στο πόδι του Αγά για να μη λείψει στο φτωχό η καταπίεση, να μην του λείψει υποταγή, να μη σηκώσει κεφάλι!
Ο πολιτικός μας κόσμος είναι η κοτζαμπασική μετεξέλιξη.
Μόλις τον βάλεις να κάτσει στην ηγετική καρέκλα, σου κάθεται και στο σβέρκο!
Εμείς πάλι; Εμείς δεν κάνουμε χωρίς τον σατράπη μας!
«Ήταν ένας αξιοπρεπής άνθρωπος που διεκδικούσε την εκλογή του σε χωριό του τόπου μας, και μια λέρα! Ε, βγήκε πρόεδρος η λέρα!», μου έλεγε κάτοικος του χωριού.
Σαν κάτι να μας πιάνει και να θέλουμε να ζούμε υποταγμένοι.
Φταίει που ακόμη δεν κατακτήσαμε τη βαθειά παιδεία να αποδιώξουμε το ραγιαδισμό.
Θέλουμε να μας τάζουν. Να μας φουσκώνουν ψέματα!
Το σηκώνει ο οργανισμός μας το ψέμα!
Αν δεν το σήκωνε, (τότε όσοι μας κορόιδεψαν μία, δύο, τρείς .. πεντακόσιες φορές, διάολε! τόσες μας κορόιδεψαν), αυτούς θα τους είχαμε πάρει με τις πέτρες.
Κι όμως ακόμα κάθονται στο θώκο του αγροτοσυνδικαλιστοπατέρα, του δημάρχου, του βουλευτή. Κάθονται όπως και οι δεσποτάδες. Ισόβιοι!
Εμείς πάλι, τους προσκυνάμε!
«Μπουγιουρούμ εφέντη!
Κόψε μας το μισθό από εδώ, ταλαιπώρησέ μας στη γραφειοκρατία από εκεί, πούλησέ μας την υπηρεσία που μας οφείλεις ως εκδούλευση, σφάξε μας να αγιάσουμε!»

Πράγματι ο τόπος μας έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα.
Αλλά όταν κάποιος μιλάει για πρωτογενή ζωική παραγωγή πρέπει να μπορεί να ξεχωρίσει τη γίδα από την προβατίνα!  Οι ηγέτες μας, αυτοί δηλαδή που εμείς εκλέγουμε, είναι οι ολιγότερο άξιοι και περισσότερο καταφερτζήδες. Το στυλ τους είναι αυτό του Χατζιαβάτη στην περίοδο των εκλογών. Ύστερα μετατρέπονται, εκείνοι σε Βεληγκέκα και εμείς σε Καραγκιόζη, για να εισπράττουμε τις σφαλιάρες.
Τη σηκώνει ο οργανισμός μας τη σφαλιάρα, γιατί αν δεν τη σήκωνε θα είχαμε ορθώσει το ανάστημά μας, για να πάρουμε την τύχη μας στα χέρια μας.
Αν οι τοπικοί μας ηγέτες είχαν νου, θα είχαν δημιουργήσει υποδομές στον τόπο μας και ο κοσμάκης θα είχε διέξοδο εργασιακή. Αλλά δεν είχαν. Αν οι τοπικοί πατέρες της αγροτιάς, αν οι ίδιοι οι αγρότες μας είχαν νου, θα φρόντιζαν να υπάρξει διάδοχη κατάσταση στην καλλιέργεια του καπνού, θα ήξεραν ότι το βαμβάκι θα καταστρέψει το Θεσσαλικό κάμπο αφού το ποτάμι που τον διασχίζει δεν το λένε Νείλο αλλά Πηνειό. Αλλά φαίνεται δεν είχαν. Ο νους τους ήταν στην επιδότηση και την υπερεγγραφή ποσοτήτων για παράνομη επιδότηση. Σε βαθμό που λέγεται ότι χωριό της περιοχής μου είχε δηλώσει στο παρελθόν, τόσα ελαιόδεντρα και τόσο λάδι όσο αυτό που παράγει η Μυτιλήνη!
Πώς να σκάψει τη γη τώρα αυτός που έπαιρνε μάτσα τα χιλιάρικα καθήμενος στο καφενείο;
Άμα σε μάθουν στο εύκολο χρήμα, είναι βαρύ το τσαπί!
Τι τα θες, φίλε Ελβετέ, ο τόπος μας είναι πράγματι ευλογημένος, παράγει θησαυρούς αλλά πρέπει να του φυτέψουμε και σπόρο στη γη.
Και γι’ αυτό αποδείχτηκε πως τα τελευταία 30 χρόνια δεν είμαστε και τόσο άξιοι!
Όσο για τη βιομηχανία μας! Εκεί είναι η πονεμένη Ιστορία.
Τα θαλασσοδάνεια οι φοροαποφυγές, οι φοροκλοπές σε συνεργασία με τους επίορκους πολιτικούς. Αυτά μετακόμισαν το χρήμα στα Ελβετικά βουνά για πολυτελή σαλέ!
Τι να απομείνει στον τόπο για να δημιουργήσεις και (κυριότερα) να διατηρήσεις βιομηχανία;
Πρέπει να έχεις μέσα σου και λίγο πατριωτισμό!
Οι «βιομήχανοί» μας μόνο για κάτι τέτοιο δε φημίζονται.
Όσο για τους πολιτικούς μας, πάρτε παράδειγμα από τον ΓΑΠ. Δε δείχνει το Ελληνικό διαβατήριο, δείχνει τη βεβαίωση του Χάρβαρντ που λέει ότι πέρασε από εκεί. Αλλά δεν κατάλαβε το φτωχό του το μυαλό, ότι εκεί τον κάλεσαν σαν έκθεμα. Δεν κατάλαβε, ότι ήταν το αντικείμενο επίδειξης, αποτυχημένου άπατρη πολιτικού.
Πώς λοιπόν θέλεις να πάει μπροστά ετούτος ο τόπος που λέγεται Ελλάδα, φίλε Ελβετέ;

 του Χρήστου Σακαρίκα


Πηγή



Διαβάστε περισσότερα...