Σάββατο 10 Ιανουαρίου 2015

Το Τάγμα του Μελχισεδέκ είναι εδώ έτοιμο να ξεκλειδώσει - Αυτό που περιμένατε όλοι ήρθε.

Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και να υπάρχει μια λογική σειρά έτσι ώστε να σας δημιουργηθούν οι λιγότερες το δυνατό απορίες, πρέπει να ξεχάσουμε ότι ξέρουμε μέχρι τώρα και να βάλουμε τα πράγματα σε μια νέα βάση. Αυτό ακριβός που θα κάνει και ο πρώτος την τάξη ιερέας ο Μελχισεδέκ.   
 Πολλοί αναγνώστες μου ζήτησαν να γράψω ένα άρθρο πιο αναλυτικό για το "Τάγμα του Μελχισεδέκ" όταν πριν από καιρό...



δημοσιοποίησα το άρθρο μου "Εσύ αισθάνεσαι αυτό το τεράστιο που έρχεται; Θα επέμβει ο Μελχισεδέκ;". Λίγο καιρό μετά δημοσιοποίησα ακόμα ένα σχετικό, με τίτλο "Αστρική προβολή, παιδιά indigo και η νέα Τάξη - Ο αιώνιος πόλεμος μεταξύ Ερπετών και Γιγάντων." για να κλείσει ο κύκλος της εισαγωγής θα πρέπει να έχουμε διαβάσει και το "Τι θα ξανά γίνει στην γη όταν ανοίξει η Σελήνη.

 Πάμε λοιπόν να πιάσουμε το νήμα από την αρχή. 

 Οι επιστήμονες πρόσφατα ανακάλυψαν ότι τα ηλεκτρόνια υψηλής ενέργειας προερχόμενα από τον ήλιο (σημειώστε το αυτό θα το χρειαστούμε μετά)1*, δηλαδή οι κοσμικές ακτίνες που προέρχονται περίπου 7.200 μίλια μακριά από την Γη, είναι σαν δολοφόνοι ηλεκτρονίων, ταξιδεύουν με 100.000 μίλια ανά δευτερόλεπτο και χτυπάνε σε έναν αόρατο τοίχο από "τούβλα" λίγο έξω από την ατμόσφαιρα της γης, περίπου στην απόσταση που βρίσκετε η Σελήνη από αυτή. Η φωτογραφία του θέματος είναι και η εικονογράφηση του αόρατου αυτό τοίχου από τον Andy Kale, από το Παν. της Αλμπέρτα, στον Καναδά. 
 Αυτή είναι μια ακόμα αόρατη μυστηριώδης δύναμη που προστατεύει τον πλανήτη μας και σίγουρα δεν είναι η μόνη. Η καθημερινή τριβή του σύγχρονου ανθρώπου με τα προβλήματα επιβίωσης, έχει απενεργοποιήσει την δυνατότητα του να αντιλαμβάνεται, ενέργειες που περικλείουν στην καθημερινή του ζωή.  
 Η πρόσφατη παγκόσμια οικονομική κρίση, καθόλου άσχετη δεν είναι, με όλα αυτά που λέμε και θα πούμε σε αυτές εδώ τις γραμμές. Καθόλου άσχετη επίσης δεν είναι η κρίση αξιών, θεσμών και πολιτισμού που βιώνουμε σήμερα. Όπως έχει γράψει και ο τεράστιος Ησίοδος ο Δάμων λέει "Πουθενά δεν γίνεται να μετακινηθούν οι τρόποι της μουσικής χωρίς να μετακινηθούν και οι μεγαλύτεροι πολιτικοί νόμοι" Από αυτά μπορεί να τρυπώσει η παρανομία, προς την φύση πάντα, χωρίς να το πάρει κανείς είδηση. Πραγματικά σαν ένα παιχνίδι που δεν μπορεί να προκαλέσει κανένα κακό. 
 Οι ενέργειες αυτές που δεν μπορούμε πια να αντιληφθούμε, όπως έκαναν οι αρχαίοι πρόγονοί μας, βάση των οποίων μάλιστα έκτισαν όλο τον πολιτισμό, που εμείς έχουμε κληρονομήσει  σήμερα, αλλά είμαστε ανάξιοι να κατανοήσουμε καν, είναι αυτές που διαδραματίζουν τον βασικό ρόλο στην εξέλιξη των πραγμάτων. 
  Η δυνατότητα πρόσβασης στη μνήμη είναι εκείνη, που θα επιτρέψει στον άνθρωπο να αναφέρεται συνειδητά σε τέσσερις σημαντικές φάσεις της ευρύτερης ύπαρξής του: 
1η φάση: Η περίοδος μιας ολοκληρωμένης ζωής συνδυασμένης όμως με μια επιτυχή μαθητεία, σε αυτόν τον κόσμο όπως τον γνωρίζουμε και αντιλαμβανόμαστε σήμερα. 
2η φάση: Το πέρασμα από τη Ζωή στον "Θάνατο". 
3η φάση: Τα τεκταινόμενα, κατά την περίοδο του "Θανάτου". 
4η φάση: Τη διαδικασία της Επαναγέννησης με ενσωματωμένη την τάση για προσφορά στο κοινωνικό σύνολο. 
 Η πρόσβαση στην μνήμη, είναι αυτή που πολεμάνε τα ερπετά που κυβερνούν την γη σήμερα, αυτό επιτυγχάνεται με την διαρκή στρέβλωση της ιστορίας και την ενασχόληση του μυαλού μας με πιο γήινα προβλήματα. Ο σκοπός είναι καθαρά ενεργειακός και πολεμάει στην βάση της, την ανθρώπινη ύπαρξη. 
 Ο μόνος τρόπος για να ξεπεράσεις το εμπόδιο αυτό είναι η συνειδητή αφαίρεση των εικόνων που συνθέτουν την υλική πραγματικότητα της ζωής ως έχει, με σαφή τη διάκριση της υλικής από την άυλη υπόστασης. Μόνον έτσι ο Νους θα κατανοήσει τους συμπαντικούς νόμους χωρίς τα κενά που αφήνουν οι αμφιβολίες της λήθης από τη μια ζωή στην άλλη. 
 Η αδυναμία πρόσβασης στα ανώτερα ενεργειακά επίπεδα, με επακόλουθο την αδυναμία ανακτήσεως της μνήμης, καθιστούν τον "θάνατο" πραγματικό γεγονός, για εκείνον που αντιλαμβάνεται ως αιτία της υπάρξεώς του, τα υλικά συστατικά της. 
 Δηλαδή "Γνωρίζω" σημαίνει "θυμάμαι" και "ξεχνώ" σημαίνει "επαναλαμβάνω". Με αυτή την έννοια, για να είναι η αθανασία μια "συνειδητή" πράξη, θα πρέπει η νόηση να έχει πρόσβαση σε όλα τα επίπεδα που εμπερικλείουν αυτή τη γνώση. Ωστόσο, η εμπειρία θα είναι πάντα ανάλογη με τα πρότυπα της δικής μας αντίληψης και προσαρμοσμένη στα μέτρα της δικής μας ευρύτερης κατανόησης.  
 Όπως με απλά λόγια έχει πει ο Άλμπερτ Αϊνστάιν "Η μόρφωση (η παιδεία) είναι αυτό που απομένει, όταν κάποιος ξεχάσει αυτά που έμαθε στο σχολείο" της ζωής θα προσθέσω εγώ. 
 Η φύση και το DNA του ανθρώπου δεν περιέχουν κώδικά θανάτου, είναι φτιαγμένα για διαρκεί αναβάθμιση, μέχρι την ενσωμάτωση με το αέναο φως. Όπως είναι ευρύτερα γνωστό ο ανθρώπινος εγκέφαλος δεν λειτουργεί σε όλο του το εύρος των δυνατοτήτων του, παρά μόνο περίπου κατά μέσο όρο στο 10%. Το 90% θα μπορούσαμε να το εντάξουμε δηλαδή στο ασυνήδιτο η σε αυτό που περιμένει την κατάλληλη στιγμή για αν ξεκλειδώσει. 
 Δεν είναι λίγες οι φορές, που πολλοί από εμάς έχουμε λάβει μηνύματα στον εγκέφαλο μας, που η λογική μας τα ερμηνεύει ως ανάθεση σκοπού. Δηλαδή, θεωρούμε ότι έχουμε έρθει επάνω στην γη γιατί σε κάποια χρονική στιγμή θα παίξουμε κάποιο σημαντικό ρόλο, ικανό να αλλάξει την ροή της ιστορίας προς όφελος του πολιτισμού μας. Αυτό ακριβός είναι η 4η φάση που προαναφέραμε. 
 Το DNA του ανθρώπου είναι αν μπορούμε να το απεικονίσουμε ένα συνεχόμενο 8, το οποίο με το που κλείνει ένας κύκλος ζωής ταυτόχρονα ένας άλλος ανοίγει. Οπότε ουσιαστικός θάνατος δεν υπάρχει ποτέ. Ακόμα και η διαδικασία της ταφής, περικλείει την έννοια της ανακύκλωσης της ζωής, μια και γυρίζει το σώμα μας, εκεί από όπου προήλθε, από χώμα και νερό, κατά την δημιουργία του ανθρώπου, καθ εικόνα και καθ' ομοίωση, του δημιουργού μας. 
Εικόνα Α 
 Η ενέργειες λοιπόν αυτές που δεν μπορούμε να αντιληφθούμε, σε συνάρτηση με την ενέργεια του ηλίου που χτυπάνε στον τοίχο της εικόνας του θέματος μας, προκαλούν όλο και αυξανόμενες διαταραχές στο μαγνητικό πεδίο της γης. μάλιστα σε πρόσφατο άρθρο μου υπάρχει η εικόνα (Α). Το άρθρο αφορά πρόσφατη μελέτη για την εξασθένηση και την αντιστροφή των μαγνητικών πόλων της Γης και μπορείτε αν το δείτε ΕΔΩ  . 
 Μεγάλο ρόλο σε αυτή την ενεργειακή ανωμαλία που παρατηρείται τελευταία, παίζει η κατάσταση που επικρατεί στις ενεργειακές φάσεις των ανθρώπων. Καθρεφτίζει με λίγα λόγια, την ενεργειακή ανωμαλία του συνόλου των κατοίκων της γης, που βρίσκετε σε αναβρασμό, με τις πληθυσμιακές μετακινήσεις και της ευρύτερης έννοιας της παγκοσμιοποίησης, αλλά και της ψυχικής κατάστασης λόγο της οικονομικής παγκόσμιας κρίσης των ανθρώπων που την βιώνουν. 
 Το τάγμα του Μελχισεδέκ, είναι μια πολυ μικρή μερίδα ανθρώπων, έτοιμη να ξεκλειδώσει το ασυνείδητο, έτσι ώστε να γίνει συνειδητό αφού με μια δέσμη ενέργειας που θα δεχθούν, θα πληρούν και τις τέσσερις προαναφερόμενες φάσης. 
 Η ενέργεια αυτή θα προκληθεί από τους επιτηρητές της Γης που όπως μπορούμε να γνωρίζουμε  "Έφτασαν και είναι εδώ! Γιαυτό τρέμουν τα Ερπετοειδή" και βιάζονται να ελέγξουν πλήρως τον πλανήτη μας. Ο τρόπος επαναφόρτισης η επαναγέννησης του πεδίου της γης θα γίνει με την ενέργεια που αυτά τα σκάφη, η το μητρικό σκάφος, άντλησε όπως μπορείτε να δείτε ΕΔΩ από τον ήλιο (προσέξτε το θέμα είναι τον Μάρτιο του 2012!). Σημειωτέων ότι το σκάφος αυτό βρίσκετε πια μέσα από το νοητό τοίχο, κρούσης της ηλιακής ακτινοβολίας που είπαμε στην αρχή. 
 Το τάγμα του Μελχισεδέκ, αποτελείται από ανθρώπους ιδιαίτερα υψηλής διαισθητικότητας, απαλλαγμένα από κάθε έννοια ύλης (ειδικά για κάποιο αναγνώστη που είχε ρωτήσει με e- mail του, ύλη είναι και το μελάνι του τατουάζ, πόσο πιο πολύ, που είναι ενσωματωμένο στο ανθρώπινο σώμα) τα οποία έχουν ανεπτυγμένη την έννοια της προσφοράς, η οποία μπορεί να προσομοιωθεί με την έννοια της αγάπης προς τον άνθρωπο.  Το τάγμα του Μελχισεδέκ είναι λοιπόν εδώ, έχει λάβει τα μηνύματα για τον ρόλο που θα διαδραματίσει και είναι έτοιμο να εφαρμόσει τον νέο νόμο που θα φέρει ο αιώνιος Αρχιερέας Μελχισεδέκ.   
 Εξάλλου ο έρωτας, η αγάπη, προϋπήρχε του φωτός και είναι από τα αρχικά συστατικά του σύμπαντος. «Εν αρχή ην το Χάος» κατά τον Ησίοδο. Τρία στοιχεία όμως συνυπάρχουν, το Χάος, η Γαία και ο Έρωτας. Ο Έρωτας δεν γεννά αλλά ενθαρρύνει και διευκολύνει τη γέννηση και τη δημιουργία. Από το Χάος γεννήθηκαν το Έρεβος και η Νύχτα, ενώ τα παιδιά τους ήταν ο Αιθέρας και η Ημέρα, ο ύπνος και ο θάνατος.                                       

 Πηγή





Διαβάστε περισσότερα...

Η Χρυσή Τομή Φ.ΟΤΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΙΣΤΗΜΗ Η ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΑΓΓΙΖΕΙ ΤΟ ΘΕΙΟ

Ο Χρυσός Λόγος Φ ή Χρυσή Τομή Φ ή Χρυσός Κανόνας Φ ή Θεϊκή Αναλογία ορίζεται ως το πηλίκο των θετικών αριθμών όταν ισχύει που ισούται περίπου με 1,618. Δίνει αρμονικές αναλογίες και για το λόγο αυτό έχει χρησιμοποιηθεί στην αρχιτεκτονική και τη ζωγραφική, τόσο κατά την Αρχαία Ελλάδα όσο και κατά την Αναγέννηση.

Την χρυσή τομή εισήγαγε και υπολόγισε ο Πυθαγόρας, (-585 έως -500) που γεννήθηκε στη Σάμο, και ίδρυσε σημαντικότατη φιλοσοφική σχολή στον Κρότωνα της Μεγάλης Ελλάδας (Κάτω Ιταλία). Η χρυσή τομή συμβολίζεται με το γράμμα Φ προς τιμήν του Φειδία, ίσως τον γνωστότερο γλύπτη της Ελληνικής Αρχαιότητας, και τον σημαντικότερο της κλασικής περιόδου.


Ο χρυσός λόγος ήταν γνωστός στους Πυθαγορείους. Στο μυστικό τους σύμβολο, την πεντάλφα, ο χρυσός λόγος εμφανίζεται στις πλευρές του αστεριού. Με βάση το χρυσό λόγο δημιουργήθηκαν πολλά έργα της κλασσικής εποχής, όπως ο Παρθενώνας, και της αναγεννησιακής εποχής, όπως είναι ζωγραφικά έργα του Λεονάρντο ντα Βίντσι. Ακόμη και σήμερα χρησιμοποιείται για την απόδοση της αρμονίας σε έργα, ή στην πλαστική χειρουργική για την ωραιοποίηση του ανθρώπινου προσώπου.

Αν οι άνθρωποι επιλέγουν τη Χρυσή Τομή για αισθητικούς λόγους, τι μπορούμε να πούμε για τη φύση, που επιλέγει τη λογαριθμική σπείρα για να «κατασκευάσει» μια πληθώρα από δομές;
Οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει με έκπληξη ότι η λογαριθμική σπείρα εμφανίζεται σε σχήματα φυσικών αντικειμένων με εντελώς διαφορετικές ιδιότητες. Στη μικρότερη κλίμακα εμφανίζεται στα όστρακα πολλών θαλάσσιων οργανισμών, όπως για παράδειγμα είναι ο ναυτίλος.

Στην ενδιάμεση κλίμακα εμφανίζεται στο σχήμα των κυκλώνων, όπως αποτυπώνεται χαρακτηριστικά στις φωτογραφίες των μετεωρολογικών δορυφόρων. Τέλος στη μεγαλύτερη δυνατή κλίμακα εμφανίζεται στο σχήμα των σπειροειδών γαλαξιών, τεράστιων σχηματισμών από εκατοντάδες δισεκατομμύρια αστέρια, τους οποίους μπορούμε να απολαύσουμε στις φωτογραφίες των σύγχρονων τηλεσκοπίων.

Ποιος είναι άραγε ο βαθύτερος λόγος που κάνει έναν αριθμό, κατασκευασμένο με βάση μια αφηρημένη μαθηματική ιδιότητα, να έχει τόσο σημαντικές εφαρμογές στη φύση, και μάλιστα σε τόσο διαφορετικά συστήματα; Τα όστρακα, οι κυκλώνες και οι γαλαξίες δεν έχουν καμία κοινή ιδιότητα και διέπονται από εντελώς διαφορετικούς φυσικούς νόμους. Η ανάπτυξη των οστράκων επηρεάζεται από τον διαθέσιμο χώρο. Η δημιουργία των κυκλώνων οφείλεται στη ροή του υγρού αέρα από περιοχές υψηλής πίεσης σε περιοχές χαμηλής.

Λόγω της περιστροφής της Γης, τα ρεύματα του αέρα αποκλίνουν από την ευθεία, έτσι ώστε στο βόρειο ημισφαίριο όλοι οι κυκλώνες να περιστρέφονται αντίθετα από τη φορά των δεικτών του ρολογιού ενώ στο νότιο ημισφαίριο αντίστροφα.

Τέλος οι σπείρες είναι περιοχές ενός γαλαξία όπου υπάρχει συγκέντρωση αστέρων, σκόνης και αερίων, οι οποίες δημιουργούνται όταν κάποιος άλλος γαλαξίας περάσει σε κοντινή απόσταση. Φαίνεται λοιπόν ότι η Χρυσή Τομή αποτελεί έναν αριθμό με «παγκόσμιες»ιδιότητες, παρόμοιο με τον αριθμό π = 3,14 ο οποίος ισούται με το πηλίκο της περιφέρειας ενός κύκλου δια τη διάμετρο του.

ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΤΟΠΟΘΕΣΙΕΣ ΚΑΙ Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥΣ ΜΕ ΤΟΝ ΧΡΥΣΟ ΛΟΓΟ Φ

Οι Αρχαίοι Έλληνες για τις αποστάσεις χρησιμοποιούσαν σαν μονάδα μέτρησης το "στάδιο".Υπάρχει μία απίστευτη Γεωγραφική συμμετρία των αποστάσεων ή των γεωμετρικών σχημάτων που σχηματίζουν σημαντικά μνημεία της Ελληνικής Αρχαιότητας π.χ

Σχηματίζεται ένα ισοσκελές τρίγωνο μεταξύ της Ακρόπολης της Αθήνας, με τον ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο και τον ναό της Αφαίας Αθηνάς στην Αίγινα με απόσταση 242 στάδια.

Σε κάθε γνωστό μνημείο της Αρχαίας Ελλάδας (π.χ μαντείο των Δελφών, το ιερό νησί της Δήλου , το ιερό της Δωδώνης κ.λπ.) όταν "χαράξουμε" Κύκλο με κέντρο το μνημείο και ακτίνα ένα άλλο μνημείο , τότε η νοητή περιφέρεια του κύκλου θα περάσει και από άλλο ένα μνημείο ή πόλη ! (πχ κέντρο "την Δωδώνη" και ακτίνα κύκλου "την Αθήνα" .... τότε η περιφέρεια του Κύκλου θα περάσει από την Σπάρτη! Κέντρο η "οι Δελφοί" - ακτίνα η Αθήνα - θα περάσει η περιφέρεια και από την Ολυμπία..., Δήλος - Αργος - Μηκύνες .... και πάρα πολλά άλλα παραδείγματα...) .

Η Χαλκίδα απέχει απ' την Θήβα και το Αμφιάρειο, 162 (Φ*100) στάδια (το ίδιο). Η απόσταση Θήβας - Αμφιαρείου είναι 262 στάδια (162 x 1.62 = 2.62 αλλά και 100 x φ2= 262) το τρίγωνο υπακούει στην αρμονία του χρυσού αριθμού φ. Η Χαλκίδα ισαπέχει επίσης απ' την Αθήνα και τα Μέγαρα 314 στάδια. Δηλαδή παρουσιάζονται ο χρυσός αριθμός φ και το π εκατονταπλασιασμένα.

Η Σμύρνη ισαπέχει απ' την Αθήνα και την Θεσσαλονίκη (1620 στάδια). (Φ x 1000) . Εκτός από την Ιερή Γεωγραφία της Αρχαίας Ελλάδος, είναι γνωστό ότι το Παρθενώνας έχει κατασκευαστεί με αναλογίες και συνδυασμούς του ΧΡΥΣΟΥ αριθμού Φ = 1,618034 και του π =3,1415927.

Είναι τυχαίο ότι θεωρείται από το πιο λαμπρά μνημεία στην ιστορία της ανθρωπότητας;

Είναι τυχαία και συμπτωματική η χρήση στην κατασκευή του ναού, του ΧΡΥΣΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ Φ;


 Πηγή




Διαβάστε περισσότερα...

Εργαστήριο CERN:Δείτε τι βρήκανε-Μεγάλη αναστάτωση και μυστικότητα!

Βρηκαν τροπο να ταξιδευουν αυτοματα απο την μια ακρη στην αλλη του συμπαντος αλλα επισημα το σταματησαν!
Από το διάσημο ελβετικό εργαστήριο CERN, που στοίχισε εκατομμύρια ευρώ και εργάζεται ολη η αφρόκρεμα των επιστημόνων του κόσμου και μεταξύ αυτών και ελληνες ,εστειλαν μια δέσμη νετρίνων σε άλλο ερευνητικό κέντρο στο Gran Sasso, που βρίσκεται 730 μίλια μακριά. Τα νετρίνα έφτασαν στο Gran Sasso γρηγορότερα απο το φως . 16.000 φορές κάνανε το πείραμα και παντα έβγαινε οτι τα νετρινα έτρεχαν γρηγορότερα απο το φως .
Για μας τους απλούς ανθρώπους λέμε και τι έγινε; Ας τρέχουν .Οι επιστήμονες που το ανακοίνωσαν σε λιγο παρετηθηκαν απο την δουλεια τους .Το πρόγραμμα του εργαστήριου CERN σταμάτησε λόγο ¨βλαβης».Τώρα βρέθηκε να πάθει βλάβη. Γιατί τόση αναστάτωση και μυστικοτητα; Γιατι με το που βρήκανε οτι τα νετρίνα τρέχουν γρηγορότερα απο το φως ,παει περίπατο όλη σχεδόν η φυσική και καταργείτε ο νόμος του Αϊνστάιν .Αυτός ο νόμος του Αινσταιν μας καθήλωνε στο δικο μας πλανητικό συστημα. ΔΕν μπορούσαμε να βγούμε ,να παμε σε αλλο πλανητικό σύστημα γιατι χρειαζονταν δεκάδες ,εκατοντάδες ,χιλιάδες χρόνια να επισκεφτούμε το πλησιέστερο πλανήτη εξω απο το δικος μας .


Τώρα πηγαίνει αυτόματα .Οι αποστάσεις εκμηδενιζονται.
Να γιατί σταμάτησαν όλα στο πρόγραμμα CERN. Αυτό που βρήκαν τώρα θα το εκμεταλευτον μόνο οι λίγοι. Δεν είναι για όλο τον κόσμο. Πάνω το εργαστήριο CERN και η αναπαράσταση του πειράματος που απέδειξαν ότι τα νετρινα τρέχουν γρηγορότερα απο το φως (300.000 χιλ./sec ή 7,5 φορές τον γύρο της γης σε 1 δευτερόλεπτο)

Γράφει ο Παναγιώτης Δαρίβας


 Πηγή




Διαβάστε περισσότερα...

Σύγκρουση Δαναών-Δωριέων στην Αττική το 1000 πΧ

Κατά το πρώτο μισό της 2ης προχριστιανικής χιλιετίας, η Αττική ήταν διηρημένη σε αρκετές ανεξάρτητες κοινότητες. Η Αθήνα (ταυτιζόμενη ουσιαστικά  με  την Ακρόπολη)  ήταν  μία  από  τις  ισχυρότερες  κοινότητες,  πιθανώς  κυβερνώμενη  από  Δαναούς  ηγεμόνες.  
Η  κομβική  θέση  της  στο  μέσο  σχεδόν  της  απόστασης  από  την  Ερένεια  έως  το  Σούνιο  (ακραία  σημεία  της  Αττικής  προς  τα  βορειοδυτικά  και  τα  νοτιοανατολικά αντιστοίχως),  η  σχετικά  εύφορη  γη  που  την  περιέβαλε  και  η  δυσπρόσβλητη  θέση  της  Ακρόπολης,  ήταν  μερικές  παράμετροι  οι  οποίες  έδωσαν  στην  Αθήνα κάποιο  προβάδισμα  έναντι  των  ανταγωνιστικών  της  κοινοτήτων-κρατιδίων  για  την  τελική  επικράτηση  στην  Αττική,  κυρίως  έναντι  της  Ελευσίνας  και  της  Παλλήνης.


Η Αθήνα  ήταν  η  τελική  νικήτρια  στον  ενδο-αττικό    αγώνα.
Φαίνεται  πως  κατά  τον  ύστερο  16ο  αι.  π.Χ.,  οι  Δαναοί  της  Αθήνας  ανατράπηκαν  από  μία  δυναστεία  Λαπιθών  (μάλλον  του  μυθικού  Εριχθόνιου),  καταγόμενη  από τη  Θεσσαλία.
Η  λαπιθική  καταγωγή  της  είναι  εμφανής  από  τη  λίγο  μεταγενέστερη  διακυβέρνηση  της  Αθήνας  από  τους  αναμφίβολα  Λαπίθες  ήρωες  Αιγέα  και Θησέα,  ή ορθότερα  τους  βασιλείς-πολεμιστές  που  εκείνοι  αντιπροσωπεύουν.
Η  λαπιθική  δυναστεία  έφθασε  στο  απόγειο  της  κατά  τη  βασιλεία  του  μυθολογικού ήρωα  Θησέα,  μάλλον  σε  κάποιο  απροσδιόριστο  διάστημα  του  14ου  αι.,  όταν εκείνος  (ή  ορθότερα  οι  Αιγειίδες-Θησείδες  βασιλείς  που  αντιπροσωπεύει) κατόρθωσε να  ενώσει  τα  αττικά  κρατίδια  σε  ένα  ανακτορικό  κράτος.
Ο  αναφερόμενος  Συνοικισμός  της  Αττικής,  αν  δεν  είναι  μυθικός,  σήμανε  την  ουσιαστική  ίδρυση  του Αττικού/Αθηναϊκού  κράτους  και  κατ’  επέκταση  του  αθηναϊκού στρατού.
Εκτός  από  την  ισχυρή  Ελευσίνα,  είναι  άγνωστο  αν  στους  αιώνες  που  ακολούθησαν,  οι αττικές  κοινότητες  κατόρθωναν  να  ανακτούν  την  ανεξαρτησία  τους  από  την Αθήνα  για  κάποια  χρονικά  διαστήματα.  Θεωρείται  πιθανό  ότι  αυτό  συνέβαινε  κατά  τα Τρωικά.
Η  απουσία  των  πόλεων  της  Αττικής  εκτός  της  Αθήνας,  από  τον  Κατάλογο  Νηών  των  Αχαιών,  της  Ιλιάδας  δεν  έχει  ιδιαίτερη  σημασία,  επειδή  ίσως οφείλεται  σε μεταγενέστερη  αθηναϊκή  παρέμβαση  στο  κείμενο  του.
Ο  αττικός  στρατός  του  14ου  αι.  π.Χ.  ακολουθούσε  τα  πρώιμα  μυκηναϊκά  ανακτορικά  πρότυπα  οργάνωσης,  εξοπλισμού  και  τακτικών.
Τον  13ο  αι.,  η  μυκηναϊκή  πολεμική  τέχνη  μεταβλήθηκε  δραματικά,  σύμφωνα  με  τις  νέες  απαιτήσεις  των  καιρών,  αν  και  κάποια  κράτη  όπως  η  Πύλος,  η  Κνωσός και  η  Σαλαμίνα,  μάλλον  διατήρησαν  τα  πρωτομυκηναϊκά  στρατιωτικά  πρότυπα.
Δεν  μπορεί  να  εξακριβωθεί  αν  οι  Μυκηναίοι  της  Αττικής  ακολούθησαν  τις  υστερομυκηναϊκές  στρατιωτικές  καινοτομίες,  όμως  αυτό  είναι  το  πιθανότερο.  Πρέπει  να θεωρείται  βέβαιο  πως  οι  Αττικοί/Αθηναίοι  διέθεταν  πολεμικά  άρματα  λόγω  της  ανακτορικής  οργάνωσης  τους.
Οι  Αττικοί  συμμετείχαν  στον  Τρωικό  πόλεμο  (περίπου  μέσα  13ου  αι.)  υπό  τον  ήρωα  Μενεσθέα.
Μετά  τη  μυκηναϊκή  κατάρρευση,  οι  Αθηναίοι/Αττικοί  αντιμετώπισαν  την  επίθεση  των  Βορειοδυτικών  Ελλήνων  (γνωστών  γενικά  ως  «Δωριέων»).
Η  ανατολική  Αττική  ήταν  σχεδόν  η  μόνη  νοτιοελλαδική  ηπειρωτική  περιοχή  (μαζί  με  την  Αρκαδία)  στην  οποία  αποκρούσθηκαν  οι  νεοφερμένοι,  χαρακτηριζόμενη από  τους  αρχαιολόγους  ως  η  «Κιβωτός  όλης  της  Ελλάδας».
Τότε  ο  πληθυσμός  της  ενισχύθηκε  σημαντικά  από  τους  Ιωνες  πρόσφυγες  από  τη  βόρεια  Πελοπόννησο,  οι  οποίοι  συνέστησαν  ένα  ποσοστό  του  πληθυσμού  της (και  όχι  την  πλειοψηφία  του,  όπως  θεωρείται  συνήθως  και  εσφαλμένα).
Η  απόκρουση  της  δωρικής  εισβολής  μάλλον  λίγο  μετά  το  1000  π.Χ.  είναι  μία  μεγάλη  και  ευρέως  λησμονημένη  νίκη  του  αθηναϊκού/αττικού  στρατού,  ο  οποίος είχε ενισχυθεί  με  Ιωνες,  Αχαιούς,  Μινύες,  Τροιζήνιους  και  άλλους  μάχιμους  πρόσφυγες.
Οι  Δωριείς  που  επιτέθηκαν  στην  Αττική  (προερχόμενοι  από  τις  Κορινθία,  Μεγαρίδα,  Αργολίδα  και  Μεσσηνία)  κατέλαβαν  το  Θριάσιο  πεδίο  και  κατέστρεψαν  την Ελευσίνα,  αλλά  αποκρούσθηκαν  από  τους  Αθηναίους  και  εκκένωσαν  την  Αττική  καταλήγοντας  αργότερα  στην  Κρήτη.
Η  εισβολή  των  Πελοποννήσιων  Δωριέων  στην  Αττική  (λίγο  μετά  το  1.000  π.Χ.)  κατέστρεψε  την  Ελευσίνα,  μία  παράδοση  που  επιβεβαιώνεται  από  την αρχαιολογία.
Το  Θριάσιο  πεδίο,  η  πολιτική  χώρα  της  Ελευσίνας,  έμεινε  ακατοίκητο  για  μεγάλο  διάστημα  ενώ  οι  κάτοικοι  του  είναι  βέβαιο  πως  είχαν  καταφύγει  στην  ανατολική Αττική.
Η  ανατολική  Αττική  είχε  καταστεί  το  προπύργιο  της  αντίστασης  στους  Δωριείς  και  πριν  την  έλευση  τους,  υπήρξε  η  «Κιβωτός  όλης  της  Ελλάδας»  όπως  έχει  χαρακτηρισθεί  από  τους  αρχαιολόγους,  όντας  το  μόνο  σχεδόν  ασφαλές  έδαφος  στην  ηπειρωτική  χώρα  εν  μέσω  των  αναστατώσεων  που  επέφερε  η  πολιτικοοικονομική  κατάρρευση  του  Ανατολικομεσογειακού  κόσμου  (12ος  αι.).
Η  δυτική  Αττική  (το  Θριάσιο  και  τα  λίγα  περιβάλλοντα  εδάφη)  εκκενώθηκε  επειδή  γεωστρατηγικά  δεν  μπορεί  να  προστατευθεί  αποτελεσματικά  έναντι  εχθρών  που  προωθούνται  από  τα  δυτικά  (οι  Δωριείς  εν  προκειμένω)  λόγω  της  γεωμορφολογίας  της.
Η  μόνη  υπερασπίσιμη  γραμμή  άμυνας  είναι  εκείνη  που  διατρέχει  την  Πάρνηθα  και  το  όρος  Αιγάλεω  (σύνορα  ανατολικής  και  δυτικής  Αττικής),  όπως  απέδειξε  και  η  μεταγενέστερη  κατασκευή  ενός  αμυντικού  τειχίσματος  κοντά  στο  σύγχρονο  Δαφνί  από  τους  Κλασικούς  Αθηναίους.
Όταν  οι  Αττικοί  και  οι  πρόσφυγες  (Ιωνες,  Αχαιοί,  Τροιζήνιοι  κ.ά.)  που  είχαν  καταφύγει  στην  Αττική  νίκησαν  τους  Δωριείς  εισβολείς,  οι  Ελευσίνιοι  επέστρεψαν  στο  Θριάσιο  ενώ  οι  περισσότεροι  πρόσφυγες  προωθήθηκαν  στα  νησιά  του  Αιγαίου  και  στη  Μικρά  Ασία.
Τότε  η  Ελευσίνα  ανέκτησε  την  ανεξαρτησία  της,  προφανώς  λόγω  της  αθηναϊκής  εξασθένησης  από  τη  δωρική  επίθεση.
Η  Ελευσίνα  παρέμεινε  ανεξάρτητη  έως  τον  7ο  αι.  π.Χ.,  όταν  προσαρτήθηκε  οριστικά  στο  αθηναϊκό  κράτος  (με  εξαίρεση  ένα  μικρό  διάστημα  κατά  την  Κλασική  εποχή).
Η  επίθεση  των  Δωριέων  εναντίον  της  Αττικής  αντικατοπτρίζεται  στον  μύθο  του  βασιλιά  Κόδρου.
Ωστόσο  η  άλλη  μεγάλη  νίκη  των  Αθηναίων/Αττικών,  ο  “άλλος  Μαραθώνας”  500  χρόνια  νωρίτερα,  το  1000  π.Χ.,  παραμένει  λησμονημένη.
Η  σημασία  της  απόκρουσης  της  δωρικής  εισβολής  είχε  το  ίδιο  ειδικό  βάρος  για  την  Ιστορία  της  Αθήνας,  με  εκείνο  της  αθηναϊκής  νίκης  στον  Μαραθώνα  (490  π.Χ.),  επειδή  απέτρεψε  οριστικά  το  ενδεχόμενο  να  καταστεί  η  Αττική  δωρικό  έδαφος.
Η  πολιτική,  κοινωνική,  οικονομική,  πνευματική  και  τεχνολογική  εξέλιξη  μίας  υποθετικής  δωρικής  Αθήνας,  θα  ήταν  πιθανώς  πολύ  διαφορετική  από  τη  γνωστή,  με  προφανείς  κοσμοϊστορικές  συνέπειες  για  την  ανθρώπινη  Ιστορία  (κυρίως  για  τον  παγκόσμιο  πολιτισμό).
Μία  δωρική  Αθήνα  μάλλον  θα  εξελισσόταν  σε  μία  πόλη  περιορισμένης  σημασίας,  στην  περιφέρεια  του  δωρικού  κόσμου,  που  θα  ζούσε  στη  σκιά  των  μεγάλων  δωρικών  δυνάμεων  Αργους,  Σπάρτης,  Κορίνθου  και  της  συγγενικής  τους  εθνολογικά  Θήβας.
Επίσης  το  πιθανότερο  είναι  ότι  θα  ιδρύονταν  περισσότερα  από  ένα,  δύο  ή  περισσότερα  δωρικά  κράτη  στην  Αττική,  επειδή  έχουμε  τα  ιστορικά  παράλληλα  της  Αργολίδας, της Λακωνίας (όπου αρχικά  υπήρχαν δύο δωρικά κράτη) και  της  Βοιωτίας.
Ετσι  η  Αθήνα  θα  ήταν  ακόμη  πιο  αποδυναμωμένη.  Το πιθανότερο είναι  ότι  οι  υποθετικοί  Δωριείς κατακτητές της  Ελευσίνας,  της  Παλλήνης, του  Μαραθωνα,  της  Βραυρωνας  και  ίσως  μερικών  ακόμη  πόλεων  θα  ήταν  ανεξάρτητοι  από  τη Δωρική  Αθήνα.
Μία  σημαντική  διαφορά  ανάμεσα  στις  δύο  μεγάλες  αθηναϊκές  νίκες  του  1000  π.Χ.  και  του  490  π.Χ.  (με  χρονική  διαφορά  πέντε  αιώνων)  ήταν  ότι  οι  Δωριείς  εισβολείς  στο  Θριάσιο  ήταν  Ελληνες,  ενώ  οι  εισβολείς  στον  Μαραθώνα  ήταν  βάρβαροι.
Οι  Δωριείς  ανέπτυξαν  κατά  την  Κλασσική  περίοδο  έναν  σπουδαίο  πολιτισμό,  ο  οποίος  όμως  υστερούσε  έναντι  του  κλασσικού  Αθηναϊκού  σύμφωνα  με  την  άποψη  των  περισσοτέρων  ερευνητών  και  ιστορικών,  Ελλήνων  και  μη-Ελλήνων.
Ωστόσο  η  άποψη  του  συγγραφέα  αυτού  του  άρθρου  σχετικά  με  αυτή  την  «υστέρηση»  είναι  τελείως  διαφορετική  αλλά  αυτό  είναι  ένα  άλλο  ζήτημα  με  το  οποίο  θα  ασχοληθώ  σε  μελλοντικό  άρθρο.
Από  τα  προαναφερόμενα  διαφαίνεται  η  αποφασιστική  σημασία  της  αθηναϊκής  νίκης  επί  των  Δωριέων  όχι  μόνο για την  Ελληνική  αλλά  για  την  Παγκόσμια  Ιστορία.
Πρόκειται  πραγματικά  για  έναν  “άλλο  Μαραθώνα”  πέντε  αιώνες  πριν  τη  γνωστή  μάχη  του Μαραθώνα,  αλλά αυτή  τη  φορά  στη  Δυτική  Αττική.
Και  όμως  προς  έκπληξη  του γράφοντος  και  υποθέτω  και  αρκετών  ακόμη  ασχολουμένων  με  την  Ελληνική  ιστορία,  αυτή  η  ιστορική  νίκη  παραμένει  λησμονημένη και  περνά  σχεδόν  απαρατήρητη.
Σχετικά  με  την  τοποθεσία  της  μάχης,  το  πιθανότερο  είναι  ότι  δώθηκε  είτε  στο  γεωφυσικό  στενό  κοντά  στο  σύγχρονο  Δαφνί ή  στο  Θριάσιο  Πεδίο  αν  οι  Αττικοί/Αθηναίοι  αποφάσισαν  να  αντιμετωπίσουν  τους  εισβολείς  σε  ανοικτό  χώρο.
Τέλος, σχετικά  με  τον  αθηναϊκό  στρατό  της  ευρύτερης  Γεωμετρικής  περιόδου  (11ος-8ος  αι.  π.Χ.)  ο  οποίος  στις  Αρχές  της  πέτυχε  τη  νίκη  επί  των  Δωριέων,  εκείνος  ακολουθούσε  τα  κοινά  νοτιοελλαδικά  πρότυπα  οπλοσκευής,  με  τη  χρήση  υστερομυκηναϊκών  κωδωνοειδών  θωράκων,  κωνόσχημων  περικεφαλαίων  «Κέγκελ»  (Kegelhelm),  πρωτοκορινθιακών  κ.ά.
 Οι  ασπίδες  ήταν  συνηθως  Υστερου  οκτώσχημου  τύπου  μικρού  μεγέθους,  τύπου  Διπύλου  (ονοματισμένος  από  την  ομώνυμη  αθηναϊκή  πύλη),  «Χέρτσπρουνγκ»  (Herzsprung,  κυρίως  για  τους  ευγενείς)  κ.ά.,  τα  ξίφη  και  τα  δόρατα  ανήκαν  σε  διάφορους  τύπους  της  Γεωμετρικής,  κτλ.
Το  άρμα  δεν  ήταν  πλέον  όπλο  κρούσης  αλλά  κυρίως  ένα  μεταφορικό  μέσο  για  τους  ευγενείς.  Παρόμοια  ήταν  η  οπλοσκευή  των  Δωριέων  αντιπάλων  του.


(Περικλής Δεληγιάννης periklisdeligiannis.wordpress.com)



Διαβάστε περισσότερα...

Τόποι δύναμης.Τα Άγνωστα Μεγαλουργήματα των Αρχαίων Ελλήνων

Σύγχρονες μελέτες αποκαλύπτουν τη μυστική σύνδεση ιερών τόπων του αρχαίου κόσμου. Φανερώνουν επίσης ένα μέρος των απόκρυφων γνώσεων που διατηρούσαν τα Ιερατεία, σχετικά με την Αστρονομία, τα Μαθηματικά, την Ενέργεια και τη Γεωδεσία, με τις οποίες επόπτευαν και καθοδηγούσαν το λαό, ορίζοντας τους πλέον κατάλληλους γεωγραφικούς τόπους για την ίδρυση ναών, πόλεων ακόμα και τον καθορισμό πεδίων μάχης.










Απαραίτητη προϋπόθεση ήταν η ακριβής γνώση του ηλιακού συστήματος και των αστερισμών σε συνδυασμό με την γεωγραφική - γεωδαετική μορφή του χώρου και των ηλεκτρομαγνητικών ρευμάτων που τον διατρέχουν.
Κάθε τέτοιος χώρος, που βρισκόταν στη διασταύρωση ροών ενέργειας, ξεχώριζε από ένα ιερό, μια πόλη, ένα μαντείο, ένα βωμό και μεταγενέστερα από ένα εικονοστάσιο ή ένα απλό προσκυνητάρι. Κι αυτά να μην υπήρχαν, ο τόπος θα ήταν στοιχειωμένος, καταραμένος, ιαματικός, τυχερός κλπ.

Γενικά, αυτοί οι ιδιαίτεροι κομβικοί χώροι, οι τόποι δύναμης, έχουν κάποια φήμη, καλή ή κακή, ανάλογα με την επίδραση που ασκούν στον άνθρωπο, γιατί υπάρχει σε αυτούς ένα είδος διάμεσου, είτε ανάμεσα στη γη και στον ουρανό είτε ανάμεσα στη γη και τον κάτω κόσμο.


Αν κάνουμε μια αναδρομή στο χρόνο, θα διαπιστώσουμε πως το «στήσιμο» των ναών και των πόλεων σε συγκεκριμένα σημεία ή συντεταγμένες ξεκινάει τουλάχιστον από την εποχή του κατακλυσμού του Δευκαλίωνα ή του Νώε και την εποχή της ίδρυσης του Μαντείου των Δελφών. 


Στα «Πολιτικά» του Αριστοτέλη αναφέρεται ότι «οι οίκοι οι καθιερωμένοι για τη λατρεία των θεών αρμόζει να βρίσκονται στην κατάλληλη θέση, εκτός εκείνων των οποίων τη θέση ορίζει ο νόμος χωριστά ή κάποιο μαντείο πυθόχρηστο». Το ίδιο ισχύει και για τα Ιερά των αγροτικών περιοχών, τα αφιερωμένα σε θεούς ή ήρωες, που πρέπει να βρίσκονται συμμετρικά κατανεμημένα.

Κι όχι μόνο αυτά αλλά και τύμβοι, Ασκληπιεία, θέσεις μαχών, γυμναστήρια, θέατρα, στάδια, πύλες πόλεων, μνημεία και άλλοι χώροι με ιερή σημασία, ήταν κατανεμημένα αρμονικά σε όλο το γεωγραφικό χώρο της Ελλάδας με αναλογίες και συμμετρίες στις αποστάσεις τους, επιδιώκοντας όχι μόνο την ομορφιά και την αρμονία, αλλά και την εκμετάλλευση των ευνοϊκών συνθηκών που εξέπεμπε ο κάθε τόπος, των ιερών ιδιαιτεροτήτων που είχε, όπως π.χ. το Αμφιάρειο και η στοά εγκοίμησής του.

Οι έρευνες του κ. Μανιά έχουν αποκαλύψει ένα μεγαλειώδη γεωμετρικό- γεωδαιτικό τριγωνισμό του ελληνικού γεωγραφικού χώρου και μια συμβολική σημασία των αριθμών στην αρχαία τεχνική, όπως για παράδειγμα το τρίγωνο που σχηματίζει η Δωδώνη με την Ολυμπία και το μαντείο του Τροφωνίου στην Αττική. 


Εμφανίζεται πολύ συχνά π.χ. ο αριθμός π ή ο αριθμός φ της χρυσής τομής των Πυθαγορείων, σημαντικής για τη ζωή και την αρμονία. Έτσι η «προϊστορική» Ελλάδα παρουσιάζεται σαν «ένα απέραντο βιβλίο γεωμετρίας και αρμονίας των αριθμών, ένας σωστός χάρτης του Ουρανού, ένας καταπληκτικός κώδικας θρησκευτικού, επιστημονικού, φιλοσοφικού, τεχνικού και καλλιτεχνικού χαρακτήρα.

Στον «Τίμαιο» του Πλάτωνα το όλο πνεύμα είναι ότι αυτός ο κόσμος ο αισθητός, ο κόσμος τον οποίο βλέπουμε, είναι ακριβές αντίγραφο του ουράνιου σχεδίου, με αναλογίες και συμμετρίες και γενικά με μια αρμονία αριθμών.
Ο άξονας, η καρδιά της αρχαίας γνώσης ήταν να μπορούν να κάνουν τον Ουρανό και τη Γη να εναρμονίζονται, να αλληλοσυσχετίζονται. Πίστευαν ότι τα άστρα εκπέμπουν πολλές ενέργειες και δυνάμεις που μπορούν να διοχετευτούν και να ενσαρκωθούν στη γη, δημιουργώντας περαιτέρω ενεργειακά πεδία αλλά και «συνειδητότητα».

Για αυτό το λόγο οι αρχαίοι σοφοί στην Ελλάδα, την Αίγυπτο, την Αμερική, την Ανατολή, παντού δηλαδή, όριζαν τους ιερούς τόπους σε συγκεκριμένα μέρη, μέρη τα οποία θεωρούσαν ότι διοχέτευαν αυτές τις ουράνιες ενέργειες, και συνεπώς σε κείνα τα μέρη υπήρχε ένα είδος Ιερογαμίας, μια ένωση της Γης με τον Ουρανό. Πίστευαν μάλιστα ότι αυτή η ένωση ανανεώνεται σε συγκεκριμένες στιγμές μέσα στο χρόνο, κοντά στις Ισημερίες και τα Ηλιοστάσια.

Οι θέσεις των ιερών τόπων εξυπηρετούσαν κάποια σκοπιμότητα, σχημάτιζαν αόρατα γεωμετρικά σχήματα, ένα είδος χάρτη του ουρανού. Τη θέση των άστρων του ουρανού παίρνουν οι ιεροί τόποι πάνω στη γη.

Τα ιερά που βρίσκονταν στο Μαραθώνα, για παράδειγμα, σχημάτιζαν τον αστερισμό του Σκορπιού, προστάτης του οποίου είναι ο Άρης, θεός του πολέμου. Παρόμοια, η γεωγραφική θέση της Αθήνας, της Ελευσίνας, των Μεγάρων, της Τανάγρας και της Αίγινας αντιστοιχεί στον αστερισμό της Παρθένου, που κυβερνήτη του έχει τον Ερμή, γεγονός που εξηγεί αστρολογικά τη μεγάλη πνευματική και εμπορική ανάπτυξη της περιοχής. Στην Αίγυπτο, τα τρία άστρα της ζώνης του Ωρίωνα, κατά το μεσουράνημά του, αντιστοιχούν ακριβώς στις θέσεις των τριών πυραμίδων της Γκίζας.

Η Ιερή Γεωμετρία ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με τη μυστηριακή γνώση του Σύμπαντος, της Δημιουργίας του Θεού. Τα διάφορα ιερά ιδρύονταν με τη γνώση, ότι κάθε τι στον κόσμο το όρισε ο θεός από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας. Γι αυτό έπρεπε να διατηρηθεί η καθιερωμένη τάξη στο διηνεκές.

«Όπως είναι επάνω είναι και κάτω». Για αυτό αντέγραψαν πάνω στη γη αστρικά συστήματα και αστερισμούς και μάλιστα με αριστερόστροφη φορά, ακριβώς για να εμφανίζονται ως οπτικές αντανακλάσεις της ουράνιας πραγματικότητας στη γη.

Όλοι οι παραδοσιακοί λαοί, θεωρούσαν τον πλανήτη Γη ζωντανό οργανισμό. Η Γαία τρέφεται και διατηρείται στη ζωή με ένα δίκτυο από υπόγειες αρτηρίες, ανάλογες με τις αρτηρίες και τις φλέβες του ανθρώπινου σώματος. Στις αρτηρίες αυτές, που σήμερα ονομάζονται «τελλουρικά ρεύματα» και με τα οποία συμπίπτουν οι κυριότερες ενεργειακές γραμμές L, ρέει ένα μίγμα ηλεκτρομαγνητικής και αιθερικής ενέργειας. Οι διασταυρώσεις, τουλάχιστον δυο τέτοιων «αρτηριών», χαρακτηρίζονται στις αρχαίες παραδόσεις όλου του κόσμου ως τόποι δύναμης, ιεροί χώροι, άβατα ή ταμπού. Είναι περιοχές όπου ο χώρος, ο χρόνος, η ύλη και η ενέργεια συμπεριφέρονται διαφορετικά από τα συνηθισμένα. Συνήθως γίνονται αντιληπτές από το έντονο λευκό φως που υπάρχει σε αυτόν τον τόπο. Τυπικό τέτοιο παράδειγμα είναι το εσωτερικό της Μεγάλης Πυραμίδας ή η κορυφή του Λύκαιου όρους στην Αρκαδία, που θεωρείται τόπος γέννησης του Δία (η ρίζα λύκ σημαίνει φως).

Υπάρχουν σε όλη τη γη τέτοιες περιοχές, όπου οι μαγνητικές και άλλες αιθερικές δυνάμεις γίνονται εύκολα αντιληπτές από άτομα ευαίσθητα στη ραβδοσκοπία ή απ΄ το συναίσθημα της ανανέωσης και της ψυχικής ευφορίας που προκαλούν στον άνθρωπο, έστω και με ολιγόλεπτη παραμονή εκεί.

Άλλη μια πανάρχαια γνώση, όχι μόνο των Ελλήνων, έχει σχέση με την αρνητική ακτινοβολία της γης, τη γεωακτινοβολία, πάλι σε καθορισμένα σημεία, τα ονομαζόμενα παθολογικά σημεία ή κόμβοι- του Hart-mann, προς τιμήν του ανθρώπου που πρώτος τα μελέτησε στη σύγχρονη εποχή. Η γεωακτινοβολία προέρχεται από πυρηνικές διασπάσεις που συμβαίνουν ασταμάτητα στο κέντρο της γης και είναι αυτοί οι τόποι που στον ανατολικό πολιτισμό εντοπίζονται με τη μέθοδο του Φενγκ - Σούι.

Οι αρχαίοι είχαν βρει τον τρόπο να εξουδετερώνουν την αρνητική, γεωπαθητική ενέργεια ενός χώρου, κατασκευάζοντας στο επίκεντρό του μια πυραμίδα ή ένα θολωτό κτίσμα για να διαθλούνται οι δίνες των γεωπαθητικών σημείων (π.χ. οι θολωτοί τάφοι των Μυκηνών ή οι τρούλοι των βυζαντινών εκκλησιών).
 

Οι αρχαίοι ναοί, όπως και αργότερα οι γοτθικοί ή βυζαντινοί, ήταν κτισμένοι σύμφωνα με προϋποθέσεις, για να εκμεταλλεύονται τις ευεργετικές επιδράσεις της γεωακτινοβολίας και να εξασθενίζουν τις βλαβερές. Τέτοιοι ναοί είναι η Αγία Σοφία στην Κωνσταντινούπολη, η Βασιλική του Αγίου Ιωάννου στην Έφεσσο, οι καθεδρικοί ναοί του Άαχεν, της Σάρτρ, και της Νοτρ Νταμ στο Παρίσι. Στον τελευταίο υπήρχε παραμόρφωση των γραμμών Hartmann στο επίπεδο του ιερού βήματος και κτίστηκε σε σημείο που διασταυρώνονται 14 υπόγεια ρεύματα. Ο ναός της Αμιένης (χτισμένος από το 1218 ως το 1269) είναι ακριβέστατα προσανατολισμένος με το δίκτυο Hartmann, οι διάφορες γραμμές ρευμάτων συμπίπτουν με τους άξονες του ναού, η κύρια διασταύρωση σημειώνεται με οκτάγωνο ψηφιδωτό (λαβύρινθος) και οι δευτερεύουσες με διαφορετικό χρώμα πλακόστρωσης.

Οι περισσότεροι δε, έχουν κτιστεί πάνω σε δεξιόστροφα υπόγεια ρεύματα νερού, εκμεταλλευόμενοι και τις ονομαζόμενες γραμμές ευγλωττίας, που έχουν παρατηρηθεί ότι προσδίδουν ιδιαίτερη ευφράδεια στους ομιλητές (όπως π.χ. ο ρήτορας Δημοσθένης εξασκούνταν στην ακρογιαλιά, όπου τα κύματα της θάλασσας παράγουν ανάλογο μαγνητικό πεδίο).

Για τους αρχαίους οι γραμμές μεταφοράς θετικής ενέργειας συμβολίζονταν από φίδι ή δράκο (π.χ. κηρύκειο Ερμή, ράβδος του Ασκληπιού κλπ.). Οι Κινέζοι τα τελλουρικά ρεύματα τα ονομάζουν ακόμα και σήμερα «γραμμές του ρεύματος του Δράκου» και τα χωρίζουν σε δυο είδη: το γιν και το γιανγκ.®1greek 

Είναι η φυσική δύναμη που ρέει κατά μήκος του μαγνητικού πεδίου της γης. Είναι η ενέργεια της οργόνης που ανακάλυψε ξανά ο Βίλχεμ Ράιχ, ο ζωτικός μαγνητισμός του Μέσμερ, το Πράνα των Ινδών, ο Αιθήρ ή Πεμπτουσία των Ελλήνων. Είναι η ενέργεια που ήταν γνωστή στους αρχαίους σοφούς, ιερείς, μύστες, τους ονομαζόμενους αργότερα «ποντίφηκες», αυτούς δηλαδή που χτίζουν γέφυρες (ponts) ανάμεσα στη γη και τον ουρανό, τον κόσμο της ύπαρξης και τον κόσμο της αιωνιότητας. Είναι η γνώση που μεταβιβάστηκε αργότερα στα «συνδικάτα των τεκτόνων» που έχτιζαν τους ναούς και αυτή ανακαλύπτεται πάλι στην εποχή μας.

Η γνώση αυτή επέτρεπε στους αρχαίους να αναγνωρίζουν την ενέργεια που εκπέμπουν οι τόποι δύναμης και τους παράγοντες που τη βοηθούν, όπως π.χ. τα υπόγεια υδάτινα ρεύματα, οι κοιλότητες του εδάφους και οι σχισμές του υπεδάφους, οι κοιλάδες των ποταμών, οι οροσειρές, οι συστάσεις των πετρωμάτων (κρύσταλλα) που κάποιες φορές λειτουργούν ως πόλος έλξης για ουράνιες ενέργειες, οι άνεμοι, ο ηλεκτρισμός και μαγνητισμός του εδάφους, το υψόμετρο κλπ. Όπως επίσης και τον εντοπισμό του σημείου ύψιστης ενέργειας, στο οποίο αποδίδονται οι όροι: «πηγή της ζωής», «αθάνατο νερό», «αιώνια νεότητα». 


Οι αρχαίοι λαοί είχαν συμπεράνει πως η ενέργεια των γραμμών του «ρεύματος του δράκου» ήταν θεραπευτική, ανανεωτική, αφύπνιζε τη συνείδηση, καθώς διέτρεχε όλη τη γη γονιμοποιώντας τις δυνάμεις της ζωής. Γι αυτό, σε τέτοιους τόπους δύναμης ιδρύονταν ιερά, μαντεία, θεραπευτήρια, γυμναστήρια και θέατρα. Οι άνθρωποι πήγαιναν εκεί για να πάρουν κάτι το ανώτερο, το πνευματικό, πήγαιναν εκεί για να πάρουν χρησμούς, να μάθουν το μέλλον τους αλλά και για να γίνουν καλά, για να ζητήσουν από τους θεούς τους υγεία, ευημερία και ευεξία. Σε τέτοιους τόπους οι θεοί, οι άγγελοι, τα πνεύματα, μπορούν να εμφανιστούν και να επικοινωνήσουν με τους ανθρώπους για να τους δώσουν οδηγίες για το καλό τους.

Πολλοί λαοί της αρχαιότητας ταξίδευαν από τόπο σε τόπο, έκαναν αυτό που λέμε Ιερή Οδοιπορία, για να βρεθούν σε τέτοιους τόπους δύναμης, όπως κάνουμε και σήμερα (Τήνος, Παναγία Σουμελά κλπ). Δεν πρέπει να ξεχνάμε άλλωστε ότι οι περισσότεροι χριστιανικοί ναοί χτίστηκαν πάνω στα ερείπια των αρχαίων ναών, ακριβώς σε κείνα τα μέρη που οι αρχαίοι είχαν κτίσει τα μαντεία και τα ιερά τους, επειδή θεωρούσαν ότι είχαν κάτι από τον ουρανό μέσα στη γη.

Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι δεν υπήρχε ο παράγοντας τύχη εκεί που συναντάμε τόπους δύναμης, αλλά αντίθετα πολύ μεγάλη σοφία από τη μεριά των φιλοσόφων ιερέων, που καθοδηγούσε τις πράξεις τους. Έτσι κατάφερναν να ανυψώσουν το λαό σε ένα ύψος πολιτισμικό, φιλοσοφικό και επιστημονικό αξιοζήλευτο για τους ανθρώπους τού σήμερα, που όλα δομούνται τυχαία και άναρχα.

Χρειάζεται να δώσουμε περισσότερη σημασία στη γνώση των αρχαίων, να τη σεβαστούμε και να προσπαθήσουμε να την αποκωδικοποιήσουμε και να την εφαρμόσουμε ο καθένας στη ζωή του και όλοι μαζί. Άλλωστε «κάθε βελτίωση της κοινωνίας, αρχίζει με τη βελτίωση του κάθε ανθρώπου που την απαρτίζει».®1greek 

Είναι σημαντικό να μπορούμε να διδαχτούμε από το παρελθόν, από τον τρόπο που οι αρχαίοι λαοί αντιμετώπιζαν την «οικολογία». Θα μπορούσαν να μας δώσουν οδηγίες για το πώς μπορούμε εμείς σήμερα να είμαστε πιο καλά με τον εαυτό μας, με τους άλλους, με τη θέση μας μέσα στον κόσμο, πιο πολύ Άνθρωποι, που «άνω θρώσκουν», ανυψώνονται προς τα άστρα, συμβολικά. 
Η μοίρα του Ανθρώπου δεν είναι να σέρνεται, αλλά να ανυψώνεται από τη Γη στον Ουρανό. Για αυτό το λόγο και οι σοφοί όλων των λαών ίδρυαν τα ιερά και τις πόλεις τους σε κείνα τα μέρη που η Γη «παντρευόταν» με τον Ουρανό. 

Βιβλιογραφία

-«Η Ιερή Γεωγραφία της Ελλάδας», Ν. Λίτσας, εκδ. Έσοπτρον
-«Η Νέα Ανθρωπολογία», Φ. Σβαρτς, εκδ. Ν. Ακρόπολη
-«Τα Άγνωστα Μεγαλουργήματα των Αρχαίων Ελλήνων», Θ. Μανιάς, εκδ. Πύρινος Κόσμος
-«Το Οικολογικό Σπίτι», Κ. Τσίπηρας, εκδ. Λιβάνη
-«Μαγικές Πόλεις», M. Angebert
-Περιοδικό ΑΒΑΤΟΝ, τεύχος18 

 Πηγή








Διαβάστε περισσότερα...

Ο απίστευτος τιμοκατάλογος καφενείου που σαρώνει…

Αν δεν έχετε χρήματα και θέλετε να πιείτε ένα καφέ ή… ένα ποτό τότε μπορείτε να τα πάτε στο παρακάτω καφενείο που βρίσκεται στην Πτολεμαΐδα.
Στο εν λόγω καφενείο μπορείτε να πάρετε έναν καφέ ή ένα ποτό και αντί για χρήματα να δώσετε τρόφιμα.
Αν θέλετε να πείτε καφέ θα το ανταλλάξετε με ένα αυγό. Αν θέλετε ένα τσίπουρο θα το ανταλλάξετε με ραδίκια. Αν θέλετε κάποιο ποτό που είναι πιο ακριβό θα το ανταλλάξετε με μία κότα!
Βέβαια …οι τιμέςείναι ανάλογα με τι ψηφίζεις!!!
- See more at: http://www.alexiptoto.com/%CE%BF-%CE%B1%CF%80%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B9%CE%BC%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%AC%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CF%86%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CE%AF%CE%BF/#sthash.s1jOWrGV.dpuf

Αν δεν έχετε χρήματα και θέλετε να πιείτε ένα καφέ ή… ένα ποτό τότε μπορείτε να τα πάτε στο παρακάτω καφενείο που βρίσκεται στην Πτολεμαΐδα.

Στο εν λόγω καφενείο μπορείτε να πάρετε έναν καφέ ή ένα ποτό και αντί για χρήματα να δώσετε τρόφιμα.

Αν θέλετε να πείτε καφέ θα το ανταλλάξετε με ένα αυγό. Αν θέλετε ένα τσίπουρο θα το ανταλλάξετε με ραδίκια. Αν θέλετε κάποιο ποτό που είναι πιο ακριβό θα το ανταλλάξετε με μία κότα!

Βέβαια …οι τιμέςείναι ανάλογα με τι ψηφίζεις!!! 











Πηγή 

Διαβάστε περισσότερα...