Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2013

Γιατί οι Ινδιάνοι είχαν μακριά μαλλιά;

Γνώσεις που μένουν κρυφές για προφανείς λόγους. Πληροφορίες που παραμένουν μυστικές από την εποχή του πολέμου στο Βιετνάμ.

Ο δυτικός πολιτισμός έχει οδηγήσει τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι το στυλ που θα έχουν τα μαλλιά τους, ανήκει στη σφαίρα των προσωπικών προτιμήσεων, ότι το μήκος των μαλλιών έχει να κάνει με τη μόδα ή την άνεση. Αν πάμε όμως πίσω, στην εποχή του πολέμου στο Βιετνάμ, θα δούμε μια ολότελα διαφορετική εικόνα να αναδύεται, που παρέμεινε προσεκτικά κρυμμένη από το κοινό για δεκαετίες.

Τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του ’90, η Σάλυ (όνομα αλλαγμένο για προστασία), παντρεύτηκε έναν διακεκριμένο ψυχολόγο που εργαζόταν σε Νοσοκομείο βετεράνων του πολέμου του Βιετνάμ, που υπέφεραν από μετατραυματικό στρες μάχης.

Η Σάλυ διηγείται: «Θυμάμαι καθαρά ένα απόγευμα όταν επέστρεψε σπίτι ο άντρας μου, κρατώντας στα χέρια του έναν ογκώδη επαγγελματικό φάκελο. Μέσα του βρίσκονταν εκατοντάδες σελίδες από κάποια μελέτη που είχε εκπονήσει η κυβέρνηση. Ο άντρας μου είχε σοκαριστεί από το περιεχόμενο. Αυτά που διάβασε σ’ εκείνη τη μελέτη, άλλαξαν την μετέπειτα ζωή του. Από τη μέρα εκείνη ο συντηρητικός, μέσης ηλικίας άντρας μου, άφησε τα μαλλιά του και τα γένια του να μεγαλώσουν και δεν τα έκοψε ποτέ ξανά κοντά. Επιπλέον, το ιατρικό κέντρο που δούλευε του επέτρεψε να το κάνει, και ακόμα, ορισμένοι άλλοι πολύ συντηρητικοί άντρες από το προσωπικό ακολούθησαν το παράδειγμά του. Διάβασα τη μελέτη και έμαθα το γιατί.

Φαίνεται, λοιπόν, ότι κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Βιετνάμ, ένας τομέας του υπουργείου Αμύνης είχε στείλει μυστικά ειδικούς απεσταλμένους σε Αμερικανικό Καταυλισμό Ινδιάνων να ερευνήσουν και να ψάξουν για ταλαντούχους ανιχνευτές, σκληροτράχηλους νεαρούς άντρες που ήταν εκπαιδευμένοι στο να κινούνται σε άγρια εδάφη χωρίς να τους παίρνει είδηση ο εχθρός. Αναζητούσαν ιχνηλάτες με σχεδόν υπερφυσικές, εξωπραγματικές ικανότητες. Πριν να τους προσεγγίσουν, εκείνοι οι εκλεκτοί άντρες παρακολουθούνταν στενά για την τεχνική τους και τον τρόπο που είχαν να επιβιώνουν.

Όταν βρήκαν τελικά εκείνο που έψαχναν, οι άντρες των ειδικών δυνάμεων, με όμορφα λόγια δελέασαν τους νεαρούς Ινδιάνους και τους έπεισαν να στρατολογηθούν στον Αμερικανικό στρατό. Μόλις κατετάγησαν, συνέβη κάτι εκπληκτικό. Όποιο ταλέντο και ικανότητα και αν διέθεταν προηγουμένως, εξαφανίστηκε μυστηριωδώς, και ο ένας νεοσύλλεκτος μετά τον άλλο δεν κατάφεραν να επιδείξουν όσα είχαν δείξει να γνωρίζουν στον καταυλισμό τους.

Μετά από τις σημαντικές αποτυχίες των νεοσύλλεκτων, η κυβέρνηση διεξήγαγε δαπανηρότατα τεστ για να ανακαλύψει την αιτία, και αυτά που βρήκε περιγράφονταν στη μελέτη.

Όταν οι Ινδιάνοι ερωτήθηκαν για τους λόγους της αποτυχίας τους, ο πιο μεγάλος στην ηλικία νεοσύλλεκτος απάντησε με επιμονή ότι όταν τους έκοψαν τα μακριά τους μαλλιά, δεν μπορούσαν πλέον να ‘νιώθουν’ τον εχθρό, δεν είχαν πια πρόσβαση στην 6η αίσθηση, η διαίσθησή τους δεν ήταν πια αξιόπιστη, δεν μπορούσαν να ‘διαβάσουν’ τα λεπτοφυή, αδιόρατα σήματα και δεν είχαν πλέον πρόσβαση στις λεπτοφυείς εξωαισθητήριες πληροφορίες.

Έτσι, το ινστιτούτο που διεξήγαγε τις δοκιμές, στρατολόγησε και άλλους Ινδιάνους ιχνηλάτες, αυτή τη φορά επιτρέποντάς τους να κρατήσουν τα μαλλιά τους μακριά και τους υπέβαλε σε διάφορες δοκιμασίες. Μετά έστειλαν τους άντρες ανά ζεύγη, έχοντας και οι δυο από το ζεύγος περάσει τα τεστ με την ίδια βαθμολογία. Άφησαν τον ένα να κρατήσει τα μαλλιά του μακριά, ενώ τον άλλο κούρεψαν στρατιωτικά. Μετά τους υπέβαλαν ξανά σε διάφορες δοκιμασίες.

Οι άντρες με τα κουρεμένα μαλλιά αποτύγχαναν συνεχώς στα ίδια τεστ που προηγουμένως είχαν περάσει με επιτυχία.

Ένα τυπικό τεστ:

Ο νεοσύλλεκτος κοιμάται στο δάσος. Ένας οπλισμένος ‘εχθρός’ τον πλησιάζει. Ο με μακριά μαλλιά άντραςνξυπνάει με μια ισχυρή αίσθηση κινδύνου και φεύγει μακριά πριν ο εχθρός έρθει πολύ κοντά του, προτού καν ακουστεί κάποιος ήχος από τον ‘εχθρό’ που πλησιάζει.

Σε μια άλλη εκδοχή του ίδιου τεστ, ο ίδιος άντρας νιώθει κάτι να τον πλησιάζει και διαισθάνεται ότι ο εχθρός θα του επιτεθεί με το σώμα του. Ακολουθεί την 6η αίσθησή του και μένει ακίνητος προσποιούμενος τον κοιμισμένο, αιφνιδιαστικά αρπάζει τον επιτιθέμενο και τον ‘σκοτώνει’ καθώς εκείνος προσπαθεί να τον στραγγαλίσει.

Αυτός ο ίδιος άντρας που πέρασε με επιτυχία τα τεστ, στη συνέχεια κουρεύτηκε στρατιωτικά και συνεχώς αποτύγχανε σε όσα τεστ είχε περάσει. Έτσι, το έγγραφο συνιστούσε όλοι οι Ινδιάνοι ιχνηλάτες/ανιχνευτές να εξαιρούνται από το στρατιωτικό κούρεμα. Αντίθετα, ήταν επιβεβλημένο οι ιχνηλάτες να διατηρούν μακριά μαλλιά.

Σχόλιο

Το σώμα των θηλαστικών εξελίσσεται επί πολλά εκατομμύρια χρόνια. Οι ικανότητες επιβίωσης ανθρώπων και ζώων πολλές φορές μοιάζουν εξωπραγματικές, ενώ η επιστήμη συνεχώς ανακαλύπτει νέες εκπληκτικές ικανότητες. Κάθε μέρος του σώματος επιτελεί ένα πολύ λεπτό έργο για την επιβίωση και την ευζωία του σώματος.

Τα μαλλιά αποτελούν επέκταση του νευρικού συστήματος, μπορούν να ειδωθούν ως αισθητήρια νεύρα της εξωτερικής πλευράς, ένα είδος υψηλά εξελιγμένου ‘αισθητήρα’ ή ‘κεραίας’ που διαβιβάζει τεράστιες ποσότητες σημαντικών πληροφοριών στον εγκέφαλο.

Όχι μόνο τα μαλλιά, αλλά και το τριχωτό του προσώπου παρέχει στον εγκέφαλο μια οδική αρτηρία πληροφοριών και επίσης εκπέμπει προς το περιβάλλον την ηλεκτρομαγνητική ενέργεια του εγκεφάλου. Αυτό το έχουν δει οι επιστήμονες στις φωτογραφίες Κίρλιαν, όταν ένα άτομο φωτογραφίζεται με μακριά μαλλιά και μετά κουρεμένο.

Όταν τα μαλλιά είναι κοντά, οι λήψεις και οι εκπομπές από και προς το περιβάλλον εμποδίζονται πολύ. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα το ‘μούδιασμα’.

Το κόψιμο των μαλλιών συμβάλλει στην έλλειψη επίγνωσης που έχει ο κόσμος για την καταστροφή του περιβάλλοντος στα τοπικά οικοσυστήματα. Συμβάλλει ακόμα στην έλλειψη ευαισθησίας στις κάθε είδους σχέσεις. Συμβάλλει στην σεξουαλική απογοήτευση.

Συμπέρασμα

Αναζητώντας λύσεις για τη δυστυχία που υπάρχει στον κόσμο, ίσως είναι η ώρα να αναλογιστούμε ότι πολλές από τις βασικές υποθέσεις μας για την πραγματικότητα είναι λανθασμένες. Ίσως ένα μεγάλο κομμάτι της λύσης να κρύβεται στο πρόσωπο που κοιτάμε κάθε μέρα στον καθρέφτη μας.

Η ιστορία του Σαμψών και της Δαλιδά στην Βίβλο εμπεριέχει πολλές κωδικοποιημένες αλήθειες. Όταν η Δαλιδά έκοψε τα μαλλιά του Σαμψών, ο κάποτε αήττητος Σαμψών ηττήθηκε.

Ας αναλογιστείτε ότι εκτός από τους Ινδιάνους της Αμερικής, όλοι οι αρχαίοι λαοί διατηρούσαν μακριά μαλλιά. Αυτό δεν έχει να κάνει με την μη ύπαρξη 'ψαλιδιών' γιατί έχουν βρεθεί και τέτοια στις ανασκαφές.




Πηγή

Διαβάστε περισσότερα...

Πώς να διαλέξεις τη μάνα του παιδιού σου

Το κομμάτι αυτό, παίδες μου αγαπημένοι, γράφεται κατόπιν επίμονης απαιτήσεως των αρσενικών αναγνωστών μου και κατόπιν αναγνώσεως των επιπόλαιων απόψεων που διατύπωσαν στα σχόλιά τους – απόψεων που, παραδόξως, χαίρουν ακόμα και σήμερα μεγάλης δημοτικότητας.
Πριν όμως προχωρήσω στις ρεαλιστικές και βγαλμένες μέσα από τη ζωή συμβουλές μου, θα βάλω βαθιά το μαχαίρι στο κόκαλο και θα αποκαλύψω ότι κι εσείς, αγαπημένα αγόρια, είστε εξίσου θύματα της κοινωνίας (ψεύτρας) ως προς το θέμα της διαιώνισης του είδους. Απλώς το βουλώνετε και δεν λέτε τίποτα γιατί ανέλαβαν οι βλαμμένες οι γκόμενές σας να κάνουν όλη τη βρώμικη δουλειά, όπως πάντα. Μόλις πιάνετε λοιπόν κι εσείς τα 35 κι αρχίζετε να τραβάτε την ανηφόρα για την καράφλα και το έμφραγμα, η μανούλα σας αρχίζει να pump up the volume of the maternal Mediterranean μπίρι μπίρι: Εγώ πότε θα γίνω γιαγιά; (Γιατί έτσι έχει μάθει το θηλυκό, παίδες μου αγαπημένοι, να δουλεύει με τα μεγάλα ερωτήματα: Πότε θα αποκτήσω βυζιά του ονείρου; Πότε θα βρω τον έρωτα των ονείρων μου; Πότε θα βρω τη γαμάτη δουλειά των ονείρων μου; Πότε θα παντρευτώ τον άντρα των ονείρων μου; Πότε θα γίνω μάνα; (σωστά προσέξατε, εδώ κάπου σταματούν τα όνειρα κι αρχίζουν οι εφιάλτες) Πότε θα γίνω χήρα για να μπορώ να πάω Σιγκαπούρη με τις φίλες μου; Πότε θα γίνω γιαγιά για να μπω στο μάτι της Πιπίτσας;)


Η θειά σας η Αναστασούλα επίσης αρχίζει να σας στραβοκοιτάει: Bρε, μπας και την λαδώνει τη μανέστρα ο Τασούλης; Γιατί δεν στεριώνει πουθενά; Λες να δω την ξαδέρφη μου την Ανθούλα στο Gαy pride του χρόνου αγκαζέ με τη μάνα του Βαλιανάτου να ουρλιάζουν "my son is gay and its ΟΚ";
Την κατάσταση επιδεινώνουν και τα γομάρια οι φίλοι σου που την κρίσιμη ώρα της υπαρξιακής αγωνίας (αν δεν κάνω κι εγώ ένα αγόρι, σε ποιον θα μεταλαμπαδεύσω τις πολύτιμες γνώσεις μου πάνω στο τάβλι και συγκεκριμένα στο «φεύγα;») την κάνουν ένας-ένας κι απόμεινες εσύ να βλέπεις τα τοκ σόου του Νίκου Χατζηνικολάου τρώγοντας κρύα πίτσα μέχρι να σκάσεις (αχχχχ… τι να λέμε τώρα; Πίτσα που δεν μοιράζεται, είναι πίτσα χαμένη).
Ε, μόλις συμβούν όλα αυτά, είσαι ώριμο φρούτο. Αρχίζεις να ψάχνεσαι. Να τρώγεσαι με τα ρούχα σου. Να αδημονείς. Απλώς δεν το λες προς τα έξω. Αφήνεις τις γκόμενες να ξεφτιλίζονται γιατί έχεις μελετήσει τους κανόνες που λενε ότι όποιος μιλήσει πρώτος για τις ανάγκες του, αυτός θα υποστεί και τις επιπτώσεις τους. Ω, πόσο έξυπνο εκ μέρους σου, αγαπημένε αναγνώστη. Αιώνες εξουσίας σε έμαθαν να διατηρείς πάντα το ψυχολογικό προβάδισμα. Όμως, ως γνωστόν, το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται. Κι εκεί που ως τα 37 έχεις ενδεχομένως απορρίψει (ως βδέλλες, ως απαιτητικές, ως κτητικές, ως ανασφαλείς, ως χέσε μας τώρα, μωρή) τρομερές γκόμενες, βρίσκεσαι ξαφνικά τώρα στη θέση να πάρεις όποια βρεθεί δίπλα σου πρόθυμη για τη δουλειά, ξεχνώντας ότι αυτή η δουλειά είναι η πιο σοβαρή δουλειά στον κόσμο, ρε μαλάκα!
Λοιπόν, αγόρια, θα είμαι σύντομη. Εσείς 2 μόνο πράγματα έχετε να τσεκάρετε:
1. Την εξωτερική εμφάνιση, η οποία πρέπει οπωσδήποτε να είναι μέτρια. Ξέρω, είναι σκληρό. Για σένα ειδικά, είναι αμείλικτο. Πρέπει όμως να καταπολεμήσεις το ένστικτό σου που είναι γελοίο και να σουτάρεις αμέσως τη σούπερ χότι. Δεν κάνει για μάνα μια γυναίκα που από τα πρώτα της γενέθλια μέχρι τα 35 προσφωνείται από όλους με τη λέξη «μωρό μου» (τις περισσότερες φορές μέσα σε παράδοξα λεκτικά σχήματα τύπου: Τι τρελό μωρό είσαι εσύ;) Τι δεν καταλαβαίνεις; Το «μωρό», όσο και να μεγαλώσει, δεν μπορεί να ασχοληθεί με κανένα άλλο μωρό. Η Ζωζώ η Σαπουντζάκη, φίλε μου αγαπημένε, άλλαξε τα φώτα πολλών αντρών στην εποχή της, αλλά ακόμα και τώρα που έγινε υπεραιωνόβια είναι σαφές ότι ποτέ δεν θα αλλάξει τα μπέϊμπι λίνας τους.
2. Τη μάνατζέρ της. Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο ότι σε κάθε γάμο ζουν 4 άνθρωποι: Εσύ, αυτή, η μάνα σου και ο πατέρας της. Αυτό το είπε ο Φρόυντ. Και η μάνα της, θα προσθέσω εγώ. Συνήθως τα κορίτσια με τον πατέρα έχουν έρωτα. Ο πατέρας συνήθως δε σε χαλάει, φίλε μου. Αν είναι ένας κλασσικός γερομαλάκας, τον αποφεύγεις με δυο γεύματα το χρόνο: Πάσχα, Χριστούγεννα. Αν είναι πολύ μαλάκας του λες ότι έγινες μουσουλμάνος μετά από τα επαγγελματικά σου ταξίδια στο Ντουμπάι και γλιτώνεις και τα Χριστούγεννα. Αν είναι συμπαθής, άντε να δείτε κανένα αγώνα μαζί και να ανταλλάξετε μερικές φράσεις για το μέλλον της κεντροαριστεράς (συμφωνώντας πως παραμένει αόρατον). Ο πεθερός λέει λίγα και κάνει ακόμα λιγότερα. Δεν είναι απαιτητική ύπαρξη. Δε βάζει κανόνες, ούτε πατάκια στα πόδια σου για να γυαλίζεις περπατώντας το παρκέ.
Η μάνατζερ όμως, φίλε, βάζει. Και πατάκια βάζει, και κανόνες βάζει, και τα 2 πόδια σε ένα παπούτσι με τακούνι βάζει, και τη μούρη της μέσα στην κρεβατοκάμαρά σου βάζει. Αν λοιπόν συναντήσεις γκόμενα-δουλάκι της μαμάς, βάλε τα nike σου και κάν’ την τρέχοντας, αλλιώς θα σε τρέχει για όλη σου τη ζωή. Αν θέλεις να γίνεις δουλάκι μιας μάνατζερ άλλωστε, έχεις τη δικιά σου, που είναι και καλύτερη!


Πηγή 

Διαβάστε περισσότερα...